خداوند خودش را به نشنیدن نمیزند
خداوند شنواست. سمیع یکی از نامهای خداوند است. کسی که به تمامی معنی میشنود به شکلی بسیار عجیب میشنود. او صدای تک تک آدمها و صدای درون آنها را میشنود. او صدای گریههای درون، نالههای درون، سوزهای درون، آرزوهای درون و شادیهای درون ما را میشنود. او صدای جهان درون تک تک آدمها را میشنود فقط و فقط میشنود. ما را به تمامی و جهان ما را به تمامی میشنود. شنوا بودن خداوند به توانایی گفتن ما مربوط نیست. او مستقل از ما میشنود. چه بگوییم، چه نگوییم.
او صداهای عجیب را هم که ما گاهی درست نمیشنویم یا با هم قاطیشان میکنیم میشنود. صدای مهربان را میشنود. صدای بی رحم را میشنود. صدای عدالت را میشنود. صدای ظلم را میشنود. صدای دوست داشتن را میشنود. صدای تنفر را میشنود. صدای بلند را میشنود و صداهایی را که در نمیآید میشنود. خداوند شنواست. خداوند هیچ وقت خودش را به نشنیدن نمیزند!
بخش کودک و نوجوان تبیان
منبع:دوچرخه(حدیث لزر غلامی)
مطالب مرتبط: