موسسسه فرهنگی و اطلاع رسانی تبیان

- طبق نظر مقام معظم رهبری؛ عمل به نذر تابع چگونگی نذرمی باشد، اگر صيغه نذر را خوانده باشد، بايد بر طبق آن عمل كند.

ارکان نذر سه چیز است؛ 1. ناذر (نذر کننده)، 2. صیغه نذر، 3. متعلق نذر (ملتزم به). یعنی برای این که نذری منعقد شود باید نذر کننده ای باشد که شرایط نذر کردن را داشته باشد، همچنین صیغه نذر جاری شود، و نذر به انجام یا ترک کاری تعلق بگیرد .

نَذر یعنی آن که انسان تصمیم بگیرد برای خدا کاری را انجام بدهد. آن کار که به خودی خود مستحب بوده است، بر اثر نذر واجب می شود، البته با شرایطی که در متون اسلامی ذکر شده است. البته یک حالت دیگر هم برای نذر هست و آن این که انسان تصمیم بگیرد برای خدا کاری را (

نذر دو قسم است: اوّل: نذری که به صورت مشروط انجام می شود، مثلاً می گوید: چنانچه بیمار من بهبود یابد، انجام فلان کار برای خدا بر عهده من است «این گونه نذر را نذر شکر می گویند» یا اگر مرتکب فلان کار زشت شوم فلان کار خیر را برای خدا انجام خواهم داد «این گونه

«نذر» در اصطلاح فقهى؛ یعنی این كه انسان ملتزم شود كار خیرى را براى خدا به جا آورد، یا كارى را كه ترک آن بهتر است، براى خدا ترک نماید. یکی از شرایط درستی نذر این است: كارى را كه انسان نذر می كند، باید توانایی انجام آن براى شخص نذر کننده ممكن و از نظر شرع م

در نذر باید صیغه خوانده شود، و لازم نیست آن را به عربی بخواند، پس اگر بگوید چنانچه مریض من خوب شود برای خدا بر من است که ده تومان به فقیر بدهم، نذر او صحیح است، و اگر بگوید برای خدا نذر کردم چنین کنم، ـ بنا بر احتیاط واجب ـ باید عمل کند، ولی اگر نام خدا ر

نذر را می توان نوعی عبادت، دعا و درخواست از خداوند دانست که اتفاقا دارای تأثیر فراوان است و با هدف قرب الهی انجام می شود. به لحاظ شرعی، وفا نمودن به نذر چنانچه مشروع و مستحسن باشد و ضوابط شرعی آن مراعات شود، واجب است، زیرا که مشمول آیه «اوفوا بالعقود» که

بنده نذری داشته‌ام كه اگر حاجتم روا گردد چهل بار قرآن را ختم كنم حال نوبت به ادای نذر رسیده آیا می‌توانم عوض چهل ختم قرآن در ماه رمضان چهل آیه بخوانم تا برابر با چهل ختم قرآن شود؟

نذر چیست؟ آیا انسان می‌تواند كار حرام و مكروه یا مباحی را نذر كند؟

نذر در مال غیر چگونه است مثلاً مادر برای فرزندش نذر می‌كند كه فرزند آن را ادا كند آیا چنین نذری صحیح است؟

«نذر» در اصطلاح فقهى؛ یعنی این‌كه انسان ملتزم شود كار خیرى را براى خدا به‌جا آورد، یا كارى را كه ترک آن بهتر است، براى خدا ترک نماید. یکی از شرایط درستی نذر این است: كارى را كه انسان نذر می‌كند، باید توانایی انجام آن براى شخص نذر کننده ممكن و از نظر شرع م

دو نکته مهم در نذر: 1ـ در تحقق نذر خواندن صیغه و به زبان آوردن آن لازم است، (هرچند عربی بودن لازم نیست)؛ پس اگر صیغه نذر خوانده نشود، نذر منعقد نمی شود و چیزی واجب نیست. 2ـ در نذر باید لفظ برای خدا گفته شود و قصد در دل کافی نیست.

هرگاه با خدا عهد كند كه اگر به حاجت شرعى خود برسد كارى را انجام دهد , بعد از آنـكه حاجتش برآورده شد , باید آن كار را انجام دهد , و نیز اگربدون آنكه حاجتى را ذكر كند , عهد كند كه كارى را انجام دهد , آن عمل بر او واجب مى شود.