آرامش والدین سالمند زیر یک سقف
نگرش سنتی در مراقبت از والدین نیاز به بازنگری دارد؛ شما نمی توانید مادر مادر یا پدر پدر خود باشید. پدر و مادر شما هر مشکلی که داشته باشند کودک نیستند...
مطمئناً روزی می آید که پدر و مادر یا پدربزرگ و مادربزرگتان به شما نیاز پیدا می کنند. وقتی این زمان می رسد، ممکن است قبول نکنند که به شما یا هر کس دیگری نیازمند شده اند اما در واقعیت، آنها واقعاً به کسی نیاز دارند درست مثل زمانی می ماند که شما بچه ای کوچک بودید و به آنها نیاز داشتید: برای دستشویی و حمام رفتن، غذاخوردن، لباس پوشیدن، و امثال این. شاید آن روزها را به خاطر نیاورید اما ... مطمئناً می دانید که آن روزها وجود داشتند. پدرو مادر یا پدربزرگ و مادربزرگتان (کسانی که بزرگتان کردند، به شما غذا دادند، از شما مراقبت کردند، برایتان سرپناهی امن فراهم کردند،به شما عشق دادند و از شما حمایت کردند، ...) روزی پیر می شوند و به شما نیاز پیدا می کنند. آماده اید؟ آیا می دانید باید چکار کنید؟
نکته مهم (اگر تصمیم می گیرید که خودتان را از این اتفاق طبیعی دور کنید) این است که باید بهترین آسایشگاه سالمندان یا بهترین پرستار را همراه با تسهیلات لازم در خانه خودتان برای آنها فراهم کنید. اما اگر شما تصمیم می گیرید که خودتان از والدین یا پدر و مادربزرگتان مراقبت کنید، داستان کاملاً متفاوت می شود. در این صورت نه تنها به چیزهای زیادی نیاز پیدا می کنید بلکه به گستره ای از احساسات و عواطف و توانایی ارجح دانستن کسی نسبت به خودتان هم نیاز پیدا خواهید کرد.
نگرش سنتی در مراقبت از والدین نیاز به بازنگری دارد؛ شما نمی توانید مادر مادر یا پدر پدر خود باشید. پدر و مادر شما هر مشکلی که داشته باشند کودک نیستند. آنها اعضای بالغ خانواده هستند که وقتی پا به سن می گذارند نیازهای خاصی پیدا می کنند. شما هم فرزند بالغی هستید که پیوسته بر سنتان افزوده می شود. شما هم نیازهای شخصی و نیز مسئولیت هایی در قبال سایر اشخاص در زندگی خود دارید. برای اینکه بتوانید با والدین سالمند، بیمار یا معلول خود کنار بیایید راه چاره های مختلفی دارید. این دستورالعمل ها برای رسیدن به موفقیت فوری نیست بلکه اجزایی از یک استراتژی کلی برای مؤثر واقع شدن مراقبت از والدین به شمار می آید.
قدم اول: شناسایی مسائل و تعیین اولویت ها
ظاهراً ساده به نظر می رسد، اما اینطور نیست: تمام جنبه های زندگی شخصی و خانوادگی شما احتمالاً تحت تأثیر این مراقبت قرار می گیرد و بعید نیست که زیر بار مسئولیت و انجام کارهایی که به نظر مشکل و تمام نشدنی می رسد کلافه شوید. ممکن است مسائل را نادیده بگیرید و بخواهید با توسل به روش های آشنای خود با مشکل برخورد فوری کنید. شناختن مشکلات و تعیین اولویت به شما امکان می دهد تا برای وظیفه ای که پیش رو دارید به موفقیت برسید.همزمان با پیرشدن والدین، نیازهای آنان نیز افزایش می یابد. از این رو لازم است که برای خود برنامه ای بلندمدت طرح ریزی کنید که تا پایان ادامه یابد و برای انجام سریع آن نیز آمادگی لازم را داشته باشید
قدم دوم: غلبه بر احساس انکار
انکار می تواند شکل های مختلف بگیرد؛ با انکار می توان مسئله را به حداقل رساند یا آن را نادیده گرفت و یا حتی نپذیرفت که می توان تفاوتی ایجاد کرد. انکار از شما حمایت می کند، به شما فرصتی می دهد که پس از یک شوک و یا یک تجربه ناخوشایند بهبود پیدا کنید. اما در اغلب موارد باید با انکار و با احساس، خشم، اندوه، ابهام و اضطراب روبه رو شد تا آن را از میان برداشت.قدم سوم: کنترل احساسات
غلبه بر انکار مبنای حرکت موفق به مرحله سوم یعنی کنترل احساسات است. احساسات بخشی اعجاب انگیز از انسان بودن است. افسردگی، اضطراب و خشم نه تنها از شما انسانی مفلوک می سازد بلکه در کار مراقبت شما نیز تأثیر نامطلوب می گذارد.قدم چهارم: فراهم آوردن زمینه همکاری و مشارکت
دوستان و فامیل، سایر اعضای خانواده، متخصصان نگهداری از سالمندان، کارکنان مؤسسات درگیر با سالمندان، مشاوران و دیگران رکن مهم ایجاد مشارکت و اطلاع از توانمندی ها و شناسایی کمک های مورد نیاز شماست. وقتی این منابع را پیدا می کنید ممکن است به مهارت هایی برای ایجاد همکاری با این اشخاص احتیاج داشته باشید.
