تبیان، دستیار زندگی
وجود پارک‌ها در مناطق مختلف شهری از ملزومات موثر و مفید شهرداری می‌باشد، به ویژه در فضای کنونی شهریمان که زندگی آپارتمان نشینی روز به روز در حال گسترش است و پارک‌ها فضایی است تا برای ساعاتی افراد امکان رهایی از زندگی مدرن شهری و چهاردیواری‌های تنگ و ف
عکس نویسنده
عکس نویسنده
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

از اسکیت تا آب پاشی دختر و پسر!

فرهنگمان را در پارک‌ها، پارک نکنیم


وجود پارک‌ها در مناطق مختلف شهری  از  ملزومات  موثر و مفید شهرداری می‌باشد، به ویژه در فضای کنونی  شهریمان که زندگی آپارتمان نشینی روز به روز در حال گسترش است و پارک‌ها فضایی است تا برای ساعاتی افراد امکان رهایی از زندگی مدرن شهری و چهاردیواری‌های تنگ و فرهنگ خشک آپارتمان نشینی را پیدا کنند.


آب پاشی

امروزه با توجه به زندگی پر مشغله شهری با هرچه گسترده شدن پارک‌ها و امکانات تفریحی آرامش روانی و جسمی  بیشتر برای جامعه به ثمر خواهد رسید و زمینه زیست اجتماعی مطلوب‌تر و پیشرفت در سطوح مختلف اخلاقی، اقتصادی فراهم خواهد شد.

امروزه علاوه بر استفاده از فضای سبز و طبیعت این اماکن و نمایشگاه‌های فرهنگی هنری موجود دران؛ می‌توان از تدابیری خاص بهره برد که جهت ورزش و تفریح در ان‌ها ایجاد شده ، ورزش‌هایی چون بدن سازی(با وسایل تعبیه شده)، اسکیت،پاوراسکیپ و...

ورزش‌هایی که مسلماً با فضای تعبیه شده در پارک‌ها بسیار مفرح و روحیه ساز و البته مورد رضایت استفاده کنندگان است اما متأسفانه عدم دقت در نوع ارائه این امکانات و فضا سازی برای استفاده از آنان با توجه به بافت فرهنگی جامعه ایرانی ،زمینه را برای رشد فرهنگ ورزش و تفریح  بدون فرهنگ دینی فراهم نموده است. در واقع امروز رشد فرهنگ ورزشی ما در پارک‌ها با تخریب و تنزل فرهنگ اسلامیمان گره خورده است.

از اولین مواردی که در پارک‌ها باب شد ایجاد فضاهای مخصوص برای ورزش اسکیت بود که هم جایگاهی برای آموزش این ورزش است و هم تفریح. که این مورد با توجه به آنچه تا کنون بران گذشته است، دو آسیب را در پی داشته است. یکی  استفاده از موسیقی‌های شبه ناک و بعضاً حرام می‌باشد. و در بعد دوم محیط مختلط، دیگر آسیبی است که در محیط‌های ورزش اسکیت به چشم می‌خورد، محیطی که هم در روابط ناشایست دختران و پسران دخیل است و هم با توجه به لباس‌های خاص( تنگ و چسبنده) ورزش برای خانم‌ها ، فضا را برای حضور انان با حجابی غیرمتعارف فراهم آورده است.

پارک‌ها باید محلی برای تعالی فرهنگ و زندگی اجتماعی باشند نه مانند پارکینگی برای پارک فرهنگ بومی و خروج از سیطرگان و ورود به فرهنگ‌های غیر بومی و دچار مرز با ارزش‌های ایران اسلامی

از دیگر امکاناتی که زمینه تخریب فرهنگی را به وجود آورده است ایجاد فضای نامناسب برای ورزش با وسایل بدن سازی فانتزی است. وسایلی که در فضای عمومی پارک‌ها قرار گرفته و مورد استفاده عموم در این فضایند! دستگاه‌هایی که برخی از آنان به خصوص وسایل ورزش‌های کششی متناسب با حضور خانم‌ها در فضای عمومی نمی‌باشد.

از وسایلی دیگری که در پارک‌ها برای استفاده عموم قرار داده شده، پاور اسکیب است. پاور اسکیب کفش‌های فنری هستند در دو بخش:اول یک قاب از آلیاژ آلومینیوم سخت و محلی برای قرار گرفتن کفش‌ها در نظر گرفته شده و در قسمت دوم یک فنر الیاف شیشه‌ای یا فیبر کربن کمانی شکل که وزن کمی دارد. که ان‌ها را به پاها بسته  و به صورت پرشی بایان حرکت می‌کنند. اما متأسفانه شرایط مناسب برای استفاده از این وسیله نیز در پارک‌ها در نظر گرفته نشده و دختران و پسران از این وسیله ورزشی در فضایی مختلط استفاده می‌کنند. وسیله‌ای که برای استفاده از آن؛ پوشش حداقلی جهت  جلوگیری از دست و پا گیر بودن لازم است و در سطح گسترده همراه با شرط بندی ازان استفاده می‌کنند و نوع استفاده از آن مخالف شئونات اخلاقی برای بانوان در حضور مردان نامحرم می‌باشد.

