دشواری‌های مراقبت از سالمندان
سالمندان زیادی وجود دارند كه در این سنین دچار چنین سرنوشتی می‌شوند. اغلب این افراد زن هستند. كمتر بودن سن زنان از مردان در بدو ازدواج سبب می‌شود كه سال‌های پیری نیز مراقبت از همسر بیمارشان بر عهده آنان باشد، زیرا آنان هنوز جوان‌تر و به اصطلاح سر پا هستند، اما این پرستاری دیر هنگام آنان را خسته و فرسوده می‌كند.
عطیه خانم صبح زود از خواب بیدار می‌شود و نمازش را می‌خواند، بعد چادر سرش می‌كند و می‌رود از نانوایی 2 تا نان تازه می‌گیرد و صبحانه را آماده می‌كند.
حسین آقا همسر عطیه خانم 3 سال است كه سكته كرده و افتاده است. او دیگر هیچ كاری نمی‌تواند انجام دهد جز این‌كه به كمك عطیه خانم روی صندلی چرخدارش بنشیند و همراه او تا دستشویی برود و آنجا به زور و سختی با كمك عصای زیر بغل روی توالت فرنگی بنشیند.
عطیه خانم 65 سال دارد و همسرش 75 ساله است. این بخش تلخ زندگی آنان از 3 سال پیش شروع شده و زندگی دارد خیلی به عطیه خانم فشار می‌آورد.
این بانوی سالمند پرستار طی این مدت افسرده، غمگین و دچار درد‌های مفصلی و استخوانی شده است. او فرصت زیادی برای خودش ندارد. بعد از این‌كه صبحانه را آماده می‌كند، غذای حسین آقا را می‌دهد و بعد دواهایش را به همراه یك لیوان آب برایش می‌آورد.
بعد از آن برای این‌كه حسین آقا نور روز را ببیند و آفتاب بخورد و دلش باز شود، او را در حیاط خانه گردش می‌دهد. گاهی هم با هم به خرید می‌روند.
عطیه خانم می‌گوید: همسرم توان زیادی در دست‌هایش ندارد و من ناچارم صندلی‌اش را خودم هل بدهم. بیرون رفتن برای ما سخت است. او سنگین است و من توان جا به‌جایی او را ندارم، همه جای بدنم درد می‌كند، اما چاره‌ای ندارم. اگر كسی بود كه نصف روز به من كمك می‌كرد خیلی خوب بود، اما چنین كسی را ندارم.
فرزندانم می‌خواستند پدرشان را به یك مركز مراقبت دائمی بسپارند تا به من فشار نیاید، اما من ترجیح می‌دهم در كنار همسرم رنج ببرم تا بعد از این همه سال خوشبختی، دور از او زندگی كنم و او را به غریبه‌ها بسپارم.
من ناچارم همسرم را كه بیش از 90 كیلو وزن دارد به تنهایی حمام كنم و حمام بردن او یكی از سخت‌ترین كارهای دنیاست. او بعد از استحمام بی‌حال می‌شود و نمی‌تواند برای بلند شدنش كمكی به من بكند. صندلی چرخدارش را می‌آورم و سعی می‌كنم كم‌كم او را روی آن بنشانم.
دستشویی بردنش هم مشكل است و گاهی خودش را خیس می‌كند و شستشوی او كار بسیار مشكلی است.
گاهی این‌قدر مستاصل می‌شوم كه می‌روم یك گوشه می‌نشینم و گریه می‌كنم، اما چاره‌ای نیست. زندگی فراز و فرود دارد.من 3 فرزند دارم كه یكی از آنها خارج از كشور است و 2 تای دیگر هم در شهرستان‌هستند.
آنها می‌خواستند پدرشان را به یك مركز مراقبت دائمی بسپارند تا به من فشار نیاید، اما من ترجیح می‌دهم در كنار همسرم رنج ببرم تا بعد از این همه سال خوشبختی، دور از او زندگی كنم و او را به غریبه‌ها بسپارم.
عطیه خانم تنها بانوی سالمندی نیست كه از سالمنددیگری بیماری مراقبت می‌كند.
سالمندان زیادی وجود دارند كه در این سنین دچار چنین سرنوشتی می‌شوند. اغلب این افراد زن هستند. كمتر بودن سن زنان از مردان در بدو ازدواج سبب می‌شود كه سال‌های پیری نیز مراقبت از همسر بیمارشان بر عهده آنان باشد، زیرا آنان هنوز جوان‌تر و به اصطلاح سر پا هستند، اما این پرستاری دیر هنگام آنان را خسته و فرسوده می‌كند.
