تبیان، دستیار زندگی
بحث لزوم پوشش بانوان از مواردی است که در دو جا از قرآن با صراحت و روشنی آمده است: یکی در سوره نور، آیات سی‏ام و سی‏ویکم و دیگری در سوره احزاب آیه 59!
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

قرآن و لزوم پوشیدگی بانوان

حجاب


بحث لزوم پوشش بانوان از مواردی است که در دو جا از قرآن با صراحت و روشنی آمده است: یکی در سوره نور، آیات سی‏ام و سی‏ویکم و دیگری در سوره احزاب آیه 59!


باشگاه کاربران: آیا لزوم پوشش بانوان در قرآن مطرح شده است؟ در پاسخ باید گفت: بله! مگر می‏شود چنین موضوع مهمی که سعادت یا شقاوت اعضای خانواده و بالتبع یک جامعه به آن گره خورده است، در کتاب آسمانی مسلمانان ـ که مدعی جامع و مانع بودن آن هستیم و آن را کتابی برای زندگی همه بشریت در طول همه دوران‏ها و زمان‏ها می‏دانیم ـ نیاید؟ اتفاقا بحث لزوم پوشش بانوان از مواردی است که در دو جا از قرآن با صراحت و روشنی آمده است: یکی در سوره نور، آیات سی‏ام و سی‏ویکم و دیگری در سوره احزاب آیه 59!

البته بر اهمیت عفت و پاکدامنی و حفظ حرمت اجتماع، به طرق مختلف و مکرر در قرآن تأکید شده است؛ اما کیفیت پوشش خانم‏ها و زنان مسلمان، در دو مورد فوق‏الذکر به روشنی بیان شده است.

مضمون آیات 30 و 31 سوره نور به طور خلاصه در این مقاله می‏آید؛ ولی برای درک بهتر معانی و تفاسیر آنها، خودتان می‏توانید به تفاسیر مرجع و مهم شیعه مراجعه کنید و در مورد این آیات مطالعه بیشتری داشته باشید. البته جالب توجه اینکه این‏که این دو آیه تنها به زنان درباره پوشش خود دستور نداده‏اند؛ بلکه به مردان نیز وجوب چشم‏پوشاندن از نگاه غرض‏آلود به نامحرم را هم یادآوری کرده‏اند.

در آیات سی‏ام و سی‏ویکم سوره نور این نکات مطرح شده است:

1ـ تذکر به مردان در باب پرهیز از نگاه حرام و رعایت پاک‏دامنی

2ـ تذکر به زنان در باب پرهیز از نگاه حرام و رعایت پاک‏دامنی

3ـ نهی زنان از آشکار نمودن زینت‏هایشان

4ـ پوشاندن گردن و سینه، با روسری و مقنعه

5ـ ذکر موارد مستثنا از حکم پوشش

6ـ پرهیز از خودنمایی و جلب توجه نامحرمان از سوی زنان

البته جالب توجه اینکه این‏که این دو آیه تنها به زنان درباره پوشش خود دستور نداده‏اند؛ بلکه به مردان نیز وجوب چشم‏پوشاندن از نگاه غرض‏آلود به نامحرم را هم یادآوری کرده‏اند

از میان این نکات، چیزی که بیشتر مورد بحث ماست، موارد سوم و چهارم است؛ برای همین به بررسی بیشتر آنها می‏پردازیم:

در بخشی از این آیات می‏خوانیم: ((ولایبدین زینتهن الا ما ظهر منها)) یعنی:  نباید زنان زینت‏های خود را آشکار نمایند جز آن مقدار که طبیعتا ظاهر است.

واژه زینت در لغت به معنی چیزی است که موجب آراستگی می‏شود.

در کهن‏ترین متون لغوی می‏خوانیم: «الزین نقیض الشین...والزینه جامع لکل مایتزین به» یعنی زیبایی نقیض زشتی است... و زینت، آن‏چه را به واسطه آن آراستگی حاصل آید، در بر دارد.

