رکورددار مناصب سیاسی عصر پهلوی!؟
علاء در اسفند 1311 رئیس هیأت مدیره بانك ملی ایران و در اردیبهشت 1316 رئیس اداره كل بازرگانی استان تهران و سپس در كابینه محمود جم وزیر بازرگانی شد. او در مهر 1320 رئیس بانك ملی ودر دی 1321 وزیر دربار شد. در كابینه قوام در 1324 سفیر كبیر ایران در امریكا شد و ...
سناتور حسین علاء، سیاستمداری بود كه طی بیش از 60سال از عمر خود صاحب مشاغل مهمی چون نخست وزیری، وزارت، نمایندگی مجلس و یا وزیر مختاری بود. علاء فرزند میرزا محمدعلی خان علاءالسلطنه از رجال عصر قاجار بود كه به مدت 20 سال سفارت ایران را در لندن برعهده داشت. علاءالسلطنه از چهره‌های مورد اعتماد انگلیس در ایران بود و دوبار به رئیس الوزرائی منصوب گردید. حسین كه سومین فرزند او بود، در 1261ش در تهران متولد شد. او پس از مدتی به انگلستان رفت و تحصیلات ابتدایی، متوسطه و عالی را پی گرفت و در رشته حقوق از دانشگاه كمبریج دكتری گرفت. او در حین تحصیل به استخدام وزارت امور خارجه درمد و وابسته سفارت ایران در لندن شد.
علاء كه در ن تاریخ 17ساله بود، ظرف مدت كوتاهی نایب سوم، نایب دوم و نایب فوق‌العاده سفارت شد. هنگامی كه پدرش ـ علاءالسلطنه ـ به وزارت خارجه منصوب شد، موقعیت وی نیز ترقی كرد و وی به ریاست «كابینه وزارت خارجه» كه معادل معاون وزیر خارجه بود، ارتقاء یافت. حسین علاء در كابینه مستوفی الممالك و صمصام السلطنه وزیر فوائد عامه بود و در 1299 ش. وزیر مختار ایران در اسپانیا ودر اردیبهشت 1301 در كابینه مشیرالدوله وزیر مختار ایران در امریكا شد. در مجلس پنجم كه بهمن 1302 غاز به كار كرد، نماینده تهران بود و به هنگام خلع قاجار در مجلس جزء مخالفین سلطنت پهلوی شد، اما وابستگی او به انگلیسی‌ها مانع از هر تصمیمی علیه وی توسط رضاخان گردید. علاء در مهرماه 1306 و به دستور رضاخان وزیر مختار ایران در فرانسه شد و در تیر 1307 با حف0سمت نماینده دوم ایران در جامعه ملل شد.
علاء كه در ن تاریخ 17ساله بود، ظرف مدت كوتاهی نایب سوم، نایب دوم و نایب فوق‌العاده سفارت شد. هنگامی كه پدرش ـ علاءالسلطنه ـ به وزارت خارجه منصوب شد، موقعیت وی نیز ترقی كرد و وی به ریاست «كابینه وزارت خارجه» كه معادل معاون وزیر خارجه بود
علاء در اسفند 1311 رئیس هیأت مدیره بانك ملی ایران و در اردیبهشت 1316 رئیس اداره كل بازرگانی استان تهران و سپس در كابینه محمود جم وزیر بازرگانی شد. او در مهر 1320 رئیس بانك ملی ودر دی 1321 وزیر دربار شد. در كابینه قوام در 1324 سفیر كبیر ایران در امریكا شد ودر همین سمت شكایت ایران از شوروی به مناسبت وقایع ذربایجان، كردستان و عدم تخلیه خاك ایران را به شورای امنیت برد. علاء در دولت ساعد مراغه‌ای ـ اسفند 1328 ـ وزیر خارجه بود و در 18 اسفند 1329 و در پی ترور رزم‌را نخست وزیر شد. نخست وزیری علاء مصادف با تصویب قانون ملی شدن صنعت نفت بود. مجلس شورای ملی این قانون را تصویب كرد و مجلس سنا نیز در 29 اسفند همان سال ن را به تصویب رساند. اما شكایت انگلیس از ایران به شورای امنیت و درخواست غرامت ن كشور، همراه با موج اعتصاباتی كه در تأسیسات نفتی ایران به دلیل نپرداختن حقوق كارگران توسط شركت نفت ایران وانگلیس به راه افتاده بود، دولت علاء را به زانو درورد و او در 6 اردیبهشت 1330 پس از گذشت 47 روز استعفا داد و به وزارت دربار منصوب شد. علاء در سوم اردیبهشت 1332 از وزارت دربار كناره گرفت؛ در 17 فروردین 1334 متعاقب بركناری سپهبد فضل الله زاهدی از شاه فرمان نخست وزیری دریافت كرد. او در این دوره از نخست وزیری ریاست هیأتهای نمایندگی ایران برای عضویت در پیمان بغداد را برعهده داشت. انعقاد پیمان سنتو، اعدام سران فدائیان اسلام و برگزاری انتخابات نوزدهم مجلس شورای ملی از جمله رویدادهای مهم دوران دوم كابینه حسین علاء بود. علاء در فروردین 1336 از نخست وزیری كناره‌گیری كرد و مجدداً وزیر دربار شد. وی در بان 1342 از وزارت دربار بركنار شد و به عنوان سناتور انتصابی منصوب شد. حسین علاء سرانجام در 31تیر 1343 در 82 سالگی درگذشت.
بخش تاریخ تبیان
منبع: مرکز مطالعات و پژوهش های سیاسی
