راهی به سوی نابودی!

فرقه‌های نوظهور، تعبیر و تامل دوباره در دین یا پیروی از احساس و غریزه !

دین گریزی یا دین ستیزی؟     دین گریزی با ادله ظاهرا منطقی

فرقه‌های جدید الظهور از جمله پدیده‌های نوینی هستند که در پی درخواست‌های ناخودآگاه و پنهان متن جامعه سربرآورده و به شدت در حال رشد و پیشروی به خصوص در میان جوانان هستند .

عرفان‌ها و فرقه‌های جدید، ابتدا با تعبیری به روز از دین و به عنوان راهی شیرین‌تر و هموارتر برای رسیدن به خدا و ایجاد آرامش در بین مردم، معرفی می‌گردند.ولی همین راه‌های جدید به سوی خداوند ، زنگ خطر جدی از سوی سازمان‌ها و جامعه شناسان و دین شناسان را به صدا در آورده‌اند .

دین و ایدئولوژی از نیازها و خواسته‌های اساسی و مبنای فکری هر انسانی است . هر فرد پس از درک اولیه از وجود خویش و رابطه میان حضور خود و جهان اطراف، آفریننده یک ایدئولوژی است که پایه و اساس همه اعمال و رفتار و اعتقادات فردی او می‌گردد و رابطه او را با دنیای اطراف تعیین می‌کند . در این راستا هر کس بنا بر اجتماعی که در آن متولد می‌شود، اصولی را فرا می‌گیرد که همواره مبنای رفتارها و اعمال او در آینده نیز می‌باشد.

ولی در این میان بسیاری افراد که مکاتب پیشین را به درستی فرا نمی‌گیرند یا به نوعی سعی در سرباز زدن آن اصول دارند، به فرقه‌ها و دین‌های جدید روی می‌آورند. این اتفاق در جامعه ما نیز به وقوع پیوسته . بسیاری از جوانان تعابیر دینی را ، منطبق و متناسب با  قواعد دنیای مدرن نمی‌دانند. از سوی دیگر هیچ جایگزین معتبر و معقولانه ای برای آن نمی‌شناسند به همین دلیل به فرقه‌های جدید که مدعی کشف راه ارتباطی جدیدی با خداوند و کائنات هستند روی می‌آورند، که در بسیاری موارد متاسفانه خطرات و مشکلات بسیاری گریبانگیر آن‌ها می‌شود.

این عرفان‌های جدید در پی درخواست‌ها و تقاضای مردم جامعه شکل گرفته‌اند و هر روز و هرروز جایگاه مستحکم‌تر و با ثبات‌تری در میان مردم پیدا می‌کنند، ولیکن در بسیاری موارد به بیراهه‌های خطرناکی ختم می‌شوند و گاه  همه موجودیت و انسانیت طرفداران و پیروانشان را به تباهی کشانده، آن‌ها را در سردرگمی و گمراهی محض غرق می‌کنند .

هر چند تعبیر جدید از دین و تفسیر و کشف معانی جدید از آیات کتاب‌های مقدس دینی، همواره از مقاصد والای دین شناسان و متولیان دینی به شمار می‌رود ، ولیکن متاسفانه گاه چنین هدف والایی، دستمایه اهداف مغرضانه افرادی می‌گردد که سعی می‌کنند از این راه، جایگاه مستحکمی در میان مردم باز نموده ،و از آن‌ها سودجویی کنند .

البته باید گفت هر چیزی که در دنیای اطراف ما به وجود می‌آید در پی نیازی است که عده‌ای در واقع به صورت خودآگاه  یا ناخودآگاه ، علنی یا در خفا، متقاضی حضور آن هستند. این موضوع در مورد پیدایش فرقه‌های جدید نیز صدق می‌کند. در واقع پیدایش فرقه‌های جدید در پی درخواست و نیاز افرادی پدید می‌آید که به دلایلی حاضر به پذیرش ادیان واقعی نیستند،و یا رفتارهای ناپسند و متعصبانه یا متحجرانه برخی داعیان دین ، سبب می‌شود که آن‌ها از دین روی بگردانند، ولی از آنجا که نیاز به دین یک نیاز اساسی انسان به شمار می‌رود ، به ناچار برای تسکین ناآرامی‌های خویش به سوی این مذاهب و فرقه‌ها روی می‌آورند. فرقه‌هایی که به ظاهر با دنیای امروز متناسب‌تر هستند . 

مهم اینکه بسیاری از همین فرقه‌ها در ابتدا از روش‌ها و منطق‌هایی کاملا دینی و مستدل بهره می‌برند و به همین دلیل عده بسیاری را به سوی خود جذب می‌کنند. در واقع در ابتدای معرفی چنین فرقه‌هایی، هیچ گونه دلیل منطقی مبنی بر رد آن‌ها وجود ندارد . ولی پس از مدتی، آن راه‌های مستدل و منطقی به بیراهه‌هایی ختم می‌شود که تمام موجودیت فردی و انسانی شخص را با چالش‌های جدی مواجه می‌نماید . از این رو درگیر نشدن در دام چنین فرقه‌هایی به زیرکی و تیزبینی بالایی نیاز دارد.

رویارویی با چنین مشکلی ، تامل و تلاش زیادی را می‌طلبد و این موضوع می‌بایست به شدت از سوی سازمان‌ها و موسسات آموزشی و تبلیغاتی و همچنین آموزش و پرورش و صدا و سیما مورد بررسی واطلاع رسانی قرار گیرد .

ولی نکته مهم دیگری که لازم به ذکر است اینکه هر تعبیر جدیدی از دین به معنای یک فرقه انحرافی نیست . بلکه بسیاری از قرآن پژوهان، در حین پژوهش‌ها و مطالعات خویش ، از آیات و نشانه‌های الهی ، مفاهیم و تعابیر جدیدی می‌یابند که شاید با تعابیر پیشین اندکی متفاوت باشد .

در هر حال شناسایی فرقه‌های جدید،از سوی جوانان شاید اندکی مشکل و گاه غیرممکن به نظر برسد.از این رو وظیفه حذف آن‌ها بر عهده مسئولین  و دین شناسان است تا راهی برای عدم رشد عرفان‌های جدید در جامعه بیابند .