دختران معتاد نشوند

در دو دهه اخیر به خصوص در تهران اعتیاد زنان به مواد مخدر از قبیل سیگار، مشروب، كراك و شیشه افزایش یافته است كه عمده‌ترین دلیل گرایش زنان به مواد مخدر ناكامی‌های آنان در ازدواج و در دسترس بودن مواد مخدر است.

تمام پزشکان و پژوهشگران بر این عقیده هستند که اعتیاد زنان به مراتب تبعات خطرناک‌تری از اعتیاد مردان دارد. اصلی‌ترین دلیلی که این پژوهشگران عنوان می‌کنند، اولاً آسیب پذیری بیشتر روان و تن زنان نسبت به مردان و ثانیاً دلیل نقش مهم زنان در خانواده و جامعه است.

برخی از زنانی كه به عنوان معتاد به مواد مخدر در جامعه شناخته می‌شوند، دخترانی هستند كه در سنین نوجوانی و جوانی آشنایی‌شان با مواد مخدر در گروه همسالان شكل گرفته است و به این دلیل از این گروه‌ها با نام "گروه‌های پرخطر " یاد می‌كنند چرا كه رفتارهای پر خطر در این گروه‌ها اثرات تخریبی نامطلوبی بر قشر جوان می‌گذارد، زیرا از سویی این افراد برای جلوگیری از قضاوت دیگران و حتی پزشکان، روی خود مسئله اعتیاد سرپوش می‌گذارند و این مسئله می‌تواند مشکلات خاصی را در دوره بارداری، زایمان و بعد از زایمان برای خود فرد، جنین و پزشک معالج ایجاد کند. در دوران بارداری، مصرف مواد مخدر می‌تواند باعث سقط جنین، عدم رشد مناسب جنین، مسمومیت بارداری، جدا شدن زود رس جفت و زایمان زود رس شود. با توجه به اینکه نوزاد طی بارداری با مواد مخدر مواجه بوده و بدن وی با میزانی از مواد مخدر تطبیق یافته است بعد از زایمان و جدا شدن از منبع دریافت ماده ، نوزاد دچار علایمی می‌شود که بعضاً این علایم می‌تواند باعث آزار و آسیب به نوزاد شود و از سوی دیگر آنچه آسیب پذیری زنان در برابر اعتیاد را نسبت به مردان دو چندان می‌کند، ناتوانی زنان از تأمین هزینه‌های زندگی و اعتیاد آن‌هاست.

در واقع فقدان رابطه مناسب بین والدین و فرزندان را می‌توان یكی از علل گرایش دختران به مواد مخدر دانست . با توجه به اینكه مدارس فضای مناسبی برای ارتباط مستمر، موثر و تخریبی نوجوانان و جوانان است، خانواده‌ها نقش پر رنگی در هدایت دختران دارند تا رفتارهای فرزندان كه در گروه‌های هم‌سن و پرخطر شكل می‌گیرد را پیش از نهادینه شدن، كنترل كنند.

برخی زنان با توجه به مشکل درآمد و توانایی برای به دست آوردن مواد مخدر از راه‌های دیگر گاهی تن به کارهای ضد اخلاقی مانند فحشا و خودفروشی می‌دهند و به راحتی مورد استفاده سودجویان قرار می‌گیرند که مسلماً این باعث افزایش تخریب آن‌ها می‌شود زیرا در نتیجه این اعمال سلامت روح و جسم خود را از دست می‌دهند و برگشت آن‌ها به زندگی سالم را سخت‌تر می‌کند.

زیرا وابستگی به مواد مخدر دو بعد جسمانی و روانی دارد كه با توجه به مدت و شدت مصرف مواد مخدر، تبعات متفاوتی خواهد داشت و به دلیل دریافت نفوذ مواد تخریب كننده در سلول، درمان نیز با كیفیت و كمیت متفاوتی صورت می‌گیرد.

با توجه به این مسایل، به نظر می‌رسد عدم توجه به ترک اعتیاد زنان و رها کردن آن‌ها، باعث آسیب بیشتر زنان معتاد و به طبع آن جامعه خواهد شد. آسیبی که هر روز بیشتر می‌شود ولی چون "نهان" است، کسی آن‌ها را "بحرانی" نمی‌داند.

در حالی که معتاد به مواد مخدر، بیمار مجرمی است كه نباید با نگاه دلسوزانه رها شود و باید ضمن یاری رساندن به چنین بیمارانی درصدد پیشگیری بنیادی مشكل مهم و ریشه‌ای اعتیاد زنان به مواد مخدر باشیم تا چنین رفتارهایی در جامعه به صورت رفتاری عادی و طبیعی جلوه نكند. اعتیاد زنان به مواد مخدر بخش مهم و قابل توجهی است چرا كه زن به عنوان مادر،‌ همسر و نقشی كه در خانواده و جامعه ایفا می‌كند تأثیر بسزایی در آینده جامعه خواهد داشت همچنین دیدگاه جامعه نسبت به زن به عنوان موجودی پاك و با عفت به گونه‌ای است كه انتظار می‌رود رفتارهای ناهنجار در او كمتر به چشم بخورد.

هم اکنون تبلیغات منفی در زمینه مواد مخدر صنعتی از جمله اعتیادآور نبودن و رسیدن به آرامش با مصرف آن‌ها از عوامل مهم روی ‌آوردن جوانان به این نوع از مواد مخدر است. هنوز بسیاری از جوانان نمی‌دانند شیشه اعتیادآور است و این مسئله برای دختران جوان ما فاجعه است زیرا عواقب مصرف موادی همچون شیشه در آنان به مراتب بیشتر از پسران است.

در نتیجه مبارزه با مواد مخدر در جامعه باید فرهنگ ‌سازی شود و زمینه‌های گرایش به اعتیاد باید در جامعه از بین برود و صدا و سیما نیز می‌بایست به جای ساختن فیلم‌هایی که هیچ اثر مثبتی در روند بهبود وضعیت جامعه ندارد ، فیلم‌های تاثیر‌گذار،‌ برای آگاهی زنان جوان در خصوص مواد مخدر بسازد زیرا که اغلب زنان آسیب ‌دیده برای مرهم گذاشتن روی مشکلات و فراموشی آن به اعتیاد روی می‌آورند و پس از گرفتاری در دام اعتیاد حمایت خانوادگی و اجتماعی از آنان ضعیف بوده و به آن‌ها به چشم خوبی نگاه نمی‌شود در حالی ‌که حمایت کامل از زنان معتاد، اراده آن‌ها را برای ترک اعتیاد، صد چندان می‌کند. در اکثر جوامع، زنان بسیار کمتر از مردان رفتار انحرافی و مجرمانه دارند، در ایران هم، نرخ اعتیاد مردان بیش از زنان است. در نهایت پیشگیری و درمان، زمانی امکان پذیر است كه فرهنگ‌سازی شود؛ هر گاه افراد جامعه گرایشی به استفاده از مواد مخدر نداشته باشند و با تحقق این امر یعنی كاهش تقاضا، قاچاق و تولید مواد مخدر نیز كاهش می‌یابد.

فرآوری: فاطمه برادران

بخش اجتماعی تبیان

منابع : جهان نیوز/ شیعه نیوز