اما برخی از سالمندان از نظر مالی می‌توانند مخارج استخدام یك پرستار را تامین كنند. آنان در ماه فراتر از حقوق پایه مصوب وزارت كار حقوق می‌گیرند و به اعتقاد برخی از افراد سپردن سالمند به پرستار ریسك است.
نرگس آقایی یك خانم كارمند است كه مادر بیماری دارد. او می‌گوید: به دلیل اشتغال خود و خواهر و برادران دیگرم تصمیم گرفتیم برای او پرستار بیاوریم.
تامین غذا و میان‌وعده پرستار بر عهده ما بود، ضمن این‌كه شركتی كه او را معرفی كرده بود هیچ ضمانتی در قبال امانتداری این پرستار به ما نمی‌داد. جالب اینجاست كه درست بعد از رفتن او متوجه شدیم برخی از لباس‌ها و جواهرات و پول نقد مادرم غیب شده است، اما هیچ كس پاسخگو نبود.
تنها ماندن یك سالمند با سالمند دیگری كه بیمار نیز هست كار درستی نیست. باید مراكز حمایتی و مراقبتی تحت حمایت دولت از سالمندانی كه بیماری در خانه دارند، حمایت كنند. برای آنها امكان مراقبت در منزل را فراهم كنند كه تمام سنگینی بار مراقبت از بیمار از كارافتاده را به دوش نكشند.
مراقبت از سالمندان در منزل كار دشواری است. بخصوص كه این مهم به سالمند دیگری واگذار شود. اكنون بسیاری از زنان سالمند به نوعی در خانه مسوولیت مراقبت و پرستاری از همسر بیمارشان را بر عهده دارند یا برعكس. این در حالی است كه خیلی از آنان از سلامت كامل نیز برخوردار نیستند. تنها ماندن یك سالمند با سالمند دیگری كه بیمار نیز هست كار درستی نیست. باید مراكز حمایتی و مراقبتی تحت حمایت دولت از سالمندانی كه بیماری در خانه دارند، حمایت كنند. برای آنها امكان مراقبت در منزل را فراهم كنند كه تمام سنگینی بار مراقبت از بیمار از كارافتاده را به دوش نكشند.
بسیاری از كشورهای توسعه یافته با اجرای طرح‌های مرتبط با توانمندسازی سالمندان و نیز تامین حقوق مكفی بازنشستگی و حمایت‌های بهداشتی و روانی موفق شده‌اند، معضلات مرتبط با پدیده غیرقابل اجتناب سالخوردگی را تا حد بسیاری كاهش دهند.آنها شبكه گسترده‌ای برای مراقبت در دوران سالخوردگی تشكیل داده‌اند كه بعضا شامل گروه‌های داوطلب و انجمن‌های خیریه و مراكز دولتی است.
برخی دیگر نیز مشغول گسترش فناوری‌های نوین برای حمایت از سالمندان هستند. مثلا در چین روبات‌هایی طراحی شده‌اند كه قرار است سالمندان را از تنهایی درآورند. این روبات‌ها با مبلغ اولیه 30 تا 50 هزار یوآن معادل 4 تا 5 هزار دلار وارد بازار خواهند شد كه به نظر می‌رسد مبلغ قابل پرداختی برای بسیاری از سالمندان تنها بخصوص در كشور چین باشد.
این روبات‌ها می‌توانند كارهایی از جمله غذا دادن و دارو دادن به بیمار را انجام دهند و هنگام نشت آب یا گاز در منزل با عوامل خارجی ارتباط بی‌سیمی برقرار كنند.
یكی دیگر از حمایت‌ها و پیش‌بینی‌هایی كه برای سالمندان بیمار در نظر گرفته می‌شود، پرداخت مبلغی به عنوان هزینه مراقبت و درمان به خانواده سالمند بیمار است.
اما متاسفانه در كشور ما حمایت از سالمندان و سالخوردگان، خصوصا آنهایی كه بیماری در خانه دارند در حدی نیست كه نیازهای آنان را رفع كند. كمك هزینه‌ای برای مراقبت از سالمندان پرداخت نمی‌شود و نهادهای حمایتی مردمی چندان در این زمینه فعال نیستند.
بخش خانواده ایرانی تبیان
منبع : جام جم
مقالات مرتبط :
