شادی شهروندان با کنسرت15میلیونی
یادم هست وقتی که رئیسجمهور برای تقدیم لایحه بودجه سال 1386 کل کشور به مجلس رفته بود از سوی نمایندگان مجلس هفتم بابت گرانیهای آن دوره و به خصوص قیمت 3000 تومانی گوجه فرنگی مورد انتقاد قرار گرفت،و او به نمایندگان توصیه کرد که گوجه فرنگی را با قیمت کیلویی 1200 تومان از نزدیک منزل او خریداری کنند.
شاید باید این توصیه را هم ما در اینجا به کسانی بکنیم که برای تفریح و سرگرمی به برج میلاد میروند و بگوییم که میتوانند برای تفریح و سرگرمی جاهای ارزانیتری را انتخاب کنند نه رستورانی با 168000 تومان قیمت سرو غذا برای هر نفر و یا کنسرتهای 15 میلیون تومانی با بلیتهای 70000بیش از تومان!
برای اینکه چگونه و از چه کاربری تفریحی برج میلاد میخواهید استفاده کنید، باید ابتدا نگاهی به دخل و خرج خود کنید، که آیا میخواهید شام 168 هزار تومانی میل کنید و در کنسرت 70000تومانی شرکت کنید یا اینکه یک گردش و بازدید صرف داشته باشید با سرو یک فست فود ساده!
برج میلاد به عنوان نماد جدید شهر تهران ساخته شد؛ در راستای اهداف ساخت و کاربری آن اینچنین آمده است که" برج میلاد با هدف احداث سازهای به یاد ماندنی و به عنوان نمادی برای شهر تهران و به منظور رفع نیازهای مخابراتی و تلویزیونی تهران ساخته شده است. از جمله کاربریهای اصلی این برج امکانات و قابلیتهای مخابراتی جهت پوششهای رادیویی و تلویزیونی، ایجاد زیرساخت مناسب برای سیستمهای جدید تلویزیونی، بهینهسازی پوشش رادیویی و تلویزیونی و گسترش و بهینهسازی پوشش شبکههای بیسیم است. در کنار این کاربرد مهم و اصلی جاذبههای گردشگری و تفریحی، همچنین مراکز تجاری با برندهای بینالمللی، رستورانها ، کافیشاپها و خدمات پذیرایی در کنار یک مرکز بینالمللی همایشها جهت برگزاری همایشها و کنفرانسها و یک مرکز خرید و یک هتل پنج ستاره وجود دارد." (1)
چندی پیش اخباری درباره میزان قیمت هر وعده شام در رستوران گردان این برج منتشر شد که حواشی زیادی را به دنبال داشت و حال نیز اخباری پیرامون قیمت اجرای کنسرتها و قیمت بلیط برای شرکت کنندگان منتشر شده است. هزینه سالن همایشهای برج میلاد برای یک شب یک کنسرت که 1600 صندلی دارد، 15 میلیون تومان است. هزینه تأمین صدای سالن نیز 4 میلیون تومان است. همچنین مدیریت این مجموعه از گروههای اجرا کننده، مبلغ دو میلیون تومان جهت پارکینگ اخذ میکند. به این ارقام باید مبلغ 2 تا 3 میلیون تومان را هم بابت اورژانس، آتشنشانی و...اضافه کرد. به گزارش «24» این ارقام برای روزهای میانی هفته است و روزهای تعطیل و پنج شنبه و جمعه، مجموع این رقم 2 تا 3 میلیون تومان اضافه میشود و علاوه بر این باید هزینهای را به مجموعه قیمتهای قبلی اضافه کرد که اداره اماکن بر اساس مصوبهای دیگر قراردادی را با گروههای برگزار کننده کنسرت ، از سوی نیروی انتظامی جهت تأمین امنیت منعقد میکند! و مبالغی در حدود 1.5 تا سه میلیون تومان ـ بسته به گروه و کنسرت اعلام شده ـ دریافت میکند.
باید گفت هیچگاه برای استفاده از برج میلاد به عنوان یک نماد، از تصاویر جزئی معماری ایرانی در داخل این برج استفاده نمیکنند و همیشه تصویر کلی ان در رسانهها منتشر خواهد شد، اما فکر نمیکنم کسی با دیدن شکل کلی این برج یاد معماری اسلامی بیفتد
در واقع گویا نماد جدید شهر تهران و تنها پایتخت شیعه جهان قرار است نمادی باشد برای اکثر اقشار جامعه و فقط عده معدودی میتوانند از این نماد حظ و بهره ببرند و مابقی مردم کلان شهر باید یا در گوشه تلویزیون هاشان یا گذر از خیابانها از جبروت! ان بهره ببرند و یا شید هوس کنند فقط مبلغی را بدهند و از نماد به صورت خشک و خالی و به گفته مدیر عامل برج از فست فود های پایین برج استفاده کرده و لذت ببرند.
به همین بهانه در اینجا به چند مورد اشاره میکنیم:
نماد پایتخت شیعی با معماری مدرن غربی
شاید بتوان گفت استفاده از نماد و نماد سازی در ایران در تمامی عرصهها قوت چندانی ندارد چه در عرصه رسانه و چه در عرصههای شهری. در حدی که ما حتی زمانی در نقشهای دیواری متروی شهر تهران در کنار همه نقشهای ایرانی و اسلامی باز جای نمادهای فراماسونری را میبینیم. در گذر این نماد سازی، معماری ایرانی اسلامی ما نیز مغفول مانده است و ما چند گاهی مرکزی را در تهران مشاهده میکنیم که از این معماری بهره برده و اغلب شکل ساختمانهای ما اصول مدرنیته را پذیرفته و صفا و صمیمیت گذشتهها را در این باره؛ باید در سریالها جستجو کنیم. که گویا برج میلاد هم از این قاعده مستثنی نشده .هنگامی که از مدیریت یادمان سازه به عنوان مسئولان دستاندرکار ساخت این برج، اطلاعاتی دقیق از هویت معماری برج میلاد پرسیده شد؛ پاسخ آنان باز هم به همان ویژگیهای فنی برج خلاصه شده و جز کلیگوییهایی درباره این که «معماری بنای برج با الهام از میلها و منارههای باستانی ایران و هندسهای برگرفته از نقوش معماری ناب ایرانی و مفاهیم عمیق درونی معماری سنتی شکل گرفته است»، پاسخ دقیقتری ندارند. (2) اما با گذر از این مفهوم که آیا اصلاً مناسبات سازهای برای قرار گرفتن به عنوان نماد یک شهر چیست و چه معیارهایی باید داشته باشد؟ باید گفت هیچگاه برای استفاده از برج میلاد به عنوان یک نماد، از تصاویر جزئی معماری ایرانی در داخل این برج استفاده نمیکنند و همیشه تصویر کلی ان در رسانهها منتشر خواهد شد، اما فکر نمیکنم کسی با دیدن شکل کلی این برج یاد معماری اسلامی بیفتد. و چرا حال که به دنبال تغییر نماد شهر از آزادی به میلاد بودیم این فرصت را برای ایجاد نمادی ایرانی اسلامی برای تنها پایتخت شیعه جهان مغتنم نشمردیم.؟
زندگی بهتر شهری و گرایش به طبقه بندی و اشرافی گری
وقتی به صفحه اصلی پورتال شرکت برج میلاد تهران مراجعه میکنی در قسمت بالایی صفحه با طرحهای گرافیکی برخورد میکنی که از دو شخصیت در شهرداری جملاتی را برای شما به نمایش گذاشتهاند. این جملات چنیند:
شهروندان تهرانی بیش از هر چیزی به آرامش، شادی، نشاط و تفریح احتیاج دارند. سرور و شادی یکی از ضروریات زندگی کلان شهری مثل تهران است (دکترقالیباف)
یکی از مهمترین مباحث توسعه فرهنگ شهروندی است که ما از ابزارهای مختلف برای زندگی بهتر شهروندان استفاده میکنیم (ایاضی)
البته این جملات بی تردید دارای بار معنایی بوده و کاملاً صحیح و بر منطق استوار هستند اما گویا استفاده از آن دو در اینجا و متناسب با رویکردهای خاصی که تا کنون از برج میلاد دیده شده است دارای تناقض میباشد . شام ۱۶۸۰۰۰هزارتومانی و بلیطهایی با قیمت70000هزارتومان قطعاً نمیتواند مورد استفاده عموم جامعه قرار گیرد و زندگی بهتر و شادی و تفریح را برای قشر خاصی در جامعه آن هم در مکانی که برای تمام تهرانیها تعبیه شده است، به دنبال داشته باشد.
