مشکل خروجی ؛ داستانی تمام نشدنی
موضوع مشكل خروجی بازیكنان تیمهای ملی به داستانی تكراری تبدیل شده كه البته همیشه پایانی تكراری هم داشته: لغو سفر!
تیم ملی فوتبال امید ایران كه قرار بود برای انجام دیدار دوستانه راهی اوكراین شود، به دلیل مشكل خروجی چند تن از بازیكنانش به دلیل مشكل نظام وظیفه لغو شد. مسالهای كه دلخوری و ناراحتی كارلوس كیروش را هم به همراه داشت و البته نشان داد هنوز هماهنگی لازم برای حل این مشكل صورت نمی گیرد.
لغو سفر تیم امید با توجه به تداركاتی بودن آن شاید مسالهی چندان مهمی به نظر نرسد، اما با توجه به نزدیك شدن به رقابتهای مقدماتی المپیك می تواند به یكی از مسائل مهم تبدیل شود. نهایت تلاش مسئولان فدراسیون و سازمان و كمیته این بود كه تنها 12 بازیكن توانستند جواز خروج از كشور -البته به صورت موقت- را به دست بیاورند و بقیه ماندنی شدند.
دوازده بازیكنی كه توانستند مشكل خروجیشان را حل كنند، این مشكل را برای آینده بار دیگر پیش رو خواهند داشت، چرا كه در مجوز صادر شده برای این بازیكنان قید شده كه تنها برای سفر به اوكراین مشكلی ندارند و در سفرهای بعدی همهی اقدامات، هماهنگیها، نامه نگاریها و سایر سلسله مراتب اداری باید از نقطهی صفر بار دیگر آغاز شود.
زمان زیادی به سفر تیم ملی امید به عراق باقی نمانده است. مشكل اصلی كه برای بازیكنان تیم امید وجود دارد این است كه بنا به اظهارات مقامهای مسئول مشكل خروج از كشور بازیكنان درمورد بازیكنانی كه مشمول هستند، به نحوی قابل حل است، اما برای بازیكنانی كه هنوز مشمول خدمت سربازی نیستند كاری نمی توان انجام داد.
ایرانیها همیشه نشان دادهاند كه در پیش بردن كارها به صورت اضطراری و دقیقهی نودی ید طولایی دارند. به همین دلیل می توان پیش بینی كرد كه مسئولان فدراسیون فوتبال چند روز به اعزام تیم به فكر حل مشكل بیفتند.
سفر تیم امید به عراق نه دوستانهاست و نه جنبهی آمادگی دارد. بلكه انتخابی المپیك است. المپیكی كه حسرت 44 سالهی ایرانیها را درون خود جای داده است. انتظاری كه آن قدر طولانی، حسرت برانگیز و تاسف بار شده كه سران فدراسیون فوتبال را پس از سالها به فكر انداخته تا زمام آن را به دست خارجیها بسپارند.
سفر تیم امید به عراق نه دوستانهاست و نه جنبهی آمادگی دارد. بلكه انتخابی المپیك است. المپیكی كه حسرت 44 سالهی ایرانیها را درون خود جای داده است. انتظاری كه آن قدر طولانی، حسرت برانگیز و تاسف بار شده كه سران فدراسیون فوتبال را پس از سالها به فكر انداخته تا زمام آن را به دست خارجیها بسپارند.
حل مشكل خروجی بازیكنان نه باید به سفر عراق محدود شود، نه به تیم امید و نه به بازیكنان فوتبال. با توجه به پایین آمدن سن ورزش در ایران - كه یك اتفاق خجسته محسوب می شود- از این پس ورزشكاران جوان زیادی خواهیم داشت كه برای حضور در عرصههای بین المللی باید برای رقابتهای برون مرزی اعزام شود و اگر قرار باشد برای هر سفر و هر اعزام این مراحل طی شود ...!!؟
مشكل خروجی بازیكنان ملی پوش، مسالهی بغرنجی نیست. فقط نیاز به اندكی مدیریت و سیاست و البته تعامل با سایر ارگانها و نهادهای زیربط را دارد تا این مشكل یك بار به صورت قانونی برای همیشه حل شود، درغیر این صورت راهحلهایی از این قبیل كه فهرست تیم ملی دو ماه زودتر اعلام شود و یا چند هفته قبل كارهای لازم برای حل مشكل - برای هر سفر جداگانه - انجام شود راهی پردردسر و با ریسك بالاست كه می تواند نتیجهای مانند لغو سفر تیم ملی امید به اوكراین را به دنبال داشته باشد.
سفر تیم امید به عراق نه دوستانهاست و نه جنبهی آمادگی دارد. بلكه انتخابی المپیك است. المپیكی كه حسرت 44 سالهی ایرانیها را درون خود جای داده است. انتظاری كه آن قدر طولانی، حسرت برانگیز و تاسف بار شده كه سران فدراسیون فوتبال را پس از سالها به فكر انداخته تا زمام آن را به دست خارجیها بسپارند. پس چه بهتر كه برای مشكلات حاشیهای و جانبی آن هم راهكاری اندیشیده شود تا از این پس مسائل فنی تنها دغدغهی بازیكنان، كادرفنی و فدراسیون فوتبال باشد.
بخش ورزشی تبیان
منبع: ایسنا