تفکیک جنسیتی بهترین درمان؟
توجه به معنویت، یکی از مکانیسیم‌های تقویت‌کننده وجه حریم معنوی است. متأسفانه ما هنوز این راه‌ها را نرفتیم و به همه چیز سخت‌افزاری نگاه کرده‌ایم حتی به مسئله حریم. اما آیا این راه ما را به مقصد می‌رساند؟
مطلبی که در پی می‌خوانید از زبان عماد افروغ ، نماینده مجلس و استاد دانشگاه در رابطه با وضعیت فرهنگی دانشگاه‌ها است:
من همیشه در مقطع کارشناسی ارشد و دکترا با 7 - 6 نفر تدریس می‌کنم و منظور از سیاست جداسازی را نمی‌دانم اما اگر منظور از تفکیک جنسیتی این باشد که در دانشگاه‌ها دیوار حائل بکشیم و یا دانشگاه‌ها را دو شیفته کنیم موضوع را نمی‌فهمم.
در جایی بحث امکانات است و در جایی دیگر بحث شرایط مطلوب آیا اصلاً امکانات این اجازه را می‌دهد و این کار باعث تنزل علمی نمی‌شود ؟این تفکیک به چه اعتباری می‌خواهد صورت بگیرد که مثلاً سطح علمی بالا برود و حواس دانشجویان پرت نشود. استاد بی‌سواد که بیشتر حواس را پرت می‌کند، آیا این قدر استاد وجود دارد که سطح علمی تنزل نیابد؟ روی این قضایا تفکر شده؟
اما اصل قضیه من شخصاً بحثی را در این مورد سال‌ها پیش مطرح کردم. انقلاب اسلامی انرژی را آزاد کرد و آن انرژی زنان بودند چرا که تا قبل از انقلاب حضور زنان در جامعه محدودتر بود و بسیاری از خانواده‌ها به لحاظ اعتقادات ارزشی که داشتند اجازه نمی‌دادند که زنانشان در جامعه حضور فعال داشته باشند .اما وقتی این انرژی آزاد می‌شود باید بازتابی داشته باشد و روی رابطه شناسی تأثیر داشته باشد و حالا انرژی آزاد شده‌ای داریم و انرژی که از قبل بوده. پس باید رابطه شناسی جدیدی هم داشته باشیم از طرف دیگر بزرگان گفته‌اند که بحث این نیست که خانم‌ها فعالیت نکنند، بحث حفظ حریم است اما آیا این حریم فیزیکی است یا معنوی؟
سعی شود که با رعایت عفاف پوشش صحیح این حریم معنوی حفظ شود. یعنی در کنار پوشش باطنی به پوشش ظاهری هم بپردازیم، مطلوب ما این است که گناه به حداقل برسد و رابطه سالمی ایجاد شود.
این حریم چیست؟ این حریم در نگرش شهید مطهری مثلاً فیزیکی بوده؟ منظور حریم فیزیکی است یا باطنی یا درونی؟من حریم باطنی را ترجیح می‌دهم که ایجاد آن سخت‌تر هم است و قابلیت درونی می‌طلبد که تقویت و تحکیم شود.
حریم درونی چیست؟ عوامل و عناصر و عوامل مؤثر در آن چیست؟ به نظر من ما باید ابتدا در این باره کار کنیم و بعد بگوییم که رفتیم و نشد و حالا نوبت ایجاد حریم فیزیکی است من شخصاً معتقدم که باید برویم به سمت تقویت حریم‌های باطنی و مکانیسم درونی. که البته صرفاً، فرهنگی نیستند، و باید در جنبه‌های سیاسی، اقتصادی و اجتماعی لحاظ شود.
توجه به معنویت، یکی از مکانیسیم‌های تقویت‌کننده وجه حریم معنوی است. متأسفانه ما هنوز این راه‌ها را نرفتیم و تقویت نکردیم و عکس عمل کردیم و به همه چیز سخت‌افزاری نگاه کرده‌ایم حتی به مسئله حریم. اما آیا این راه ما را به مقصد می‌رساند ؟
من شخصاً معتقدم که باید برویم به سمت تقویت حریم‌های باطنی و مکانیسم درونی. که البته صرفاً، فرهنگی نیستند، و باید در جنبه‌های سیاسی، اقتصادی و اجتماعی لحاظ شود.
باید بپذیریم که واقعیت جدید جامعه رابطه شناسی جدید می‌طلبد ما در مورد این موضوع جدید در برخی اجزا احتیاج به حکم جدید فقهی داریم.اما با قسمت‌هایی از حریم که آشنا هستیم. به طور مثال سعی شود که با رعایت عفاف پوشش صحیح این حریم معنوی حفظ شود. یعنی در کنار پوشش باطنی به پوشش ظاهری هم بپردازیم، مطلوب ما این است که گناه به حداقل برسد و رابطه سالمی ایجاد شود.
اسلام واقعاً محدودیتی برای حضور خانم‌ها محدودیتی نگذاشته است، این ما هستیم که باید آرمانی فکر می‌کنیم و معضل اصلی ما این است که از این آرمان‌ها فاصله گرفتیم اگر به جای این که اخلاق را لحاظ کنیم و حریم‌ها به جایی اینکه باطنی شود ظاهری و صوری شود ، سیاست‌های اخلاقی و کریمانه را پیش ببریم.مشکلات مطمئناً حل خواهد شد.
بخش اجتماعی تبیان
منبع:خبر آنلاین- عماد افروغ
