خطرات و بیماری‌های ناشی از شنا
وقتی تابستان از راه می‌رسد و هوا گرم می‌شود، خیلی‌ها هوس آب تنی در دریا یا رودخانه یا استخر به سرشان می‌زند.
شنا یک ورزش سالم است و در مقایسه با ورزش‌های دیگر خطرات کمتری در پی دارد. با این وجود تعداد کمی خطرات وجود دارد که باید از آن‌ها مطلع شوید.
مراقبت‌هایی برای شناگران
* سعی کنید همیشه برای شنا چه در استخر و چه در دریا، حتماً یک همراه داشته باشید. حتی شناگران حرفه‌ای هم ممکن است خسته شوند یا عضلاتشان بگیرد.
* اگر شناگر خیلی خوبی نیستید یا تازه شنا یاد گرفته‌اید، به قسمت‌های عمیق استخر یا دریا که ارتفاع آب از قد شما بیشتر است نروید.
* شنا کردن در دریا با شنا کردن در استخر خیلی فرق دارد، زیرا در دریا باید انرژی بیشتری صرف کنید تا بر جریان آب و موج‌های آن غلبه کنید.
* استفاده از ضد آفتاب را هیچ وقت فراموش نکنید.
* قبل از شیرجه زدن مطمئن شوید که آب کاملاً عمیق است و در کف آن تخته سنگ یا اشیای خطرناک وجود ندارد.
* استفاده ناگهانی از آب سرد بلافاصله پس از آب داغ، اثرات بد و زیان‌باری دارد، ولی 5 تا 10 دقیقه پس از حمام داغ می‌توان از دوش آب سرد استفاده کرد، یعنی زمانی که حرارت اصلی بدن کاهش پیدا کرده است.
* همیشه حوله، دمپایی و مایوی خودتان را استفاده کنید.
* شدت آفتاب سوختگی می‌تواند با انعکاس نور به وسیله سطح آب و نپوشیدن لباس مناسب شنا بیشتر شود.
* پیش از پریدن یا شیرجه زدن در آب، با انجام تمرین‌های کششی، راه رفتن، دویدن، یا پا زدن روی دوچرخه خودتان را گرم کنید.
* برای پیشگیری از آسیب‌های ناشی از حرکت مکرر شانه، یک برنامه ورزشی طراحی شده را برای تقویت شانه و عضلات پشت شروع کنید.
* اگر بیش از حد خسته‌اید، یا گرمازده و سرمازده هستید، شنا نکنید.
* اگر تب دارید، عفونت تنفسی فوقانی یا عفونت گوش دارید، شنای شدید نکنید.
* اگر از روی تخته پرش شیرجه می‌زنید، اطمینان حاصل کنید که به اندازه کافی آب در استخر موجود است.
* برای پیشگیری از عفونت گوش، گوش‌هایتان را به دقت پاک و خشک کنید.
* از دمپایی در اطراف استخر استفاده کنید.
* پای خود را در حوضچه کلر فرو برید.
*بعد از پایان شنا، استحمام کنید.
خطرات تهدید کننده شناگران
* هنگام غرق شدن به دلیل استنشاق آب شور، حباب‌هایی در ریه‌ها ایجاد می‌شود که تنفس را مشکل می‌کند.
* آسیب دیدن ستوان فقرات، فلج شدن و حتی مرگ، افرادی را که در مکان‌های غیر ایمن شیرجه می‌زنند تهدید می‌کند.
* باد، موج دریا را زیاد می‌کند و می‌تواند باعث از دست رفتن کنترل شناگر شود.
* کم شدن حرارت بدن در اثر شنا در آب‌های سرد می‌تواند به سرعت باعث خستگی مفرط یا بیهوشی شود.
* ماندن زیاد در آفتاب می‌تواند یکی از علت‌های ایجاد سرطان پوست باشد.
* نفس نفس زدن بیش از حد برای نگه داشتن نفس در زیر آب باعث می‌شود که دی اکسید کربن در خون کم شود و در اثر کاهش متوالی هوشیاری باعث بیهوشی شود.
* شنای قورباغه ممکن است باعث درد مچ پا و درد مفاصل ران شود.
* شنای آزاد و کرال پشت ممکن است باعث ورم زانو شود.
* شنای پروانه مسابقه‌ای (پروانه سرعت و نه استقامت) ممکن است باعث مقداری کمردرد شود.
* انگل‌های میکروسکوپی مثل کریپتوسپوریدیوم می‌توانند در برابر کلر مقاومت کنند و اگر شناگر آن را ببلعد، دچار بیماری‌های اسهالی می‌شود.
* وقتی تعادل میزان کلر موجود در آب به هم بخورد، ممکن است بیماری‌های جدی همچون برونشیت مزمن و آسم به وجود آید.
* التهاب گوش میانی و التهاب گوش خارجی از بیماری‌های شایع گوش شناگران می‌باشد.
* عفونت پوست حاصل از شنا یا حمام، باعث ترک خوردن پوست بین انگشتان پا می‌شود. آسان‌ترین روش برای رفع این مشکل، تمیز کردن بین انگشتان پا است.
* آب‌های آلوده‌ی بعضی از نهرها و استخرها ناقل قارچ‌های کچلی هستند که از علائم این بیماری‌های پوستی می‌توان به شکل گیری حلقه‌های بزرگ با پوسته‌هایی روی بدن افراد اشاره کرد.
* استنشاق طولانی مدت مقادیر کم کلر موجود در سطح آب ممکن است اثرات مخربی بر روی ریه‌ها بگذارد، به خصوص در کسانی که آسم دارند.
* کلر گندزدا، pH آب را افزایش می‌دهد. مقدار زیاد pH ممکن است باعث سوزش چشم یا پوست شود.
* کلر، ساختار مو را خراب می‌کند و آن را مجعد و فر می‌کند.
* کلر، می‌تواند مس را در خود حل کند که این خاصیت باعث می‌شود رنگ مو تغییر کند. مراقبت خوب از استخر می‌تواند مقدار مس موجود در آب را کاهش دهد. تغییر رنگ و شکنندگی مو نیز می‌تواند از عوارض آب استخر باشد. آب استخر، اگر مس داشته باشد (در واقع لوله‌های آب مس دارند)، این مس می‌تواند روی مو رسوب کرده و تا اندازه‌ای رنگ آن را تغییر دهد. به همین دلیل، باید افراد حتماً از کلاه استفاده کنند و بعد از شنا نیز دوش بگیرند.
* کلر، حتی بعد از چند بار شستن معمولاً روی پوست باقی می‌ماند. این کلر وقتی دوباره با آب ترکیب شود، بدبو می‌شود (مثلا وقتی بزاق دهان روی آن ریخته شود یا وقتی دوش بگیریم).
* تیفوئید، التور و هپاتیت A و E از جمله عفونت‌های گوارشی هستند که از طریق شنا کردن در آب‌های کثیف به شناگران منتقل می‌شوند.
* التهاب ملتحمه چشم، بیماری‌های انگلی، اسهال‌های باکتریایی و مسمومیت‌های خفیف ، ناشی از شنا در آب‌های آلوده و غیراستاندارد هستند.
«تابستان و شنا همیشه با هم می‌آیند. ولی مراقب باشید که تابستان و شنا و عفونت با هم نیایند».
فرآوری: مریم سجادپور
بخش سلامت تبیان
منابع :
ویکی پدیا
ایران سلامت - دکتر حسین بیگلری
سایت pezeshki - سید محمود هاشمی
سایت آفتاب
همشهری آنلاین
مطالب مرتبط:
