منافقین موی دماغ امریکا

منافقین نه تنها برای حکومت نوپای عراق دردسر محسوب می‌شوند بلکه موی دماغ ایالات متحده نیز شده‌اند. این موضوعی است که روزنامه نیویورک‌تایمز در یادداشتی مفصل به آن اشاره کرده و وب‌سایت الجزیره نیز آن را به طور کامل منتشر کرده است.

در این یادداشت آمده است: لورنس بتلر، دیپلمات کهنه‌کار امریکایی فعال در سفارت امریکا در عراق نزدیک به سه ماه است که از بغداد به پایگاه اشرف می‌رود تا شاید بتواند راه حلی برای پایان دادن به معضل حضور منافقین در عراق بیابد. در پایگاه اشرف نزدیک به سه هزار نفر حضور دارند که در وضعیت چندان مناسبی به سر نمی‌برند. بتلر تلاش می‌کند که اعضای منافقین را راضی کند که از خیر اردوگاه اشرف بگذرند و خاک عراق را ترک کنند.

موضوع اردوگاه اشرف زمانی مجددا مطرح شد که نیروهای نظامی عراقی ابتدای سال جاری میلادی وارد آن شدند و تلاش کردند که کنترل آن را به دست گرفته و پایگاه‌های دیده‌بانی خود را در آن نصب کنند. اتفاقی که منجر به برخورد شدید اعضای منافقین با نیروهای عراقی شد و ده‌ها کشته و زخمی بر جای گذاشت. دولت عراق به شدت پافشاری می‌کند که منافقین خاک عراق را ترک کنند و اردوگاه اشرف را نیز فورا به آن تحویل دهند.

منافقین می‌گویند تا زمانی که از تضمین‌های امنیتی مطمئن نشده‌اند حاضر نیستند اردوگاه اشرف را ترک کنند. آن‌ها به امریکایی‌ها فشار می‌آورند که به رغم حضور منافقین در فهرست سازمان‌های تروریستی وزارت امور خارجه امریکا، واشنگتن به آن‌ها اجازه ورود به خاک خود را دهد و بگذارد در این کشور با حمایت کامل واشنگتن آزادانه فعالیت کنند. موضوعی که پذیرفتن آن برای امریکایی‌ها بسیار سخت است و معتقدند که هزینه‌های بسیاری برایشان در پی خواهد داشت.

با نزدیک شدن به موعد نهایی خروج نیروهای امریکایی از عراق موضوع منافقین بیش از پیش برای امریکایی‌ها پیچیده شده است. آن‌ها این موضوع را یکی از فصل‌های جنگ خود در عراق می‌دانند و معتقدند که نمی‌توانند به راحتی از کنار آن بگذرند یا بر روی آن سرپوش بگذارند و توجهی به آن نکنند.

سازمان منافقین یکی از جریان‌های چپ‌گرا با ایده‌های التقاطی است که در حدود یک هزار تانک و زرهی و مقدار بسیاری اسلحه در اردوگاه اشرف در اختیار دارد. منافقین در مرحله نخست از جنگ امریکا در عراق مورد هجوم هوایی نیروهای امریکایی قرار گرفتند ولی پس از آن که پذیرفتند سلاح‌های خود را زمین بگذارند، ایالات متحده پذیرفت از آن‌ها حمایت کند.

با روی کار آمدن نوری مالکی، نخست وزیر عراق که روابط بسیار نزدیکی با ایران دارد، خروج منافقین از عراق در اولویت نخستش قرار گرفت. اکنون مالکی اصرار دارد که منافقین فورا خاک عراق را ترک کرده و پایگاه اشرف را به حکومت عراق بدون هیچ گونه پیش شرطی تحویل دهند.

در حال حاضر بتلر تلاش می‌کند که در دو مرحله بر سر منافقین به راه حلی برسد. اول این که پایگاه منافقین را که در دیالی نزدیک مرز ایران واقع شده است به جای دیگری منتقل کند و دوم این که پناهگاهی برای آن‌ها در خارج از عراق بیابد.

بتلر درباره تلاش‌هایش می‌گوید: «به هیچ وجه منظور من همراهی با سیاست‌های مجاهدین (منافقین) نیست. بلکه من فقط جنبه‌های انسانی این موضوع را پیگیری می‌کنم. این بدان معنا نیست که من با اعتقادات و سیاست‌های پر از اشتباه آن‌ها موافقم. من فقط می‌خواهم از درگیری بیشتر و کشتار میان نیروهای نظامی حکومت عراق با افراد مستقر در اردوگاه اشرف جلوگیری کنم.»

