حبه ی انگور سلام بچه ها. می دونید من کی هستم؟ من یکی از میوه های فصل تابستانم و انواع و اقسام مختلف دارم که چند تا از اون ها شامل : شاهانی، یاقوتی، خلیلی، عسکری، ریش‌بابا و ... است .
بعضی از ما دانه داریم و بعضی ها بی دانه ایم.بعضی وقت ها قرمزیا بنفشیم و بعضی وقت ها سبز.
به درختی که ما رو آن هستیم تاک یا مو می گن که حالت رونده داره و به دیوار یا داربست تکیه می ده و وقتی میوه هاش در میان،ازش آویزون می شن.
از برگهای این درخت می شه یک غذای خوشمزه به اسم دلمه درست کرد.بعضی از ما رو وقتی هنوز نرسیدیم می چینند.اون موقع ما خیلی ترشیم و بهمون غوره می گن و از ما آبغوره درست می کنند.البته وقتی رسیده باشیم و آب ما رو بگیرند هم خیلی خوشمزه است.
اگر ما رو بجوشونن،می تونن سرکه هم درست کنند. از هسته ی ما هم یک نوع روغن می گیرند که خیلی مفیده.
تازه وقتی خشک هم می شیم بهمون کشمش یا مویز می گن که برای حافظه خیلی مفیده و بدن رو تقویت می کنه.
بطور کلی من یک عالمه ویتامین ،کلسیم ،آهن ،منیزیم ،فسفر و ... دارم که می تونم برای سلامتی هرکسی مفید باشم.
حالا دیگه حتما فهمیدید که اسم من چیه؟ بله،درسته!
من انگور شیرین و پر فایده ام.
رحیمه زرگر
بخش کودک و نوجوان تبیان
مطالب مرتبط:
