تبیان، دستیار زندگی
بزرگداشت استاد فرامرز پایور در فرهنگسراى هنر برگزار مى شود. سازمان فرهنگى هنرى شهردارى تهران اواخر خردادماه بزرگداشتى براى استاد فرامرز پایور آهنگساز و نوازنده سنتور برگزار مى كند. پایور به دلیل كهولت سن و بیمارى در این بزر...
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

بزرگداشت استاد فرامرز پایور


بزرگداشت استاد فرامرز پایور در فرهنگسراى هنر برگزار مى شود. سازمان فرهنگى هنرى شهردارى تهران اواخر خردادماه بزرگداشتى براى استاد فرامرز پایور آهنگساز و نوازنده سنتور برگزار مى كند. پایور به دلیل كهولت سن و بیمارى در این بزرگداشت شركت نمى كند، اما پیام این هنرمند و فیلمى از او كه براى همین بزرگداشت تهیه شده ارائه مى شود. استاد فرامرز پایور در سال 1311 در تهران متولد شد. پدرش استاد زبان فرانسه و علاقه مند به نقاشى بود و تابلوهاى زیادى از او به یادگار مانده است. پدربزرگش مصورالدوله، نقاش مخصوص دربار قاجار بود و آثارش در كاخ هاى گلستان و صاحبقرانیه نگهدارى مى شود. پایور در هفده سالگى آموختن موسیقى را در مكتب استاد صبا آغاز كرد و در مدت شش سال ردیف موسیقى را فراگرفت. پیشرفت او در این زمینه چنان بود كه توانست بارها در كنار استاد خود به روى صحنه رود و آثارى را در رادیو ضبط كند. تحصیلات ابتدایى و متوسطه او در دبستان عسجدى و دبیرستان دارالفنون تهران به پایان رسید و در سال 1331 وارد خدمت نظام شد و یك سال بعد به استخدام وزارت دارایى درآمد. بعد از درگذشت صبا در سال ،1336 پایور به آموخته هاى خود قناعت نكرد و نزد استادانى چون عبدالله دوامى، موسى معروفى و نورعلى خان برومند به فراگیرى ردیف درویش خان، میرزاعبدالله پرداخت و دانش موسیقى ایرانى را به خط نت درآورد و این گنجینه گرانبها را از خطر تحریف، فراموشى و نابودى حفظ كرد. از مهمترین آثار او ردیف آوازى موسیقى ایرانى به روایت استاد عبدالله دوامى، مجموعه تصنیف هاى قدیمى از ساخته هاى عارف، شیدا، سماع حضور، مجموعه آثار درویش خان و ركن الدین مختارى بوده است. فعالیت اصلى او از سال 1334در اداره كل هنرهاى زیبا آغاز شده و همزمان با تدریس در هنرستان موسیقى ملى برنامه هایى را نیز براى تكنوازى و همنوازى ارائه كرد. با تاسیس تالار رودكى (سال 1346)، بر فعالیت هاى اجرایى او افزوده شد و بسیارى از آثار استادان گذشته را با ذوق و سلیقه خاص خود تنظیم و همراه با خوانندگان معروف آن زمان در این تالار اجرا كرد. درك عالى او از رمزها و نكته هاى دقیق موسیقى ایرانى، استعداد كم نظیرش در شناختن گوشه هاى ردیف و تكنیك ممتازش در نوازندگى سنتور سبب شده است تا او را استادى برجسته در این زمینه بشناسند.