تبیان، دستیار زندگی
چندی پیش نیز رئیس‏جمهوری ونزوئلا به نیروهای این کشور در مرز با کلمبیا دستور آماده‏باش برای برخورد با تنش‏های احتمالی با کلمبیا را داده است.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

مرگ‏بارترین مرزهای جهان

پازل نقشه جهان

1- مرز افغانستان و پاکستان

مرز مشترک 2400 کیلومتر در مرز مشترک بیناین دو کشور بی قانونی موج می‏زند. حضور گروه‏های تروریستی خطرناکی مانند القاعده، طالبان و برخی دیگر از گروه‏های شبه‏نظامی و رفت‏وآمد دائمی آنان در بین دو کشور، یکی از خطرناک‏ترین مناطق و مرزهای دنیا را به وجود آورده است.

مرزبانان افغانستان و پاکستان به ویژه در ولایت وزیرستان به یکدیگر تیراندازی کرده که درنتیجه بسیاری از مردم محلی در این منطقه کشته شده‏اند. این منطقه یکی از بهترین مناطق دنیا برای مخفی شدن و فرار کردن تروریست‏های مشهوری مانند بن‏لادن بوده است.

2- مرز کره شمالی و کره جنوبی

مرز مشترک 240 کیلومتر تجمع نیروهای نظامی دو کشور در مناطق مرزی بسیار بالاست و یکی از نیروگاه‏های هسته ای کره شمالی نیز در نزدیکی مرز دو کشور قرار دارد. یک میلیون مین در مرز مشترک دو کره وجود دارد. از سال 1945 تا 1948 میلادی که دو کشور به دو منطقه تحت نفوذ روسیه و غرب تقسیم شد، این تقسیم کشور منجر به درگیری طولانی‏مدت شده است.

3- مرز کره شمالی و چین

مرز مشترک 1400 کیلومتر دسته‏های عظیم مهاجران فراری از سمت کره شمالی به مرزهای چین آنقدر تکرار شده است که کره شمالی تصمیم گرفته در مرز خود با چین‌ در امتداد رودخانه‌ یالو حصار بکشد.

ده‌ها هزار نفر از اتباع‌ کره‌ شمالی‌ در سال‌های‌ اخیر به‌ سبب‌ گرسنگی‌ و فشار اقتصادی‌ با عبور از مرز وارد چین‌ شده‌اند که‌ این‌ مسأله بر روابط دوجانبه‌ پکن‌ و پیونگ‌ یانگ‌ تأثیر گذاشته‌است‌‌. صدهاهزار نفراز اتباع‌ کره‌شمالی‌ در شمال‌شرقی‌ چین‌ مخفیانه‌ زندگی‌ می‌کنند‌. این‌ افراد اغلب‌ به‌ امید کسب‌ اجازه‌ اقامت‌ دائمی‌ در کره‌جنوبی‌،‌ به‌ مغولستان‌ یا سایر کشورهای‌ جنوب‌ شرقی‌آْسیا سفر می‌کنند‌.

4- مرز فلسطین اشغالی و سوریه

مرز مشترک هشتاد کیلومتر تنش روزافزون بین سرزمین‏های اشغالی و سوریه از زمان جنگ سال 1967 تاکنون ادامه داشته است. بلندی‏های جولان از سوی رژیم اشغالگر قدس اشغال شده است و این امر به خودی خود بر تنش‏های جاری افزوده است.

5- مرز هند و پاکستان

مرز مشترک 2800 کیلومتر تاکنون سه بار در مناطق مرزی هند و پاکستان جنگ بین این دو کشور رخ داده است و نزدیک به 115 هزار نفر در این مناطق کشته شده اند. هر دو کشور دارای تسلیحات اتمی هستند که به خطرناک‏تر شدن اوضاع در دو سوی مرزها منجر شده است.

این کشور در سال 1947 میلادی به عنوان یک دولت و کشور جدید و به رهبری «محمدعلی جناح» از هندوستان جدا و اوضاع آن، نامناسب‏تر شد. این دو کشور از هنگام استقلال پاکستان از هند، تاریخ بسیار پرتنشی به ویژه در کشمیر داشته‏اند.

6-مرز آمریکا و مکزیک

مرز مشترک 3100 کیلومتر از سه سال پیش تاکنون چهل‏هزار نفر تاکنون در مکزیک کشته شده‏اند که نیمی از آنان در مرز مشترک این کشور با آمریکا به قتل رسیده‏اند. بسیاری از این قتل‏ها و ناآرامی‏ها به خاطر وجود کارتل‏های مواد مخدر در کشور مکزیک است که فعالانه به آمریکا مواد مخدر قاچاق کرده و گاهی نیز در زمینه قاچاق انسان در داخل مرزهای آمریکا فعالیت می‏کنند.

7- مرز سودان و جنوب سودان

مرز مشترک 2100 کیلومتر هزاران نفر پس از آغاز جنگ در منطقه دارفور در جنوب سودان در اثر کاشت مین در مرز بین دو منطقه شمالی و جنوبی کشته شدند. این درگیری میان ارتش سودان در مقابل جدایی‏طلبان است. گفتنی است تا کنون سازمان ملل متحد موفق به فرستادن صلح‌بان به این منطقه نشده؛ چرا که این امر با مخالفت شدید دولت مرکزی سودان روبه‏رو شده‌ است.

اکنون امنیت این منطقه تنها به دست ده‏هزار صلح‌بان اتحادیه آفریقاست که به خاطر محروم بودن از امکانات کافی عملاً کارایی چندانی ندارند. درآوریل 2008 رئیس اداره امور انسانی سازمان ملل متحد اعلام کرد که در اثر نزاع دارفور در غرب سودان تاکنون حداقل حدود 300هزار نفر جان خود را از دست داده‌اند.

8- مرز کلمبیا و ونزوئلا

مرز مشترک دوهزار کیلومتر بسیاری از گروه‏های شورشی و کارتل‏های مواد مخدر بین مرز این دو کشور آمریکای جنوبی در حال رفت‏وآمد هستند و درگیری‏های خون‏باری نیز بین آنها با هم و با ارتش دو کشور رخ می‏دهد.

چندی پیش نیز رئیس‏جمهوری ونزوئلا به نیروهای این کشور در مرز با کلمبیا دستور آماده‏باش برای برخورد با تنش‏های احتمالی با کلمبیا را داده است. همچنین اتهام‏زنی «آلوارو اوریبه» رئیس‏جمهوری کلمبیا به دولت چاوز درباره حمایت از گروه چپ‏گرای «فارک» در کلمبیا عامل دیگری در افزایش تنش‏ها بین مرز دو کشور شده تا جایی که این تنش به حوزه دیپلماتیک و فراخوانی سفیر کاراکاس از بوگوتا نیز کشیده شد.


باشگاه کابران تبیان ـ ارسالی از: farzane58