رنگ بازی براتاق کودک ایرانی

هر فرد برای رشد ذهنی و اجتماعی خود، نیازمند اندیشه و تفکر است و بازی خمیر مایه این تفکر و اندیشه است. آمادگی جسمی و روحی برای مقابله با مشکلات بخشی از فلسفه ی بازی کودکان است، بنابراین، بازی هر چه گسترده تر، پیچیده تر و اجتماعی تر باشد کودک از مصونیت روانی بیشتری برخوردار می شود. کشف دنیای اطراف بخش دیگری از فلسفه بازی است که کودک حس کنجکاوی خود را از این طریق ارضا می کند. بازی تن و روان کودک را ایمنی می بخشد و مسؤولیتهای اجتماعی و اقتصادی را که در آینده باید بدوش کشید به او می آموزد. کودک با بازی کردن موقعیتی بدست می آورد تا اعتقادات، احساسات و مشکلات خود را پیدا کند و مهارتهای زندگی را بیاموزد. لذا به نظر می رسد یکی از هدف‌هایی که در استفاده از اسباب‌بازی دنبال می‌شود، آماده کردن کودکان برای راهیابی به دنیای واقعی است. کودکان در رویارویی با اسباب‌بازی‌ها یادمی‌گیرند که از پس حل چالش‌های زندگی برآیند و برای آینده‌شان رویابافی کنند.

انـتـخـاب اسـبـاب‌بـازی بـرای کودکان، تابع فلسفه‌ای است که باید در آن متغیرهایی را از جمله سن کودک، میزان‌اثرپذیری وسیله‌ای که بـرای وی خـریداری می‌شود و میزان ارتباط درونی کودک با آن، لحاظ کرد. اگر چه رسالت اول یک اسباب‌بازی برای کودک سرگرم کردن اوست اما مهم‌ترین نکته‌ای که باید در این زمینه بـدان پـرداخـتـه شـود، نـیرویی است که آن اسباب‌بازی می‌تواند در طول استفاده درازمدت، سـبـب تحریک خلاقیت نوزاد و تقویت بالنده آن شود.

اسباب بازی موجب ارتباط کودک با محیط بیرون می شود و دنیای اجتماعی او را گسترش می دهد

به لحاظ روانشناسی، کودکان و نوزادان در برخورد با اسباب‌بازی‌های خود، از کارکردهای ذهن خلاق خود بهره می‌گیرند به همین جهت است که در استفاده از آنها تمامی حالات آن را به وجود می‌آورند، تکان می‌دهند، می‌اندازند، قطعاتش را جدا می‌کنند، محکم به آن می‌کوبند، واژگونش می‌کنند و.... کودکان در تمامی این عکس‌العمل‌ها در پی مشاهده حالات مختلف آن اسباب‌بازی هستند تا طریقه‌ای که بیشتر با آن ارتباط برقرار می‌کنند را برای بازی با آن برگزینند.

از طرف دیگروالدین باید اسباب بازی‌هایی را انتخاب کنند که علاوه بر برانگیختن و بالا بردن خلاقیت کودک، ایمن و زیبا باشد و جنبه‌های سرگرمی کودک را در درون خود داشته باشد؛ چرا که بی‌محتوایی یک اسباب‌بازی علی رغم شکل و ظاهر زیبا، نمی‌تواند موجبات اقناع درازمدت کودک را فراهم آورد در نتیجه از آن اسباب‌بازی دلـسرد شده و به‌دنبال وسیله‌ای دیگر برای جایگزینی ابزار قبلی می‌گردد.

ممکن است با یک بار وقوع چنین حالتی در کودک، آستانه پذیرش اسباب‌بازی‌های جدید از طرف وی تا حدود بسیاری پایین بیاید که این جریان با توجه به اثرات طولانی‌ای که در بزرگسالی کودک دارد نگران‌کننده است پس بهتر است والدین در چنین

مواقعی، تن به خواست کودک مبنی بر خرید اسباب‌بازی جدید ندهند و با تنقلاتی چون آب نبات و بستنی ذهن وی را منحرف سـازنـد. همچنین در انتخاب اسباب‌بازی با کاربرد بالای سرگرمی دقت لازم را به عمل آورند تا احساس زودگذر بودن در مورد وسایلی که کودک در اختیار دارد، نزد وی شکل نگیرد.

اسباب بازی موجب ارتباط کودک با محیط بیرون می شود و دنیای اجتماعی او را گسترش می دهد. موجب شکـــوفایـــی استعدادهای نهفته و بروز خلاقیت می شود وهمکاری ، همیاری و مشارکت کــودک توسعه می یابد. با رعایت اصول و مقــــررات آشنا می شود و همانند سازی با بـــــزرگسالان را مـــــی آموزد. با مفهــــوم سلسله مــــراتب آشنا شده و آنــــرا رعایت می کند. قدرت ابراز وجود پیدا می کند و از ترس، کمرویـی و خجالت بیهوده رها می شود.

اسباب بازی نیاز به بـــرتری جویــــی را در کودکان ارضا می کند. موجب ابراز احساسات، عواطف ، ترس ها و تردیدها ، مهر و محبت ، خشم و کینه و نگرانی ها شده و تمایل به جنگجویــی و ستیـــزه گــــری را کم می کند.

اسباب بازی مـــوجب رشد هماهنگ دستگاهها و اعضای مختلف بدن می شود. باعث تقویت حواس کــــودک می شده و نیـــرو و انرژی بدن را به بهتـــرین شکل مصرف می کند و کـــودک به تــوانمندی های فکـــری و بدنی خود آگاهـــی پیدا می کند.