تبیان، دستیار زندگی
وفات صاحب جواهر،در اول شعبان سال‏1266 هجرى قمرى در نجف اشرف‏واقع شد و در مقبره‏اى كه هم اكنون به نام او معروف است،مدفون گردید.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :
غروب خورشید

وفات

وفات صاحب جواهر،در اول شعبان سال‏1266 هجرى قمرى در نجف اشرف‏واقع شد و در مقبره‏اى كه هم اكنون به نام او معروف است،مدفون گردید.

سید حسین‏بروجردى از شاگردانش،در باره وفات او می گوید:

ثم محمد حسن بن الباقر شیخ جلیل صاحب الجواهر منه استفدنا برهة مما سلف كان وفاته‏«علا ارض النجف‏»

«سپس محمد حسن فرزند باقر،شیخ بزرگوارى است صاحب كتاب‏«الجواهر».از او مدتى از دوران گذشته را استفاده نمودیم.تاریخ وفات او،جمله‏«بر سرزمین نجف برترى جست‏»است.)

سید حسین آل بحر العلوم كه از حاضرین تشییع جنازه صاحب جواهر بوده، درباره تاریخ وفاتش گوید:

«تبكیه شجوا و تنعاه مؤرخة «

«ابكى الجواهر هما فقد ناثرها»

با سوز دل در مرگ او مى‏گریى،و با حال عزا تاریخ او را مى‏نویسى كه‏فقدان جواهر گرد آورنده آن را به گریه واداشت.

شیخ عبدالحسین مؤلف آثار الشیعة الامامیه كه نوه صاحب جواهر است،درتاریخ وفات جد مذكورش انشاء نموده و بر لوح قبرش ثبت‏شده است:

ذا مرقد الحسن الذات الذى دفنت اسرار احمد فیه بل سرائره اودى و قد ایتم الاسلام ارخه «بین الانام یتیمات جواهره‏»

این مرقد حسن است،فردى كه اسرار احمد(ص)،بلكه مكنونات‏پنهانى او در او مدفون شده است.با رفتن او اسلام یتیم شد،ولى در بین مردم درهاى‏جواهر او هنوز موجود است.


تهیه و تنظیم: فریادرس گروه حوزه علمیه