گزارشی از آخرین وضعیت جسمانی به‌آذین
بیماری اصلی این مترجم پیش‌كسوت، نارسایی مزمن تنفسی است
حال عمومی محمود اعتمادزاده (م. ا. به‌آذین)، پس از مرخصی از بیمارستان، چندان فرقی نكرده است و زیاد مناسب نیست.
فرزند به‌آذین با بیان این مطلب گفت: وی هم اكنون در وضعیت بینابینی است و در منزل تحت مراقبت قرار دارد.
دكتر غلامحسین امیری - پزشك معالج به‌آذین - نیز درباره بیماری او توضیح داد: هرچند كه خانواده و خود به‌آذین به انتشار اخباری در این باره علاقه‌مند نیستند، اما به‌خاطر پی‌گیری‌ها، باید بگویم كه عمده بیماری او نارسایی مزمن تنفسی است؛ با توجه به این‌كه سابقه آسم و بیماری ریوی داشته كه سال‌ها با او همراه بوده و گه‌گاه با یك عفونت و تب مساله را تشدید می شود و او را به كمبود اكسیژن دچار می‌كند و به این علت، به اغما می‌رود و حالت تشنج می‌گیرد.
او در ادامه گفت: این بیماری هر از چند گاهی، با توجه به شرایط جسمی تشدید می‌شود و بهبودی قطعی ندارد.
بیوگرافی
محمود اعتمادزاده (به‌آذین) در سال 1293 خورشیدی در شهر رشت به دنیا آمد و آموزش ابتدایی و متوسطه را در شهرهای رشت و مشهد و سپس در تهران ادامه داد. او در سال 1311 جزو دانشجویان اعزامی ایران به فرانسه رفت و تا دی‌ماه 1317 در فرانسه ماند و از دانشكده مهندسی دریایی بِرِست (BEREST) و دانشكده مهندسی ساختمان دریایی در پاریس گواهینامه گرفت.
به آذین با چاپ داستان‌ها و ترجمه‌های باارزشی از آثار مشهور جهانی از چهره‌های شناخته شده ادبیات معاصر محسوب می‌شود. در این‌باره به بابا گوریو، زنبق دره، رم ساغری، دختر عمو بت از اونوره دو بالزاك، اتللو و هاملت از شكسپیر، ژان كریستف و جان شیفته از رومن رولان، دن آرام و زمین نوآباد از میخائیل شولوخوف، استثنا و قاعده از برتولت برشت و... می‌توان اشاره كرد.
علاوه بر ترجمه، آثار متعددی ازجمله داستان، پژوهش و نقد را هم تالیف كرده است كه ازآن جمله به كمدی انسانی نوشته‌ی بالزاك، درباره ترجمه، پیش از عمل، خاطراتی درباره مایاكوفسكی، واسكا، دانش ژنتیك و مساله زندگی، امتحان (داستان)، من و تو، راه‌ها، آنها برای میهن جنگیدند، پراكنده، به‌سوی مردم، دختر رعیت، نقش پرند، مهره مار، شهر خدا، از آن‌سوی دیوار، خانواده امین‌زادگان (رمان ناتمام)، معراج پیام نوین، منتخب داستان‌ها، از هر دری سخنی كه سه مجلد آن تاكنون چاپ شده، بر دریاكنار، قالی ایران، گفتار در آزادی و مقاله‌هایی در زمینه نقد ادبی و تاریخی در مجله‌های صدف، كتاب هفته و پیام نوین اشاره كرد. به‌گزارش ایسنا او در عرصه روزنامه نگاری نیز فعال بوده و مدتی سردبیر پیام نوین و كتاب هفته (مربوط به سال‌های پیش از انقلاب) بوده است.
به‌آذین به همراه جلال آل احمد در سال 1347 بنیان كانون نویسندگان ایران را بنا نهاد. وی در نخستین بیانیه كانون با تصویر شرایط خفقان حاكم بر فضای سیاسی، اجتماعی ، فرهنگی كشور توسط رژیم ستم‌شاهی به جنگ با آن پرداخت و وظیفه انسانی هر ایرانی را مبازه برای آزادی دانست.
این مترجم به‌عنوان یكی از سازمان‌دهندگان برگزاری ده شب شعر و سخنرانی در انجمن فرهنگی ایران و آلمان (انستیتو گوته) در مهرماه سال 1356 مطرح بوده است.
به‌آذین درباره وظیفه‌ی هنر و ادبیات گفته است: «... كه می‌توان و باید به یاری هنر جامعه را دگرگون كرد و شاعران و نویسندگان در برابر مردم و تكامل اجتماعی متعهد و مسوول هستند...»
لینک:
