بزرگی سینه در مردان ژنیکوماستی (Gynecomastia) بزرگ شدن سینه در مردان، همان ژنیکوماستی Gynecomastia می‌باشد. ضخامت بافت طبیعی سینه در مردان، معمولاً کمتر از 5/2 تا 3 سانتیمتر است. در حالت ژنیکوماستی، بافت غدد سینه بزرگ می‌شود. بزرگی سینه ممکن است در یک سمت و یا در هر دو طرف ایجاد شود. ممکن است این افزایش اندازه، موجب حساس‌شدن و دردناک شدن بافت سینه شود. علائم ژنیکوماستی بافت پستان صاف و الاستیک است، اما سفت نیست ناحیه مبتلا عموماً هاله و نوک پستان است درد در زیر نوک سینه‌ها درد ممکن است یک‌طرفه یا دوطرفه باشد احساس بزرگی سینه (قطر قابل لمس بیش از 2 سانتی‌متر) علائم ژنیکوماستی ناشی از سرطان سفت شدن سینه گودرفتگی نوک پستان ناحیه مبتلا خارج از هاله‌ی پستانی و یک طرفه ترشح از سینه آبسه در سینه التهاب سینه اگر تعادل بین هورمون‌های استروژن (هورمون زنانه) و تستوسترون (هورمون مردانه) به هم بخورد، ممکن است سینه‌ها بزرگ شوند علل ژنیکوماستی - افزایش سن - علل ژنتیک: این افراد دچار ژنیکوماستی پیش از بلوغ و تسریع رشد پیش از بلوغ می‌شوند - کاهش سطح تستوسترون آزاد - تغییرات هورمونی در هنگام بلوغ و یا در طی افزایش سن - اگر تعادل بین هورمون‌های استروژن (هورمون زنانه) و تستوسترون (هورمون مردانه) به هم بخورد، ممکن است سینه‌ها بزرگ شوند. (در حالت طبیعی، هورمون‌های جنس مخالف به مقدار بسیار کم در بدن زنان و مردان ترشح می‌شود) - برخی داروهایی که بدون نسخه مصرف می‌شوند و برخی داروهایی که برای افزایش حجم عضله و دوپینگ استفاده می‌شوند. - بیماری کبدی (ناشی از افراط در مصرف الکل ) - پرکاری تیروئید - انواع تومورها، به خصوص تومورهای غدد فوق کلیوی و بیضه - گواتر سمی - سندرم کلاین فلتر - مصرف مرغ هایی که به وسیله هورمون پرورش یافته‌اند. داروهای ایجاد کننده ژنیکوماستی بعضی از مهم‌ترین داروهایی که باعث بروز این حالت می‌شوند عبارتند از: - دیگوکسین (لانوکسین) برای بیماری قلبی - اسپرونولاکتین (آلداکتون) - سایمتیدین بلوک‌کننده اسید معده - کتوکونازول (نیزورال) برای عفونت قارچی - فیناستراید (پروسکار) و داناستراید (اودارت) برای بزرگی پروستات - داروهای مخدر نظیر: آمفتامین، ماری جوانا و هروئین - مردانی که به علت سرطان پروستات تحت درمان ترکیبی آنتاگونیست گیرنده آندروژن و آگونیست هورمون آزاد کننده گنادوتروپین یا تنها آنتاگونیست گیرنده آندروژن قرار می‌گیرند، ممکن است دچار ژنیکوماستی گردند. تشخیص ژنیکوماستی با تکثیر مجاری کوچک و بافت همبند شل مشخص می‌شود. سایر یافته‌های فیزیکی مهم عبارتند از: افزایش بافت چربی (آدیپوزیته)، نشانه‌های هیپرتیروییدی ، بیماری کبد، هیپوگنادی (زنانه بودن بدن، کاهش موهای بدن، بیضه‌های کوچک منطبق با نشانگان کلاین فلتر)، افزایش توده عضلانی مطرح کننده تجویز آندروژن . میزان hCG سرمی، LH ، تستوسترون و استرادیول. سونوگرافی و ماموگرافی می‌توانند بافت چربی را از ژنیکوماستی افتراق دهند. درمان * پزشک، هر ماه اندازه سینه را بررسی می‌کند. * با قطع مصرف دارویی که به ژنیکوماستی منجر شده است (مانند مواد دوپینگ)، مشکل برطرف می‌شود. * اگر درد و حساسیت وجود داشته باشد، درمان دارویی ممکن است بتواند بافت اضافی سینه را برطرف کند. * گاهی برای از بین بردن بافت اضافی، جراحی انجام می‌شود. * اگر علت بزرگ شدن سینه‌ها، بیماری یا تومور باشد، علت اصلی باید درمان شود. * در اغلب مردان، ژنیکوماستی در هر دو سینه مشاهده می‌شود، ولی اگر تنها یکی از سینه‌ها برآمده بود باید جهت معاینه دقیق‌تر به پزشک مراجعه شود. * جایگزینی تستوسترون در مردان مبتلا به هیپوگنادی، ممکن است سودمند باشد، اما ژنیکوماستی طولانی و فیبروتیک احتمالا به درمان پاسخ نمی‌دهد. * در صورت استفاده از تستوسترون پوستی در مقایسه با تزریق تستوسترون عضلانی، احتمال بهبود ژنیکوماستی بیشتر است. * درمان ضداستروژن با تاموکسیفن به طور چشمگیری سبب کاهش درد و حجم پستان پسران مبتلا به ژنیکوماستی پایدار در زمان بلوغ و مردان مبتلا به سرطان پروستات که تحت درمان با مسدودکننده‌های گیرنده آندروژن (بیکالوتامید) قرار گرفته‌اند، می‌شود. * پرتو درمانی موضعی در مردان مبتلا به سرطان پروستات که تحت درمان با بیکالوتامید قرار داشته‌اند، از ژنیکوماستی پیشگیری می‌کند. فرآوری: مریم سجادپور بخش سلامت تبیان منابع : سلامت نیوز جام جم سایت شفا