تبیان، دستیار زندگی
واروژ كریم مسیحی، فیلمساز و تدوینگر سینمای ایران از یك سال گذشته مشغول نگارش فیلمنامه‌ای است كه قرار است پس از دریافت پروانه ساخت، آن را به تهیه‌كنندگی محمدمهدی دادگو جلوی دوربین ببرد. او نگارش این فیلمنامه را خرداد ماه به پ...
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

"واروژ كریم مسیحی" دومین فیلم‌ خود را می سازد


واروژ كریم مسیحی، فیلمساز و تدوینگر سینمای ایران از یك سال گذشته مشغول نگارش فیلمنامه‌ای است كه قرار است پس از دریافت پروانه ساخت، آن را به تهیه‌كنندگی محمدمهدی دادگو جلوی دوربین ببرد. او نگارش این فیلمنامه را خرداد ماه به پایان خواهد رساند.

بعد از نگارش نهایی فیلمنامه‌، مراحل مختلف ساخت این فیلم كه هنوز نامی برای آن مشخص نشده است‌ آغاز خواهد شد.

كریم مسیحی كه پانزده سال قبل «پرده‌آخر» را ساخت‌، اگر شرایط فراهم شود و این فیلمنامه را جلوی دوربین ببرد، بعد از سال ها دومین فیلم خود را جلوی دوربین خواهد برد.

وی که متولد 1321 اراك است، پس از پایان تحصیلات دبیرستانی در سال 1348 به آلمان رفت. دوستی با یك بازیگر آلمانی تئاتر موجب علاقه او به هنر نمایش گردید و در بازگشت به ایران در سال های آغازین دهه پنجاه به فعالیت هنری گرایش پیدا كرد و به عنوان دستیار كارگردان در فیلم «رگبار» بیضایی به تجربه اندوزی پرداخت و به عنوان یكی از همراهان همیشگی بیضایی در سال های بعد به عنوان دستیار در «غریبه ‌و مه»، «شاید وقتی‌ دیگر»، «مرگ ‌یزدگرد»، «چریكه ‌تارا» و در «مسافران» به عنوان مشاور با وی همراه شد.

«واروژ» در كنار دستیاری در سال های پیش از انقلاب اسلامی ابتدا به كارگردانی و نوشتن فیلمنامه برای آثار كوتاه پرداخت و با پیوستن به كانون پرورش فکری در سال 1345 نخستین تجربه خود «فاخته» را نوشت و كارگردانی كرد و در سال 56 «كوچ» را به عنوان دومین فیلم كوتاه‌اش ساخت و در سال 59 نیز فیلم كوتاه «سلندر» را كه در آن پرویز پورحسینی یكی از درخشان ترین بازی هایش را به نمایش گذاشت، خلق کرد.

وی پیش از انقلاب با كامران ‌شیردل در «صبح‌روز چهارم»، امیر نادری در «تنگنا» و بهمن‌فرمان‌آرا در «شازده احتجاب» به‌عنوان دستیار همكاری كرد و بالاخره حاصل سال ها مطالعه و تجارب عملی خود را در قالب نخستین اثر حرفه‌ای اش در سال 1369 با فیلم بحث‌انگیز و زیبای «پرده آخر» بر اساس فیلمنامه‌ای از خودش كارگردانی كرد و با همین یك فیلم در ردیف فیلمسازان مطرح سینمای ایران قرار گرفت.

در كتاب «كارگردانان سینمای ایران» آمده است: «واروژ كریم‌مسیحی» یكی از با استعدادترین فیلمسازان عصر پس از انقلاب اسلامی است. با وجودی كه تنها یك فیلم بلند سینمایی در پرونده كارگردانی خود دارد، اما به دلیل ارزش های ساختاری - مضمونی - همین یك فیلم جایگاه ویژه‌ای در جمع فیلمسازان ایرانی یافت.

كریم‌مسیحی در یكی از حساس‌ترین مراحل گذر تاریخی صنعت سینمای ایران، نخستین تجربه كارگردانی‌اش را براساس فیلمنامه‌ نوشته خود جلوی دوربین برد.

«پرده آخر» با بهره جستن از یك درونمایه متكی به طنز سیاه، روایتگر توطئه‌ای در نمایش و نمایشی در توطئه است. بازمانده خبیث یك خاندان اشراف به بهانه دست یافتن به میراث هنگفت خانوادگی، طرح توطئه‌ای را می‌ریزد كه در جریان آن قصد به جنون كشاندن وارث اصلی این ثروت را دارد، و در این میان از عوامل و بازیگران نمایش‌های سنتی به هوای ابراز توطئه سود می‌برد.

در «پرده آخر» كه در سال 1370 به نمایش در آمد فریماه‌فرجامی، داریوش‌ارجمند، نیكو خردمند، سعید پور صمیمی و تعدادی دیگر از هنرمندان شاخص به ایفای نقش پرداختند و این فیلم در آن سال هشت میلیون تومان فروخت.

كریم‌مسیحی هفت سال بعد مستند «گورستان ارامنه» را ساخت و طی سال های گذشته بیشتر وقت خود را صرف تدوین كرد: بازی‌بزرگان، دو خواهر، نه‌نه‌لالا و فرزندانش، سارای، عشق‌گمشده، كمیته مجازات، طهران روزگارنو، دختری‌به‌نام تندر، دو خواهر، مریم‌جزیره‌ هنگام و سال گذشته «ماهی‌ها عاشق ‌می‌شوند» ساخته دكتر رفیعی، بخشی از كارهای تدوین این ‌فیلمساز است.

لینکها:

شكارچیان سیمرغ بلورین جشنواره در یك نگاه