ولی تلاش‌های بتلر بیش از هر چیز به یک خودروی بمب‌گذاری شده شباهت دارد، چرا که ساکنان اردوگاه اشرف ترک ارودگاه را رد می‌کنند و هیچ کشوری نیز حاضر نیست آن‌ها را در خاک خود بپذیرد، از سویی وقت هم می‌گذرد و زمان خروج نیروهای امریکایی از عراق نیز بیش از پیش نزدیک می‌شود بدون این که امریکایی‌ها توانسته باشند کاری در این زمینه از پیش ببرند.

نوری مالکی تهدید کرده است که اگر تا پایان امسال پایگاه اشرف به طور داوطلبانه بسته نشود او مجبور است به زور این اردوگاه را ببندد.

منافقین در سال‌های اخیر توانسته‌اند حمایت برخی چهره‌های متنفذ امریکایی را کسب کنند و این کار را هم برای دولت دموکرات باراک اوباما سخت می‌کند و هم این که امکان افزایش توان تبلیغاتی‌شان را بالا می‌برد. چهره‌هایی که عموما از تندروهای امریکایی محسوب می‌شوند مثل جان بولتون، نماینده سابق امریکا در سازمان ملل، وسلی کلارک، ژنرال بازنشسته امریکایی، هوارد دین، فرماندار سابق ایالت ورمونت و عضو فعلی حزب دموکرات امریکا. همچنین برخی منابع امریکایی و اروپایی کمک‌های مالی متنابهی به سازمان منافقین می‌کنند. در عین حال گفته می‌شود که سازمان منافقین به چهره‌های مشهور سیاسی امریکایی پول می‌دهند تا از آن‌ها در رسانه‌ها حمایت کرده و به نفع آن‌ها جنگ تبلیغاتی روانی راه بیندازند. منافقین خود این اظهارات را رد می‌کنند ولی وسلی کلارک و هوارد دین هر دو اذعان کرده‌اند که از اعضای سازمان منافقین پول دریافت کرده‌اند تا به نفع آن‌ها تبلیغ کنند. همچنین گفته می‌شود کار خروج منافقین از فهرست سازمان‌های تروریستی اروپا نیز از طریق صرف همین مبالغ با جلب حمایت چهره‌های صاحب نفوذ اروپایی حاصل شده است. همچنین توانسته‌اند دادگاه فدرال امریکا را مجاب کنند که رای‌ای صادر کند که بر اساس آن وزارت امور خارجه امریکا می‌تواند در حفظ این سازمان در فهرست سازمان‌های تروریستی تجدید نظر کند. به ادعای این رای سازمان منافقین از سال 2001 تا کنون فعالیت تروریستی خود را متوقف کرده است.

بلتر در گفت‌وگو با اعضای منافقین به آن‌ها تاکید کرده است که ایالات متحده تا کنون هیچ سودی از آن‌ها نبرده است. آن‌ها نه در زمان حکومت صدام حسین، رئیس جمهوری مخلوع عراق اطلاعات مفیدی درباره فعالیت‌های او دادند و نه در حال حاضر اطلاعات باارزشی درباره حکومت ایران و برنامه‌های هسته‌ای‌اش تحویل داده‌اند.

بتلر همچنین این سازمان را به دروغ پراکنی و ارائه اطلاعات سراسر غلط و موهوم متهم کرده و گفته است که آن‌ها دائما قصه پشت قصه می‌بافند. او همچنین آن‌ها را سرزنش کرده است که دستشان به خون مسئولان امریکایی در دهه هفتاد و در زمان حکومت شاه آلوده است. او در طول سخنرانی‌اش در یکی از مناسبت‌ها رسما گفت: «آن‌ها افرادی هستند که شهروندان امریکایی را به کشتن داده‌اند و دستشان تا بالا غرق در خون است.»

اگر چه برخی از چهره‌هایی که امریکایی‌ها می‌گویند دستشان به ترور مقامات امریکایی آلوده است چند سالی است که اردوگاه اشرف را ترک کرده‌اند ولی بتلر به آن‌ها به صراحت گفته است: «از نگاه دنیا شما یک سازمان شبه نظامی خطرناک هستید که هر جا بروید خطرآفرین می‌شوید.»

با این حال بتلر از این که بتواند اعضای منافقین را راضی به ترک اردوگاه اشرف کند و خود را هم در عین حال از زیر بار مسئولیت آن‌ها خارج کند، ناامید است. او در این باره می‌گوید: «امریکایی‌ها هیچ حمایتی از من نمی‌کنند. من انتظار هم ندارم که امریکا در آینده حمایتی در این زمینه از من بکند و به گمانم مرا در این فضای مسموم تنها رها خواهد کرد.»

بخش سیاست تبیان

منابع: دیپلماسی ایرانی