پس در حقیقت زینت عبارت است از نیکویی در هر چیزی؛ خواه عرضی ـ یعنی به واسطه چیزی ایجاد شود ـ باشد و خواه ذاتی ـ یعنی در ذات و اصل آن شیء، زیبایی وجود داشته است ـ. بنابراین زینت در زن، هر چیزی است که در شمار زیبایی‏ها، آراستگی‏ها و نیکویی‏ها آید.

پس می‏توان زینت‏ها را چنین تقسیم‏بندی کرد:

طبیعی؛ مانند: موی سر،  بدن ـ به جز گردی صورت و دست‏ها و پاها از مچ تا نوک انگشتان ـ

مصنوعی؛ مانند: لوازم آرایش، زیورآلات و لباس‏هایی که طرح و رنگ محرک و مهیج دارند

اکنون که مفهوم زینت روشن شد، مجددا آیه شریفه را با هم مرور می‏کنیم:

((آنان نباید زینت خود را آشکار سازند))

با توجه به مصادیق زینت و مثال‏هایی که زده شد، به روشنی از آیه شریفه استفاده می‏شود که خداوند اجازه نداده است زینت زن ـ یعنی موی سر، آرایش صورت، لباس‏های مهیج و زیورآلات او ـ برای نامحرمان آشکار باشد.

اما در ادامه آیه می‏فرماید: ((إلّا ما ظهر منها)) جز آن مقدار که طبیعتآ ظاهر است که این استثناء با توجه به نکاتی که در روایات ما و نیز تفاسیر بعضی از عالمان دینی آمده، شامل گردی صورت (مقداری که در وضو شسته می‏شود) و دست‏ها و پاها از مچ تا سر انگشتان می‏شود.

می‏توان زینت‏ها را چنین تقسیم‏بندی کرد:

طبیعی؛ مانند: موی سر،  بدن ـ به جز گردی صورت و دست‏ها و پاها از مچ تا نوک انگشتان ـ

مصنوعی؛ مانند: لوازم آرایش، زیورآلات و لباس‏هایی که طرح و رنگ محرک و مهیج دارند

اینها، زینت‏های طبیعی هستند؛ اما از زینت‏های مصنوعی هم چیزهایی نظیر حلقه ازدواج که هدف از داشتن آن اعلام تأهل و ازدواج است و به قصد جلب توجه نامحرمان نیست، از قاعده پوشیدگی مستثنی شده است. پس غیر از این قسمت‏ها بقیه بدن و زینت‏ها را باید از نامحرمان پوشاند.

نکته بعدی که از این آیات استنباط می‏شود، پوشاندن گردن و سینه به وسیله روسری یا مقنعه است! در ادامه آیه می‏خوانیم: ((ولیضربن بخمرهن علی جیوبهن))

واژه «خمر» ـ جمع «خمار» ـ در اصل به معنی پوشش است؛ ولی معمولا به چیزی گفته می‏شود که زنان با آن سر خود را می‏پوشانند (مانند روسری یا مقنعه) واژه «جیوب» ـ جمع «جیب» ـ نیز به معنی یقه پیراهن است که از آن به «گریبان» تعبیر می‏شود و گاه به قسمت بالای سینه (به تناسب مجاورت با آن) نیز اطلاق می‏شود.

زنان ـ منطقه حجاز و برخی مناطق دیگر ـ قبل از نزول این دو آیه، دامنه روسری خود را به شانه‏ها یا پشت سر می‏افکندند؛ به طوری که گردن و کمی از بالای سینه آنها نمایان می‏شد! خداوند با فرستادن این آیه، دستور داد که زنان روسری خود را بر گریبان خود بیفکنند تا هم گردن و هم بدنشان پوشیده باشد.

نظر کاربر گرامی: بنابراین ملاحظه می‏کنید که بحث پوشش بانوان و کیفیت آن به صراحت و روشنی در آیات قرآن مطرح شده است. اکنون که دانستید رعایت پوشش، خواست خداوند است، به نظر شما برای اجابت این درخواست، دیر نشده است؟!


باشگاه کاربران تبیان ـ ارسالی از: goleyas