آشنایی با موشک قائم(1)

برای مقابله با بالگردها قدیمی ترین سامانه ها، سلاح های توپخانه ای بودند که همواره تأثیر داشتند اما در محدوده برد خود. با افزایش برد تسلیحات بالگردها و استفاده از موشک های ضد زره، تسلیحات توپخانه ای کم اثر شده و به جای آن موشک های سطح به هوای کوتاه برد وارد عرصه شدند که از انواع دوش پرتاب تا نمونه های بزرگتر علیه بالگردها در فضای رزم وارد خدمت شدند.

در این گزارش به معرفی تسلیحاتی که قابلیت مقابله با بالگردها را دارند، پرداخته و مطالب ارائه شده بر اساس اطلاعات اندک منتشر شده است.

در زمینه سامانه های موشکی انواع سامانه های دوش پرتاب سهند، میثاق 1و 2(در قالب پرتابگرهای انفرادی و نمونه دوتایی رو خودرو) هم اکنون عملیاتی بوده و در کنار موشک های راپییر، اف-ام-80 و تور ام-1سلاح های مهلکی برای انهدام بالگردها هستند. اما همیشه نیاز به شلیک چنین موشک هایی بخصوص دو نمونه آخر نیست و می توان با استفاده از تسلیحات ارزانتر به توانایی مطمئنی برای درگیری با بالگردهای دشمن رسید.

در کنار کاربرد گسترده دوش پرتاب ها علیه بالگردها که توانایی آنها در جنگ های اخیر به خوبی اثبات شده است. دو نمونه سلاح که به طور ویژه برای مقابله با بالگردها ساخته شده اند تاکنون معرفی شده هر چند که جزئیاتی چندانی از آنها منتشر نگردیده است. این سلاح ها سامانه 8 لوله ای رعد که در رزمایش پیامبر اعظم-2 معرفی شد و موشک ضد بالگرد قائم هستند.

سامانه رعد که فقط پرتابگر آن نمایش داده شده از دو مجموعه پرتابگر چهار لوله ای تشکیل شده که ظاهر به صورت کششی حمل می شود. این سامانه در زمان معرفی خود برد مفید مقابله با بالگردهای دشمن را به دو برابر افزایش داد و قابلیت شلیک همزمان چهار موشک به سمت بالگرد را دارد(البته منظور خروج چهار موشک با هم از پرتابگر نیست).

ظاهر پرتابگر رعد، بسیار شبیه به راکت اندازهای موجود در کشور بوده و از اینرو احتمالاتی همچون استفاده از نمونه بهسازی شده با قابلیت هدایت از راکت های موجود در مورد سلاح مورد استفاده در آن مطرح شده.

با این حساب و با توجه به سخنان فرماندهان نیروهای مسلح در مورد کارایی این سلاح مبنی بر بوجود آمدن توانمندی درگیری با بالگردهای دشمن (بخصوص بالگرد آپاچی و کبری با موشک هلفایر و راکت های هایدرا70) خارج از برد راکت و موشک های آنها و اینکه این سلاح برد درگیری را به دو برابر توانایی سلاح های موجود پیش از خود افزایش داده به طور منطقی برد این سامانه بیش از 8 تا 10 کیلومتر یعنی بیش از برد مؤثر موشک های دشمن قابل تخمین زدن است.

هر چند که گزارش ها نشان می دهد در جنگ های اخیر بالگردهای دشمن اغلب در بردهای کمتر از 6 کیلومتر به پشتیبانی از واحدهای زمینی خودی مشغول بوده اند و فواصل دورتر را به هواپیماهای پشتیبانی نزدیک زمینی نظیر A-10 سپرده اند.

هر چند از وضعیت عملیاتی این سلاح اطلاعی در دست نیست اما توانایی درگیری همزمان با چند هدف، سرعت قابل توجه شلیک و سرعت بالای خود موشک و قابلیت خوب نقل و انتقال توانایی هایی است که به افزایش قابل توجه قدرت دفاع هوایی نزدیک برای نیروهای زمینی می انجامد.

موشک ضد بالگرد قائم دیگر سلاح ویژه ضد بالگرد است. این سلاح آنطور که از ظاهر آن برمی آید بر اساس موشک های ضد زره توفان که خود برگرفته از موشک های ضد تانک تاو هستند طراحی و ساخته شده است. موشک های تاو که سابقه حضور آنها در ایران به پیش از انقلاب باز می گردد نتایج عملکردی درخشانی در 8 سال جنگ تحمیلی با احتمال اصابت به هدف بالغ بر 95 درصدی خود و شلیک از پرتابگرهای زمینی و بالگردهای کبری هوانیروز ارتش برجای گذاشتند و از اینرو متخصصان کشور در همان سال های جنگ برای ساخت آن دست به کار شدند.

وقایع جالبی توسط موشک تاو در درگیری با بالگردهای فرانسوی غزال(گازل) و هایند روسی(شوروی سابق) که در اختیار عراق بود ثبت شده است که شامل انهدام حداقل چهار فروند از آنها بوده و حتی در یک مورد سروان امیریان از افسران نیروی زمینی ارتش با پرتابگر تاو با شلیک از روی سطح موفق به انهدام یک بالگرد عراقی که حامل تعداد زیادی از افسران زبده دشمن بوده شده است.

       ادامه دارد...

منابع:میلیتاری پرشیا،مهرنیوز