موسسسه فرهنگی و اطلاع رسانی تبیان

متعذر شدن[3] جهت مصرف عین موقوفه، که بحث از آن در استثنائات تصرف و فروش موقوفه می آید، مربوط به زمانی است که مصرف موقوفه در آن جهتی که واقف آن، تعیین کرده است، غیر ممکن یا مشکل باشد. در این جا موقوفه را در نزدیک ترین مورد به نظر واقف مصرف نموده، یا اگر م

اگر کسی چیزی را وقف کند، از ملک او خارج می شود و خود او و دیگران نمی توانند آن را ببخشند یا بفروشند، و کسی هم از آن ملک ارث نمی برد.

وقف سنتی اسلامی و به معنای هدیهٔ ابدی برای خدمت عمومی یا نگه داشتن اصل چیزی و جاری بودن منفعت آن در جهت خیر و نیکی و رضای خدااست. به تعریف دقیق(ماده ۵۵ قانون مدنی) وقف عبارت است از این که «عین مال حبس و منافع آن تسبیل شود.» . جمع این واژه اوقاف است و به م

ملک وقفی قابل خرید و فروش نیست (مگر در مواردی خاص)، لذا چنین شرطی در هنگام وقف مخالف مقتضای آن بوده و وقف باطل است، البته اگر مثلاً به این شکل شرط کند که در صورت خرابی و عدم قابلیت استفاده، موقوفه به فروش رسیده و تبدیل گردد، شرط و وقف صحیح است.

وقف در صورتی درست است که واقف، مالک مالی که می خواهد وقف کند باشد(توضیح المسائل مراجع، ج2، ص647 و 648). در نتیجه وقف اموالی که به زور و فریب و ناحق از دیگران گرفته شده باشد، باطل است و وقف کننده ضامن آن اموال است و حق الناس بر عهده ی او می باشد. به عبارت

اگر كسی ملكی را وقف نماید باز می‌تواند در آن ملك دخل و تصرف نماید؟ كسی می‌تواند ملكی را موقتاً برای چند سال وقف نماید؟

اگر کسی چیزی را برای خودش وقف كند، مثل آنكه دكّانی را وقف كند كه عایدی آن را به مصرف زندگی خود برساند صحیح نیست، بلكه اگر آن را وقف كند كه عایدی آن را بعد از مرگ او خرج مقبره‏اش نمایند نیز محلّ اشكال است، مگر اینكه مورد استفاده دیگران هم باشد ولی وقف بر ع

وقف كننده باید مكلّف و عاقل و با قصد و اختیار باشد و شرعا بتواند در مال خود تصرّف كند. بنابراین، سفیهی كه مال خود را در كارهای بیهوده مصرف می‏كند، چون حقّ ندارد در مال خود تصرّف نماید، اگر چیزی را وقف كند صحیح نیست. و همچنین است بدهكاری كه از طرف حاكم شرع

رابطه ی رونق اقتصادی و تندرستی افراد یک جامعه، رابطه ای قطعی و اساسی است؛ زیرا کسالت، رخوت و سستی نیروی کار، خود عاملی است که علاوه بر ایجاد تبعات سوء بسیار، افت سطح تولید و به تبع آن بیکاری و فقر را نیز موجب می شود. توسعه ی صنعتی اگر چه خود از یک سو با ا

نهاد وقف عامل بسیار مهمی در جلوگیری از تجمع و تمرکز ثروت در جامعه است. اهمیت وقف از این دیدگاه هنگامی بیش از پیش روشن می شود که تعداد نسبتاً قابل ملاحظه ای از اموال بلااستفاده و متروکه ای را که بهره وری از آنها می توانست در ارائه خدمات اجتماعی مفید فایده

زمینى است که سالیان گذشته در حوالى شهر بوده و وقف منفعت براى استفاده‌هاى کشاورزى بوده، و حال در محدوده شهر قرار گرفته و مى‌خواهند در آن مسجد بسازند، آیا مى‌توانند این زمین‌ها را وقف مسجد کنند؟

اگر ملك وقف خراب شود از وقف بودن بیرون نمى رود مگر آنكه عنوانى را قصد كـرده بـاشـد كه آن عنوان از بین برود، مثل اینكه باغ را براى تنزه وقف كرده باشد كه اگر آن باغ خراب شود وقف باطل و به ورثه برمى گردد.

بنابر احتیاط وجوبی در وقف قصد قربت لازم است، حتّی در وقف خاصّ، و اگر قصد قربت نداشته باشد احكام وقف جریان ندارد، لیكن برای استفاده كنندگان اشكالی نیست. و حبس خوانده می‏شود.

اگر زمینى چند وارث داشته باشد و یکى از ورّاث که در قید حیات نمى‌باشد بدون اجازه بقیه ورّاث آن ملک را وقف نموده باشد حکم این وقف چه مى‌باشد؟

وقف در بستر نگاه دین و مهمترین اصل آن یعنی معاد قرار دارد. این نگرش قبل از ظهور اسلام نیز وجود داشت اما با طلوع انوار حیات بخش دین مبین اسلام دارای اصول و چارچوبی شد که گستردگی طیف مخاطبان وقف و بهره وران از عواید موقوفات بخشی از این ضابطه مندی است.

وقف یکى از سنّتهاى مهمّ اسلامى است که از زمان پیامبر اکرم (صلى الله علیه وآله) وجود داشته و در اعصار ائمّه معصومین (علیهم السلام) مورد توجّه بوده و تأکیدهاى فراوانى نسبت به آن در روایات اسلامى آمده است و در طول تاریخ کارهاى مهمّى به وسیله موقوفات انجام شد

اشیایى مانند ظروف قدیمى که فعلا استعمال آن معمول نیست وقف مسجد شده است، آیا مى توان این گونه ظروف را به جهت این که فعلا استعمال آن مرسوم نیست فروخت و با پول آن مشابه آن ظروف یا اشیاى دیگرى جهت مسجد خریدارى کرد؟

فقها در بیان مفهوم اصطلاحی وقف که از نظر شرعی کلمه ی وقف چه مفهومی دارد اختلاف نظر دارند؛ منشأ اختلاف آن است که برخی آن را لازم و برخی جایز می دانند و عدّه ای قصد قربت را شرط تحقّـق وقف می دانند.ولی عدّه ی دیگری چنین عقیده ای ندارند، و غیر این ها. این نوع