شیر طلایی به تارکوفسکی دوم رسید!

از بین سینماگرانی که قصد داشتند جا پای تارکوفسکی فقید بگذارند به احتمال قریب به یقین فقط الکساندر سوکوروف توانسته با ساخت آثاری تقریبا شبیه به کارهای تارکوفسکی به حق نماینده ی شایسته او در این نوع سینما نام بگیرد. جدیدترین اقتباس سینمایی از فاوست اثر جاودان ولفگانگ گوته را یک فیلمساز روسی ساخت که به حق یکی از بهترین اقتباس‌ها از این نمایشنامه بوده است. فاوست الکساندر سوکوروف موفق شد امروز شیر طلایی شصت و هشتمین فستیوال فیلم ونیز را از آن خود کند. فیلم فاوست ساخته سوکوروف که وفاداری خاصی به نمایشنامه ی گوته دارد؛ چهارمین اثر موضوعی اوست و از هر نظر بهترین و کاملترین فیلم این فیلمساز 60 ساله هم هست. فیلم او  امروز موفق شد شیر طلایی ونیز 68 را با شایستگی و پس از پشت سر گذاشتن آثار شاخصی مانند خدای کشتار؛ یک شیوه خطرناک و زندگی بدون اصول اخلاقی به ترتیب ساخته های رومن پولانسکی ، دیوید کراننبرگ و جانی تو را بدست بیاورد.

فاوست

ایراد اساسی به فیلم‌های سوکوروف همواره تکیه بیش از حد او به المان‌های تاریک بوده است . برخورداری از فضاهای تلخ و تارو سرد و تیره بودن مضمون عمده آثار او به ویژه آثار موضوعی‌اش؛ اگرچه ایرادی کاملا وارد است اما با این حال هرگز نمی‌توان زیرساخت‌های پر از سادگی و صفا و صلح و آرامش را در داستان‌هایش ندیده گرفت. روندی که باعث شده فیلم‌های سوکوروف بیش از سایر کارگردانان روسی شاعرانه شده و به کارهای آندره تارکوفسکی قرابت فزاینده ای نشان دهد. پیش از این سوکوروف در ساخت فیلم های موضوعی اش یعنی مولوخ (1999)، تائوروس (2000) و خورشید  (2004)به ترتیب پای آدولف هیتلر ، لنین و هیروهیتو را به پرده نقره‌ای کشانیده بود و حالا با ساخت فاوست به نظر می‌رسد در این نوع خاص از سینما تمامی حرف هایش را زده است. این را هم اضافه کنم که سوکوروف این شانس را داشت که از ابتدای دهه 70 با تارکوفسکی کار کند و حتی در حین ساخت فیلم آئینه ( 1974) در کنار این کارگردان فقید باشد.