معجزه ای از قرآن کریم/میخ هایی برای زمین
کوه‌ها چه نقشی در زمین دارند؟ خداوند در آیه 31 سوره انبیاء می‌فرماید: و در زمین کوه‌هایی استوار نهادیم تا زمین آنان را نلرزاند، و در آن راه‌هایی فراخ پدید آوردیم تا راه خود را بیابند.
نقش کوه‌ها در زمین از منظر قرآن کریم
این کوه‌ها سلسله وار از درون زمین بهم پیوسته‌اند که از لغزش‌ها و فشار گازهای زمینی تا حدود زیادی جلوگیری می‌کنند. از طرفی کوه‌ها به عنوان بادشکن و سرعت گیر مانع ایجاد توفان‌های مخرب می‌شوند. کوه‌ها با حرکت وضعی زمین به نسبت ارتفاعی که دارند هوا را می‌چرخانند و اگر این‌ها نبودند از اصطکاک قشر زمین با هوا، حرارتی ایجاد می‌شد که رویش نباتات دست خوش مخاطره می‌گردید و زندگی انسان و حیوان هم از این رهگذر بی نصیب نمی‌ماند. سپس به برنامه ریزی حکیمانه خدا در ایجاد دره‌ها و راه‌های ارتباطی از پستی و بلندی کوه‌ها اشاره کرده می‌گوید: ما در لابه لای این کوه‌ها، دره‌ها و راه‌هایی قرار دادیم تا به آن‌ها راه یابند و به مناطق مختلف زمین دسترسی پیدا کنند.
اگر دره‌ها و شکاف‌ها نبودند سلسله جبال مرتفع، مناطق مختلف را آنچنان از هم جدا می‌کرد که دسترسی زمین به آن‌ها غیرممکن می‌شد و این حکایت از آن دارد که همه این دگرگونی‌ها طبق برنامه و حسابی است که زندگی را برای انسان آسان می‌سازد.
در آیات 6 و 7 سوره نبا می‌فرماید: آیا زمین را آسایشگاه نکردیم و کوه‌ها را میخ‌های آن قرار ندادیم. این آیات به نعمت‌هایی که ضامن سلامت انسان‌هاست اشاره می‌کند که خدا زمین را بستر زندگی و آرامش قرار داد. و کوه‌ها همچون میخ بر روی زمین کوبیده می‌شوند و اگر کوهی نبود زمین یا زیاد گرم و یا زیاد سرد و سست می‌شد و زندگی برای بشر ناممکن می‌شد.و از آنجا که ممکن است در برابر نرمی زمین‌های مسطح اهمیت کوه‌ها و نقش حیاتی آن‌ها فراموش شود در آیه 7 سوره نبا می‌افزاید: و آیا کوه‌ها را میخ‌های زمین قرار ندادیم؟
کوه‌ها علاوه بر اینکه ریشه‌های عظیمی در اعماق زمین دارند و همچون زرهی پوسته زمین را در برابر فشار ناشی از مواد مذاب درونی و تأثیر جاذبه جزر و مد آخرین ماه از بیرون حفظ می‌کنند. دیوارهای بلندی در برابر طوفان‌های سخت و سنگین محسوب می‌شوند ضمن اینکه کانونی برای ذخیره آب‌ها و انواع معادن گران‌بها هستند. افزون بر همه این‌ها، اطراف کره زمین را قشر عظیمی از هوا فرا گرفته است که بر اثر وجود کوه‌ها که به صورت دنده‌های یک چرخ پنجه در این قشر عظیم افکنده‌اند همراه زمین حرکت می‌کند. دانشمندان می‌گویند اگر سطح زمین صاف بود قشر هوا به هنگام حرکت زمین روی آن می‌لغزید و سبب بروز طوفان‌های عظیم می‌شد. همچنین ممکن بود این اصطکاک دائمی، سطح زمین را داغ و سوزان و غیرقابل سکونت کند.
در قرآن چند جا از کوه‌ها به عنوان رواسی یا لنگرهایی که بنا بر نقل صریح قرآن نقش جلوگیری از جنباندنِ مخلوقاتِ رویِ آن را دارد یاد شده است. لنگر یک کشتی با ثابت کردنِ کشتی نسبت به زمینِ کفِ دریا مانع می‌شود که امواج یا باد موقعیت کشتی را تغییر دهند.
کوه‌ها چگونه می‌توانند باعث شوند که استقرارِ ما بر زمین بر اثرِ امواج باد یا آب بهم نخورَد؟
فرض کنید کوهی یا اصولاً پستی و بلندی‌ای روی زمین وجود نداشته باشد. در این حال زمین در گردش به دورِ خودش در درونِ جوِّ اطرافِ خود می‌چرخد یا به عبارتی نمی‌تواند جَوِّ اطراف خود را در حرکتش به دور خود با خود همراه کند. اگر این چنین بود شاهد وزشِ بادهای یک‌طرفه‌ی شدیدی بر سطح زمین بودیم که استقرارِ ما را به هم می‌زد. همین حالت وجود می‌داشت اگر فرض کنیم سطح تمام زمین را آب فراگرفته بود و در کفِ اقیانوس هیچ پستی و بلندی و کوهی وجود نداشت؛ در این حال، زمین در درونِ این جَوِّ آبی به دورِ خود می‌چرخید و موجوداتِ درون آب همواره بر اثرِ حرکتِ نسبیِ یک‌طرفه‌ی آب نسبت به کفِ اقیانوس بی استقرار بودند.
پس کوه‌های موجود در سطح خشک زمین و در کفِ دریاها و اقیانوس‌ها همچون لنگرهایی عمل می‌کنند که موقعیت ما را در اقیانوسِ هوا و آبِ اطرافِ زمین نسبت به قسمتِ جامد زمین ثابت نگاه می‌دارند. به نظر می‌رسد به این نکته، قرآن در 78:7 والجبال اوتادا، و کوه‌ها را میخ‌های بزرگی قرار دادیم، نیز اشاره می‌کند. گویا کوه‌ها همچون میخ‌هایی بالشتکِ سَیّالِ اطراف زمین را به قسمت جامدِ آن کوبیده‌اند و آن را با زمین در گردشش به گِرد خود همراه می‌کنند و مانعِ وزشِ شدیدِ این سیال بر موجودات روی زمین می‌شوند که اگر چنین وزشی وجود می‌داشت دیگر این موجودات استقرار و آرامشی نداشتند و دیگر زمین گهواره‌ی آرامی برای آن‌ها نبود. شاید از این روست که 78:7 بلافاصله پس از 78:6 که می‌گوید الم نجعل الارض مهادا، آیا زمین را گهواره قرار ندادیم، آمده است.
بخش قرآن تبیان
منبع :
وبلاگ افشای اسرار شیاطین به صورت واقعی
