به این درگاه خوش آمدید

ماه مبارک رمضان، ماه پالایش و پیرایش انسانها از راه رسید و و روح و جانمان را به رایحه ی دل انگیز خود عطر آگین نمود.

خدایا! نمی دانم با کدامین زبان از این همه لطف و محبّت تو سپاسگزاری کنم. می دانم که این نعمت بسی بزرگ و وصف ناشدنی است و می دانم که از عهده ی شکر چنین موهبتی بر نخواهم آمد.

همانگونه که اصل نعمت را از صاحب نعمت باید درخواست نمود، توان شکر آن را هم از او باید مسألت کرد.

اگر در ماه مبارک رمضان با آمادگی بیشتر وارد شویم، بهره های فراوان تری را از آن خواهیم برد.

از همین رهگذر نکاتی را متذکر می شوم:

- روزه داری صرفاً در نخوردن و نیاشامیدن خلاصه نمی شود بلکه مراتب بالای روزه داری عبارت از فراگیری روزه در تمامی اعضاء و جوارح است.

امام صادق علیه السلام می فرمایند:

اِذا صُمتَ فَلیَصُم سَمعُکَ وَ بَصرُکَ وَ شَعرُکَ وَ جلدُک؛ آنگاه که روزه می گیری، باید چشم و گوش و مو و پوست تو هم روزه دار باشد. (یعنی از گناهان پرهیز کند)

- ماه رمضان، ماه گشایش درهای رحمت الهی به روی بندگان اوست. چه خوبست که ما هم همچون خدای غفور و ودود، آغوش رحمت و مهربانی مان را به روی دیگر مؤمنین بگشاییم و اگر زخمی از کسی بر دلمان بر جای مانده، آن را با مرهم عفو و گذشت التیام بخشیم و خانه ی دلمان را از غبار کینه و دشمنی پاکسازی کنیم.

- ماه مبارک رمضان، ماه نزول قرآن است. چقدر زیباست که ما نیز بر سر سفره کریمانه قرآن بنشینیم و با تلاوت قرآن و تدبر در آن و عمل به آیه های نورانی آن، وجودمان را آراسته به آرایه های قرآنی نماییم.

- و نهایتاً اینکه ماه رمضان، ماه دعاست. از دعا که سلاح مؤمن و سپر او در برابر بلاها و سختی هاست غافل نشویم.

برای دیروز و امروز و فردایمان دعا کنیم. برای خود و خانواده مان دعا کنیم. برای دنیا و آخرتمان دعا کنیم. و بیش از هر چیز و پیش از هر کس برای حقیقت این ماه که امام عصر ارواحنا فداه می باشد دعا کنیم و فرجش را از درگاه خدای متعال مسألت نماییم.

ماه رمضان ماه استجابت دعاست، در شنیده شدن صدا و برآورده شدن دعایتان شک نکنید.