تبیان، دستیار زندگی
بارها گفته ایم، باز هم می گوییم. بزرگترین مشکل زوج های جوانی که در آستانه ازدواج قرار دارند، از «نداشتن زبان مشترک» سرچشمه می گیرد. چیزی که گاهی در یکی دو سال اول زندگی، ازدواج را به کام زوج های جوان تلخ می کند و لکه های سیاه دوران نامزدی شان را رقم می زن
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

چطور به زبان مشترک برسیم؟ (1)


بارها گفته ایم، باز هم می گوییم. بزرگترین مشکل زوج های جوانی که در آستانه ازدواج قرار دارند، از «نداشتن زبان مشترک» سرچشمه می گیرد. چیزی که گاهی در یکی دو سال اول زندگی، ازدواج را به کام زوج های جوان تلخ می کند و لکه های سیاه دوران نامزدی شان را رقم می زند.

چطور به زبان مشترک برسیم؟ (1)
این عدم مفاهمه آنقدر جدی است که می تواند سرنوشت یک آشنایی یا نامزدی را طور دیگری رقم بزند و دو طرف را به این نتیجه برساند که: ما حرف هم را نمی فهمیم. اگر شما هم در این مرحله از دوران نامزدی قرار دارید، خواندن سلسله مطالب « چطور به زبان مشترک برسیم؟» می تواند برایتان راهگشا باشد:

به طور کلی باید بدانید که هر حرفی که زده می شود دو جزء دارد: آنچه گفته شده (محتوا) و نحوه بیان آن (سبک). هر دو جزء بر نحوه دریافت پیام تأثیر می گذارند.

همانگونه که افراد غالباً با تغییر محتوای گفتگو، ماهیت آن را تغییر می دند با تغییر سبک نیز پیام هایشان را عوض می کنند. به همین دلیل گفت و شنود به طرز چشمگیری به سبک های حرف زدن یا گوش دادن افراد بستگی دارد. در واقع طرز حرف زدن یا گوش دادن هم می تواند به فرآیند گفت و گو کمک کند و هم قادر است آن را مختل نماید.

جالب است که بدانید ریشه بسیاری از شکست ها و نارسایی های ارتباط افراد در زندگی مشترک به کار بستن سبک های ارتباط نامناسب با موقعیت است.

سبک های ارتباطی (نحوه سخن گفتن و گوش کردن) 4 دسته هستند

سبک اول: گپ زدن و حرف زدن راجع به کار و گوش دادن رسمی

سبک دوم : حرف زدن سلطه گرانه، خصمانه و کنایه آمیز ، گوش دادن واکنشی

سبک سوم : حرف زدن جستجوگرانه، گوش دادن اکتشافی

سبک دوم : حرف زدن صریح، گوش دادن توجه آمیز

کلوب سعی دارد در چند مقاله جداگانه این سبک ها را به شما معرفی کرده و نحوه استفاده از آنها را بیان نماید.

سبک اول: گپ زدن و حرف زدن راجع به کار و گوش دادن رسمی

این سبک، جزء سبک های اجتماع پسندی است که اکثر اوقات افراد برای حفظ وضعیت رد و بدل کردن اطلاعات از آن استفاده می کنند. محتوای اصلی  این سبک، حرف های معمولی و روزمره است.

گپ زدن : این سبک دوستانه، رایج و گاهاً مزاح گونه است . مقصود و نیت از گپ زدن خوشحال شدن و اطلاع از حال فرد مقابل است نه ایجاد اغتشاش و گفت و شنودها معمولاً حول و حوش آب و هوا، اخبار، ورزش، امور روزمره، خانواده و سایر موضوعات مورد علاقه دور می زند.

گفتگو به صورت گپ زدن با همسر یا سایر اعضای خانواده نشان دهنده توجه خاص افراد به یکدیگر است. به عبارت دیگر انجام صحبت های دوستانه، نشانه ی مهر و عطوفت و لذت بردن متقابل از یکدیگر است بدون اینکه افراد مستقیماً به هم بگویند «دوستت دارم» یا «از بودن با تو لذت می برم».

رفتارهای خاص گپ زدن

- خوش و بش کردن: امروز چه کار میکنی؟

-گذران وقت: به نظر شما برنده انتخابات کیست؟

-قصه گویی: باور نمی کنی دیشب چه اتفاقی برایم افتاد؟

-گفتن لطیفه های دوستانه

- نشان دادن اشتباه دیگران: چرا امروز این کار را کردید؟

- در میان گذاشتن وقایع روز

-بحث راجع به اطلاعات زندگینامه ای، صفات و ویژگی ها، عادات، سلامت و وضع ظاهری افراد: من در اصفهان بزرگ شدم، شما آدم تیزهوشی هستید!

چطور به زبان مشترک برسیم؟ (1)

حرف زدن راجع به کسب و کار: در این نوع حرف زدن، افراد بر موضوعات مربوط به کار و تکلیف تاکید میکنند. مثل ارائه اطلاعاتی راجع به کاری که بدان اشتغال دارند.

در حالی که گپ زدن روابط دوستانه را صریح و شفاف می کند،گفت و گو در باره کسب و کار با برنامه ریزی، تطبیق دادن و حفظ تکالیف و رویدادها به امور روزمره سرو سامان می دهد.

رفتارهای مخصوص حرف زدن راجع به کسب و کار

- گزارش دادن: نتیجه آزمایش خون سوسن منفی بود.

- ارائه واقعیت ها: دندانپزشک حق ویزیت خود را 10 درصد زیاد کرد.

-وارسی کردن: نقاشی کی تمام می شود؟

- برنامه ریزی: نظرت راجع به اینکه فردا با هم ناهار بخوریم چیست؟

- پیگیری: کامران، شیر آب حیات را بستی؟

- تصمیم گیری های معمول: کامبیز به خرگوش غذا خواهد داد.

- خبردادن: پدرت گفت که سر راهش به خانه عکس ها را از عکاس می گیرد.

گوش دادن رسمی : وقتی که افراد قصد دارند با دیگران تماس برقرار کنند و رفتاری مردم پسند و شاداب داشته باشند، رسماً به حرف های آنها گوش می دهند و به صورت یک صفحه صدای آرام برای حرف های گوینده عمل می کنند. گوش دادن رسمی افراد را در جریان مسائل روز قرار می دهد. اگر چه این نوع گوش دادن باعث می شود فرد با همسرش راحت تر باشد اما درگیری عاطفی او را محدودتر می کند زیرا با فرد مقابل فاصله معینی را حفظ کرده و رفتارش تصنعی است. گوش دادن رسمی یک شیوه صمیمی برای گوش دادن نیست.

رفتارهای خاص گوش دادن

- توجه ناقص

- تماس چشمی لحظه ای

- تصدیق علّی

- حرکات بدنی آرام

- قطع موجه کلام

فرآوری: اکرم اشرفی نژاد

بخش کلوب ازدواج تبیان


برگرفته از: آموزش مهارت های ارتباط زناشویی، شراد میلر و همکاران، مترجم : فرشاد بهاری .

مشاوره
مشاوره
در رابطه با این محتوا تجربیات خود را در پرسان به اشتراک بگذارید.