قدم پنجم: متعادل ساختن نیازهای والدین و سایر افراد خانواده
این فرآیندی ادامه دار است و ممکن است با گذر زمان، دشوارتر شود. به این ترتیب باید شرایطی فراهم آورید تا با تغییر نیازها بتوانید شرایط را به نحو مطلوب تغییر و به نیازهای به وجود آمده پاسخ مناسب دهید. برای این امر باید مطالبات والدین و سایر افراد خانواده شفاف باشد.قدم ششم: فرا گرفتن مهارت های ویژه بحران
در شرایطی هستید که احساس می کنید سررشته امور از دست شما خارج شده است. در کار مراقبت از والدین سالمند همیشه بحران هایی خودنمایی می کنند. در این صورت آنچه اهمیت دارد بازیابی مجدد کنترل و استفاده از کمک های بیرونی است. این امر البته می تواند فرصتی برای افزایش مهارت های تان تلقی شود.قدم هفتم: چشم پوشی کردن و سخت نگرفتن
به زندگی خود ادامه می دهید و می پذیرید که حداکثر تلاش خود را کرده اید. مشکلات برای هر کس و در هر خانواده به گونه ای اتفاق می افتد، شاید تلاش ما برای رفع پاره ای از مشکلات به نتیجه دلخواه نرسد. عوامل زیادی بر این امر تأثیر دارند. بنابراین سخت نگرفتن راهی است که می تواند از فشارها بکاهد و برگرداندن اوضاع به حالت عادی را تسریع کند.تصمیم گیری مشترک می تواند بهترین نتایج را به دنبال داشته باشد. والدین شما حتی اگر شما هم با تصمیم آنان موافق نباشید، حق دارند که برای خودشان تصمیم گیری کنند. در ضمن به دلایل تصمیمی که گرفته می شود توجه کنید تا هم به نفع والدینتان باشد هم موجب راحتی خیالتان شود
قدم هشتم: به آینده بیندیشید
همزمان با پیرشدن والدین، نیازهای آنان نیز افزایش می یابد. از این رو لازم است که برای خود برنامه ای بلندمدت طرح ریزی کنید که تا پایان ادامه یابد و برای انجام سریع آن نیز آمادگی لازم را داشته باشید.قدم نهم: اوقاتی را به خودتان اختصاص دهید
زمانی را به خودتان اختصاص دهید و به کارهایی بپردازید که از آنها لذت می برید: دوچرخه سواری، شنا یا هر ورزشی که دوست دارید، قدم زدن، مطالعه یا رفتن به دیدار دیگران ازجمله برنامه هایی است که می تواند سرزندگی و نشاط را در زندگی شما و خانواده تان جاری کند. سعی کنید حتی اگر برایتان سخت باشد، خود را از انزوا خارج کنید.قدم دهم: با کمک یکدیگر تصمیم بگیرید
تصمیم گیری مشترک می تواند بهترین نتایج را به دنبال داشته باشد. والدین شما حتی اگر شما هم با تصمیم آنان موافق نباشید، حق دارند که برای خودشان تصمیم گیری کنند. در ضمن به دلایل تصمیمی که گرفته می شود توجه کنید تا هم به نفع والدینتان باشد هم موجب راحتی خیالتان شود.قدم یازدهم: شناخت شرایط اقتصادی
گاهی اوقات به خاطر محدودیت های مالی مجبور به اتخاذ تصمیمی می شوید. شاید والدینتان مجبور به استفاده از پس اندازشان شوند و یا این که اعضای خانواده مجبور شوند هزینه ها را از جیب خودشان بپردازند. در اینجاست که شما باید سود و زیان خود و خانواده تان را نیز درنظر بگیرید. به خاطر بسپارید که والدین کهنسال از وابستگی و سربار دیگران شدن تنفر دارند.قدم دوازدهم: محبت، کافی نیست
مهر و محبت نیروی قدرتمندی است اما همیشه منجر به مراقبت مؤثر نمی شود. برای مراقبت از پدر و مادر نباید لزوماً آنها را دوست داشته باشید. اما لازم است با آنها برخورد مؤثر داشته باشید. رفع نیازهای تمام نشدنی سالمندانی که آنها را دوست دارید در هر شرایط و به ویژه وقتی بیماری و مرگ از راه می رسد امکانپذیر نیست. از سوی دیگر احیا در مراقبت و رفع نیازهای کسانی که آنها را دوست ندارید ساده نیست و اغلب دردسرساز می شود. نگهداری از پدر و مادر سالمند، وقتی مسئولیتی برای اقدام مؤثر است، به هدف قابل حصولی تبدیل می شود.فرآوری: نسرین صفری
بخش خانواده ایرانی تبیان
منابع:
روزنامه ایران
سایت منجی
مطالب مرتبط: