پذیرش‌دانشجو هم زوج‌و‌فرد شده‌است!

روزنامه ابتكار درسرمقاله خود با عنوان " پذیرش دانشجو هم زوج و فرد شده است!؟ "به قلم سیدعلی محقق آورده است:‏

روزهای داغ و تابستانی ماه مرداد، در كنار همه مناسبت‌های تقویمی و غیرتقویمی‌اش یك مشخصه و ویژگی متمایز و خاطره‌انگیز برای مقطع 18سالگی جوان‌های دیروز و امروز ایران دارد. همه‌ساله در ماه مرداد، نتایج نهایی آزمون‌های سراسری و آزاد اعلام می‌شود و در روز سرنوشت‌ساز انتخاب رشته، آینده بیش از 70درصد از جوانان ایرانی براساس سیاست‌های دولت و به‌دست خودشان رقم می‌خورد.

امسال هم به مانند همه سال‌هایی كه گذشت، 18ساله‌های ایرانی به دنبال ماه‌ها تلاش و برنامه‌ریزی و پس از رؤیت كارنامه آزمون سراسری، دلواپس و امیدوار، سراغ دفترچه‌هایی رفتند كه آینده‌شان را رقم می‌زد. كمااینكه سال‌های ماضی نیز در چنین روزهایی این دفترچه، به درست یا به غلط، آینده نگارنده این سطور و دیگر جوانان دیروز و امروز را تعیین كرده بود.

یكی در همه روزهای تحصیل و تلاش شبانه‌روزی‌اش به كامپیوتر علم‌وصنعت می‌اندیشید و دیگری به دندانپزشكی تهران. دختركی در یزد به مهندسی‌نساجی دانشگاه شهرش قانع بود و پسران و دختران جوانی در اصفهان، بیرجند، یاسوج و شاید در حوالی همین میدان انقلاب، دانشگاه علامه‌طباطبایی را قطب رشته‌های علوم‌انسانی می‌دانستند و به پشتوانه علاقه خود و تجربه دیگران و مشاوره معلمانشان، به چیزی غیر از پذیرفته‌شدن در رشته‌های حقوق، علوم‌سیاسی، روانشناسی یا شاید روزنامه‌نگاری این دانشگاه فكر نمی‌كردند.

طی همه سال‌هایی كه غول كنكور به اصلی‌ترین دغدغه‌های جوانان ایرانی مبدل شد، هرساله مسئولان وزارت علوم و سازمان سنجش و كارنامه‌ها و اعلام نتایج، بچه‌ها را به‌گونه‌ای غافلگیر می‌كردند و یك سوژه خاص مطرح می‌شد. یك سال دومرحله‌ای شدن آن به كنكوری‌های جوان شوك وارد كرد و سالی دیگر طرح بومی‌گزینی. در دهه70 افزایش سهمیه‌های خاص سوژه بود و دهه‌های60 و 80 مباحث تكراری تفكیك جنسیتی. اما ظاهراً امسال مأموریت خطیر غافلگیركردنِ! داوطلبان را دفترچه‌ها و رؤسای دانشگاه‌ها بر عهده گرفته‌اند.

امسال دفترچه‌ انتخاب رشته با بچه‌های علوم‌انسانی نامهربان بود. امسال برای اولین‌بار در اقدامی مبهم و غیرمترقبه، در دفترچه‌های انتخاب رشته، روبه‌روی 13رشته و بیش از 30گرایش مختلف این رشته‌ها، در برخی دانشگاه‌های كشور خط تیره یا عنوان عدم پذیرش درج شده است. در رأس این نامهربانی با داوطلبان جوان نیز دانشگاه مادر علوم‌انسانی، یعنی علامه‌طباطبایی قرار دارد. دانشگاهی كه امسال فقط در 6رشته غیرمهم و كم‌متقاضی پذیرش دارد و در مقابل مابقی رشته‌ها علامت ناامیدكننده عدم پذیرش (بخوانید حذف رشته) درج شده است. می‌توان تصور كرد آن پسر و دختر اصفهانی، بیرجندی، یاسوجی، تهرانی و... در لحظه‌ای كه با ستون‌های خالی رشته‌های ایده‌آل دانشگاه علامه‌طباطبایی و آینده مبهم و خیالی خود مواجه گردیدند، چه حالی شدند.

ماجرای حداقلی‌شدن پذیرش رشته‌های علوم‌انسانی برخی دانشگاه‌ها در حالی در پروسه انتخاب رشته، خود را نشان داد كه پیش‌ازاین هیچ‌گونه اطلاع‌رسانی دراین‌باره انجام نشده بود. از اواسط سال گذشته و پیرو بیانات رهبر انقلاب درخصوص ضرورت بازنگری در برخی رشته‌های علوم‌انسانی در دانشگاه‌ها، وزارت علوم و پژوهشگاه علوم‌انسانی طرحی را برای بازنگری در متون رشته علوم‌انسانی و سرفصل درسی كلید زده بودند. اما هیچ‌كس حتی فكرش را هم نمی‌كرد كه نتیجه طرح بازنگری در رشته‌های علوم‌انسانی، راحت‌ترین و درعین‌حال ناراحت‌كننده‌ترین كار ممكن، یعنی پاك‌كردن موقتی صورت‌مسئله و اعلام غافلگیرانه عدم پذیرش دانشجو در این رشته‌ها باشد.

دراین‌بین درحالی‌كه همگان اقدام سؤال‌برانگیز دانشگاه علامه را بی‌هیچ تردیدی در راستای طرح بازنگری تفسیر می‌كردند، ناگهان اهالی وزارت علوم از بی‌ارتباط‌بودن موضوع با بازنگری و بی‌خبری خود از اقدام مسئولان علامه سخن گفته و توپ را در زمین مسئولان دانشگاه انداختند. برخی رؤسای دانشكده‌های مختلف دانشگاه نیز در بی‌خبری محض از این اتفاق تلخ به‌سر می‌بردند كه ناگهان رئیس دانشگاه ماجرا را به گردن گرفت و از طرحی خودساخته شبیه به زوج و فردشدن پذیرش دانشجوی این دانشگاه سخن گفت. براساس آنچه شریعتی، رئیس دانشگاه علامه گفته است، به علت كمبود ظرفیت، این دانشگاه امسال (سال زوج!) ظرفیت پذیرش كارشناسی‌ارشد را اضافه كرده است و در سال آینده (سال فرد!) دوباره ظرفیت كارشناسی افزایش یافته و كارشناسی‌ارشد كم می‌شود!

رئیس دانشگاه علامه در بی‌خبری رؤسای دانشكده‌ها، در حالی از نداشتن ظرفیت برای پذیرش دانشجوی كارشناسی سخن می‌گوید كه با اطمینان كامل می‌توان گفت كه حتی اگر تمامی دانشگاه‌های كشور از كادر علمی مجرب و كاملی برای تدریس رشته‌های علوم‌انسانی برخوردار نباشند، حداقل دانشگاه علامه از این نظر كمترین كاستی و كمبودی ندارد و درحال‌حاضر و به اعتبار سال‌ها فعالیت اختصاصی، این دانشگاه در حوزه علوم‌انسانی بهترین صاحبنظران و دانشمندان مجرب و استادان عالم پیر و جوان علوم‌انسانی را در اختیار دارد. با راه‌اندازی و تكمیل سایت مركزی این دانشگاه در غرب تهران، در سال‌های گذشته نیز به‌طور قطع كمبود فضا و تجهیزات آموزشی این دانشگاه حل شده و از این نظر و دیگر ملزومات معمول برای پذیرش دانشجو، كمبودی وجود ندارد.

با كنار هم قراردادن همه آنچه مطرح شد، می‌توان این‌گونه نتیجه گرفت كه چه‌بسا مسئول محترم این دانشگاه در نگاه اول، با تفاسیر و تعاریف خاص خود، حذف صورت‌مسئله را بهترین و دم‌دستی‌ترین راه حل طرح بازنگری و اصلاح علوم‌انسانی پنداشته است. براین‌اساس ادله بیان‌شده برای حذف پذیرش دانشجو در مقطع كارشناسی در این دانشگاه، برخلاف ادعای مطروحه، طرح برنامه‌ریزی‌شده‌ای نبود و صرفاً عذری بدتر از گناه است كه دود آن به چشم جوانانی رفته است كه آینده خود را در این دانشگاه جست‌وجو می‌كردند.

آخر چگونه می‌شود كه مسئولان دانشگاه مادر علوم‌انسانی كشور، بنابر سیاست داخلی خود و بدون اطلاع از دیدگاه بالادستی‌ها و بدون اطلاع‌رسانی به پایین‌دستی‌های خود، یعنی كنكوری‌ها و دانشجویان، رشته كارشناسی (بیش از 30گرایش) را با استدلالی مبهم و كاملاً غیركارشناسی حذف كرده و صرفاً براساس سلیقه فردی، هزاران داوطلب كنكور سراسری امیدوار به تحصیل در این دانشگاه و این رشته‌ها را سردرگم نماید.

بخش اجتماعی تبیان

منبع : جهان نیوز