جشن فوتبال در "داربی ایران"

هفت روز تا داربی تهران، انتظاری که از داربی پایتخت می‌رفت در ورزشگاه آزادی برآورده شد.

فصل یازدهم لیگ برتر فوتبال ایران در شرایط متفاوتی در مقایسه با فصلهای قبل به ویژه فصل پیش آغاز شد. حضور ده‌ها هزار نفری تماشاگران در ورزشگاه شهرهای مختلف، بهترین اتفاقی بود که برای فوتبال افول کرده ایران رخ داد.

اگرچه پیش بینی می‌شد با گذشت هفته‌های ابتدایی، هیجان تماشاگران برای تماشای تیمهای محبوبشان با ترکیب جدید در هفته های میانی کمرنگ شود، اما تا هفته ششم هم همچنان این روند تداوم پیدا کرده و با توجه به برگزاری داربی در هفته هفتم، حداقل این شرایط تا هفته آتی هم ادامه خواهد داشت و بعید است با اوج گرفتن رقابت مدعیان برای قهرمانی در نیم فصل اول، تعداد تماشاگران کم شود.

وقتی تراکتورسازی دو سال پیش و پس از یازده سال به لیگ برتر بازگشت، همه از ظهور ضلع سوم مدعیان حرف می‌زدند و حالا پس از گذشت دو سال پیش بینی آنها به حقیقت تبدیل شده است. هر چند تا قبل از این چشم علاقه مندان به فوتبال به اعلام برنامه سازمان لیگ و مشخص شدن زمان داربی تهران بود، اما حالا می توان با قاطعیت گفت که رویارویی استقلال با تراکتور و قطعا پرسپولیس با تراکتور دست کمی از داربی پایتخت ندارد و به حق می‌توان رویارویی تیم محبوب تبریزی با دو تیم محبوب تهرانی را "داربی ایران" نامید.

همه خبرنگارانی که در جمعه عصر و ساعتها قبل از شروع "داربی ایران" به ورزشگاه آزادی آمده بودند، حتما مشکلاتی که تماشاگران دو تیم با آن روبه رو شدند را دیدند؛ مشکلاتی که بدون شک تنها در فوتبال ایران یافت می شود. مشکلاتی نظیر ورود به ورزشگاه، کمبود سرویسهای بهداشتی، صندلیهای نه چندان مرتب و باقی کمبودها که البته هر چند دیگر کسی را متعجب نمی کند

بازی استقلال و تراکتورسازی به واقع جشن فوتبال ایرانی بود. جشنی که صاحب واقعی‌اش بیش از 95 هزار تماشاگری بودند که از ساعتهای ابتدایی امروز(جمعه) به ورزشگاه آزادی آمدند و روزی خاطره انگیز را برای فوتبال ایران رقم زدند.

اگرچه بارها چنین روزهایی در فوتبال ایران رقم خورده، اما آمار به خوبی نشان می‌دهد که در این چند ساله و به ویژه پس از ناکامی تیم ملی در رسیدن به جام جهانی 2010، کمتر شاهد چنین اتفاقها و گردهم آیی فوتبالی بوده‌ایم.

حالا می‌توان با اطمینان و بدون هیچ لکنتی گفت، اگر فوتبال ایران فرسنگها با فوتبال حرفه‌ای دنیا و حتی آسیا فاصله گرفته، اگر باشگاههای ما کمترین شباهتی با باشگاه های حرفه ای جهان نداشته و اگر دو باشگاه قدیمی و پرطرفدار ایران ماه ها از بلاتکلیفی مدیریتی شان گذشته و کک هیچ کسی هم نمی‌گزد، به جای همه آنها هوادارانی داریم که تنها آبروی این فوتبال ورشکسته شده اند و آنها تنها سرمایه ای هستند که همیشه فوتبال ایران به آنها افتخار کرده، اما هیچ وقت هم به آنها احترام نگذاشته است.

همه خبرنگارانی که در جمعه عصر و ساعتها قبل از شروع "داربی ایران" به ورزشگاه آزادی آمده بودند، حتما مشکلاتی که تماشاگران دو تیم با آن روبه رو شدند را دیدند؛ مشکلاتی که بدون شک تنها در فوتبال ایران یافت می شود. مشکلاتی نظیر ورود به ورزشگاه، کمبود سرویسهای بهداشتی، صندلیهای نه چندان مرتب و باقی کمبودها که البته هر چند دیگر کسی را متعجب نمی کند، اما برای ما که تمام داشته هایمان همین "هواداران" هستند غیر قابل چشم پوشی است.

به هر حال حضور بیش از 95 هزار تماشاگر در ورزشگاه آزادی، افتخاری است که نصیب هیچ تیم باشگاهی در آسیا نمی شود و البته مطمئنا اگر ورزشگاه پیر پایتخت جای بیشتری داشت، صدها تماشاگری که پشت در استادیوم جا مانده بودند هم می‌توانستد به داخل بیایند، آن موقع جشن فوتبال ایران کاملتر می شد. واقعا تماشای تشویقهای تماشاگران متعصب استقلال و بالا و پایین پریدنهای هواداران پرهیجان تبریزی و برگزاری چنین جشنی در ورزشگاه آزادی دیدنی بود. حیف که قدر این تماشاگران را هیچ کس نمی‌داند.

منبع: ایسنا