تبیان، دستیار زندگی
ه» تکرار در تکرار یك منتقد گفت: شخصت‌پردازی در «زندگی به شرط خنده» قائم به این سریال نیست و تیپ‌ها وامدار مجموعه‌های قبلی هستند. هادی معیری‌نژاد در گفت‌وگو با خبرنگار سرویس تلویزیون ایسنا، افزود: مظلومی ـ كارگردان «زندگی به ش...
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

«زندگی به شرط خنده»

تکرار در تکرار


یك منتقد گفت: شخصت‌پردازی در «زندگی به شرط خنده» قائم به این سریال نیست و تیپ‌ها وامدار مجموعه‌های قبلی هستند.

هادی معیری‌نژاد در گفت‌وگو با خبرنگار سرویس تلویزیون ایسنا، افزود: مظلومی ـ كارگردان «زندگی به شرط خنده»‌ ـ تیپ‌های ساخته‌ شده را در این سریال كنار هم قرار داده است كه از میان آن‌ها به خشایار ، جهان و حتی نوید ( با بازی حمید لولایی، یوسف تیموری و علی صادقی) می‌توان اشاره كرد.

وی درباره‌ی این كه برخی منتقدان معتقد به تمام شدن تاریخ مصرف تیپ‌ها هستند، اظهار كرد: تیپ‌ها از بین نمی‌روند، بلكه موقعیت‌هایی كه برای خنده‌دار شدن عملكرد آن‌ها طرح می‌شود، مهم است.

معیری‌نژاد به ذكر مثالی پرداخت و تصریح كرد: تیپ چاپلین ثابت ثابت است. ولی موقعیت‌هایی كه چاپلین برای او خلق می‌كرد، باعث می‌شد كه مخاطب همیشه به این تیپ بخندد.

این سریال از نظر كارگردانی، ضعیف‌ترین كار مظلومی محسوب می‌شود، چرا كه تیپ‌های مختلفی را كنار هم چیده، ولی به درستی آن‌ها را هدایت نكرده است.

دبیر سرویس تلویزیون مجله‌ی ‌سروش با بیان این كه نخستین بحث مطرح در طنز، وجود و حفظ تقابل بین عناصری چون خوبی و زشتی و حماقت و عقلانیت است، تصریح كرد: این سطح تقابلی بین تیپ‌های «زندگی به شرط خنده» دیده نمی‌شود یا خیلی ضعیف است.

به عنوان مثال در سریال «زیر آسمان شهر»، تیپ خشایار مقابل تیپ بهروز با بازی مهران غفوریان قرار می‌گرفت كه علیرغم هیكل درشتش از خشایار حساب می‌برد. این تقابل بستر مناسبی را برای ایجاد خنده به جود می‌آورد. یا بین خشایار و فولاد ( با بازی مجید صالحی و یوسف تیموری ) تقابلی وجود داشت كه موجب جذب مخاطب می‌شد.

معیری‌نژاد درباره‌ی كارگردانی «زندگی به شرط خنده» گفت:‌ این سریال از نظر كارگردانی، ضعیف‌ترین كار مظلومی محسوب می‌شود، چرا كه تیپ‌های مختلفی را كنار هم چیده، ولی به درستی آن‌ها را هدایت نكرده است.

این منتقد در ادامه با اشاره به داستان اولیه این سریال، اظهار كرد: ابتدا قرار بود سرایدار سودجو،خانه‌ی فردی را كه به خارج رفته است، به گرو‌ه‌های فیلمبرداری اجاره دهد، ولی این ایده تنها در قسمت‌های اول استفاده شد و در قسمت‌های بعدی، به موضوعات دیگری پرداخته است.

وی به مقایسه‌ی فضاهای خلق شده در كار‌های دیگر مظلومی و «زندگی به شرط خنده» ‌پرداخت و خاطرنشان كرد: در سریال‌های قبلی او میان فضا‌هایی چون روزنامه، فرودگاه با محیط خانوادگی بده بستان‌های خوبی صورت می‌داد ولی در این مجموعه با از دست رفتن ایده‌ی اولیه، تنها فضای خانوادگی وجود دارد.

معیری‌نژاد در پایان درباره‌ی نقش آفرینی بازیگران «زندگی به شرط خنده» گفت: در این سریال، بازی یوسف تیموری نسبت به هنرپیشه‌های دیگر برجسته است.

سوژه‌ها و نقش‌های تكراری

«زندگی به شرط خنده» از نگاه مخاطبان

مهدی مظلومی كه پیش از این مجموعه‌های طنزی چون «بدون شرح»،«بانكی‌ها» و« كمربندها را ببندیم» را در شبكه‌های دو و سه سیما از وی شاهد بوده‌ایم، چند ماهی است كه مجموعه‌ی طنز «زندگی به شرط خنده» به كارگردانی وی از شبكه‌ی تهران پخش می‌شود.

درباره‌ی مجموعه تلویزیونی«زندگی به شرط خنده»، نظر تنی چند از شهروندان تهرانی كه میانگین سنی آن‌ها بین 19 تا 37 سال است را می خوانید:

تكیه كلام‌ها و نقش‌ها

زنی 22 ساله كه در منطقه 6 تهران ساكن است اعتقاد دارد كه نقش علی صادقی با تكیه كلام‌های «سلام» و «چطوری»، جالب توجه است. در حالی كه حمید لولایی با نقش تكراری خود كار بیهوده‌ای را انجام می‌دهد.

دو زن 20 ساله هم تقریباً نظرات مشابهی دارند و معتقدند كه این مجموعه آموزنده نیست و فقط جنبه‌ی فكاهی دارد. همچنین سوژه‌ها و نقش‌ها تكراری هستند.

به نظر دو پسر 26 و 20 ساله «زندگی به شرط خنده »، مجموعه‌ی متوسطی است و تقریباً هنرپیشه‌های خوبی دارد.

در صورت بیكاری « زندگی به شرط خنده» را می‌بینم

این جمله از زبان دو زن كه یكی 40 ساله و دیگری 46 ساله است، شنیده می‌شود. زن 40 ساله این برنامه را برای گذراندن اوقات بیكاری مفید می‌بیند. وی كلاً طنز را دوست دارد و برنامه‌های طنز را چه مفید و آموزنده و چه غیر مفید نگاه می‌كند.

این در حالی است كه زن 46 ساله در صورتی مجموعه‌های طنز تلویزیون را می‌بیند كه موضوع آن جالب توجه باشد.

درخواست برای پایان «زندگی به شرط خنده»

به نظر زن 45 ساله كه در منطقه ی 3 تهران سكونت دارد و مرد 55 ساله‌ كه ساكن منطقه ی 15 است، موضوعات «زندگی به شرط خنده» مانند سایر برنامه‌های طنز روتین تلویزیونی، كلیشه‌ای و تكراری است. آنها هر دو بر این عقیده‌اند كه مجموعه «زندگی به شرط خنده» به كار خود پایان دهد.

تقریباً پاسخ دهندگان در مواقع بیكاری به تماشای«زندگی به شرط خنده» می‌نشینند و عقیده دارند این برنامه صرفاً جنبه‌ی فكاهی دارد كه افراد با نقش‌های تكراری و سوژه‌های تقریباً تكراری آن را بازی می‌كنند. با این حال اغلب پاسخ دهندگان بر ادامه ساخت این مجموعه تلویزیونی تأكید داشته‌اند.

لینک:

بازگشت «خشایار مستوفی»!

زندگی به شرط خنده

روند تغییر نام سریال‌ها تا كی؟!