آسیب اصلی که این امکانات با شرایط استفاده فعلی، به بدنه جامعه می‌زند؛  ترویج بی حجابی و دوری جامعه از فرهنگ عفاف می‌باشد.

آب پاشی

مسلماً در ایجاد چنین شرایطی در پارک‌ها شهرداری بی تقصیر نیست و باید خود زمینه اصلاح و نه حذف این امکانات ورزشی را با ایجاد حریم و در نظر گرفتن مکان مناسب برای استفاده تفکیک شده آقایان و خانم‌ها و در چهارچوب شئونات اسلامی در نظر بگیرد. پارک‌ها باید به جای پارکینگی برای پارک فرهنگ بومی و ورود به فرهنگ‌های غیر بومی و متعارض با ارزش‌های ایران اسلامی محلی برای تعالی فرهنگ و زندگی اجتماعی باشند

اجرای جشن آب‌پاشی در پارک آب و آتش گرچه با یک قرار قبلی فیس بوکی و بدون دخالت شهرداری بوده است( طبق خبرهای منتشر شده)  اما با توجه به سابقه مدیریت فرهنگی آن، و موارد اشاره شده، همین طور نوع و شرایط جشن های برگزار شده در پارک ها مانند جشن های نیمه شعبان امسال، فرض اینکه اینچنین مراسمی با هماهنگی مدیریت فرهنگی شهرداری برپا شده باشد اصلا غیر قابل باور نیست، به طوری که با منسوب کردن این جشن به شهرداری  توسط برخی از سایت های خبری عده کثیری خیلی سریع آن را باور کردند و این همه نشانگر یک موضوع می‌باشد و آن اینکه نوع نگرش و مدیریت فرهنگی شهرداری با آسیب‌هایی رو به رو است. آسیب‌هایی که مدتی است شروع شده و حال به اینجا رسیده است و اگر نوع مدیریت فرهنگی از نو شاخص  بندی نشود بعدها...  .

در واقع امروز با فضایی نامناسب در راستای ترویج فرهگ اسلامی در فضای پارک ها و برخی دیگر نهادهای مربوط به این سازمان روبه رو هستیم. البته می توان منکر اقدامات سازنده فرهنگی آن نیزشد و اینطور به نظر می رسد با رفع اینگونه اشکالات می توان از پتانسیل شهرداری استفاده بهتری نمود.

شاید لازم باشد به این بهانه سری هم به فرهنگسراهای تحت پوشش مدیریت فرهنگی زد و زیست فرهنگی این اماکن را نیز مورد بررسی قرار داد! و به سراغ این سوال رفت که چرا نهادهای دیگر تحت امر این سازمان بزرگ نیز به جز نهادهای فرهنگی دچار چنین آسیب‌هایی شدند ؟ چه این که زمانی ما شاهد رشد نمادهای فراماسونری در سطح شهر و به خصوص متروی تهران بودیم که توسط شورای شهر مورد بررسی قرار گرفت.

مسلماً در ایجاد چنین شرایطی در پارک‌ها شهرداری بی تقصیر نیست و باید خود زمینه اصلاح و نه حذف این امکانات ورزشی را با ایجاد حریم و در نظر گرفتن مکان مناسب برای استفاده تفکیک شده آقایان و خانم‌ها و در چهارچوب شئونات اسلامی در نظر بگیرد

این مسئله که هنر،سرگرمی، تفریح و ورزش برای نشاط جامعه و حرکت رو به رشد آن لازم است از بدیهیات و توصیه همیشگی مسئولین نظام بوده و هست اما این مهم نیاز به مدیریت و برنامه ریزی خاص دارد تا این رویکرد برای نشاط و بالندگی جامعه، افسردگی اجتماعی و سکولاریسم فرهنگی را در آینده برای ما به ثمر نیاورد. شهرداری سازمانی گسترده است که در سطح بسیار وسیع  در زوایای مختلف زندگی مردم دخالت دارد از حوزه‌های شهری گرفته تا مسائل فرهنگی اجتماعی، به همین جهت باید نظارت دقیق و عمیقی بر روی دایره فعالیت‌ها به خصوص بازده‌های فرهنگی اجتماعیان شود.

امیر رضوانی

بخش اجتماعی تبیان