خدا نیاورد، آن روزی را، که سیاست ما و سیاست مسئولین کشور ما، پشت کردن به دفاع از محرومین و رو آوردن به حمایت از سرمایه دارها گردد؛ و اغنیا و ثروتمندان از اعتبار و عنایت بیشتری برخوردار بشوند.
و یقیناً روحیه تجمل گرایی و اشرافی گری و حسرت و ایجاد طبقه بندی اجتماعی را برای قشر زیادی از مردم به دنبال خواهد داشت و آرامش روانی جامعه با اختلالهایی رو به رو خواهد شد. در حالی که در مکانهایی دیگر که بدین شکل عمومیت نداشته و حالت نمادین را برای کلان شهر ندارد این امکانات فراهم است.
امام خمینی همیشه نسبت به وقوع خطر اشرافی گری و تجمل گرایی در جامعه و نشر ان تذکر داده و نیل به سوی این نوع فرهنگ را برگشت از آرمانهای انقلاب عنوان کردهاند ...."خدا نیاورد , آن روزی را , که سیاست ما و سیاست مسئولین کشور ما , پشت کردن به دفاع از محرومین و رو آوردن به حمایت از سرمایه دارها گردد; و اغنیا و ثروتمندان از اعتبار و عنایت بیشتری برخوردار بشوند. « معاذ الله » که این با سیره و روش انبیا و امیرالمومنین (علیهالسلام ) و ائمهی معصومین علیهم السلام ـ سازگار نیست , ... گمان نمیکنم , عبادتی بالاتر از خدمت به محرومین وجود داشته باشد , ... یک موی سر این کوخ نشینان و شهید دادگان به همهی کاخ و کاخ نشینان جهان شرافت دارد . (3)
موارد دیگری نیز هست که بتوان بدان اشاره کرد که ممکن است از حوصله این متن خارج باشد و فقط اشارهای گذرا بدان میکنیم از جمله اینکه آیا همایشهایی که با پول بیتالمال در این برج انجام میشود را نمیتوان با مخارج پایینتر و به شکلی سادهتر برگزار کرد ؟ آیا هزینههای بالای کنسرت و به سبب آن قیمت بالای بلیطها امکان را برای استفاده همه اقشار فراهم میکند و نوعی هنر گریزی و محرومیت استفاده از برنامههای هنری را برای اقشار جامعه و برهم زدن آرامش روانی انان را، به دنبال ندارد؟
شایسته است که همه امکانات نماد شهر تهران برای همگان قابل دسترس باشند نه اینکه هر امکانی با توجه به سطح رفاهی افراد؛ که این مهم درخور و شایسته چنین مکانی با خصوصیت مذکور نمیباشد.
در آخر باید بی توجهی مسئولین بدین امور را گوشزد کرد و انها را به این خطر متذکر شد که نکند دلیل این بی توجهیها و حتی دفاع از ان علتش این تذکر امام راحل باشد:
....بدتر از همه این که چون مسئولان نظام با تجمل گرایی و اشرافی گری خو گرفتهاند و آن را به عنوان یک ارزش میشناسند, از این رو امکان دارد در تصمیم گیریهای خود تجمل گرایی و زندگی اشرافی و خوی رفاه طلبی را ترویج کنند و آن را به صورت یک فرهنگ عمومی در آورند و جامعه اسلامی را به سوی تجمل گرایی بکشند. علاوه بر این, رفتار اداری و زندگی خصوصی چنین کارگزاران رفاه طلبی برای طبقات متوسط جامعه الگو و سرمشق میشود, به زندگی تجملاتی آنها نگاه میکنند و سعی مینمایند به هر طریق ممکن ثروت بیشتری به دست آورند و زندگی خود را حداقل شبیه زندگی طبقه رفاه طلب سازند......
پی نوشت:
1- پورتال شرکت برج میلاد
2- سایت تخصصی معماری
3- صحیفه نور ص ج17 ص921
امیر رضوانی
بخش اجتماعی تبیان