تبیان، دستیار زندگی
در دنیای امروز که عصر ارتباطات نامیده می شود، هر انسانی که بتواند با دیگران حتی با اشیاء، اطراف و لحظه های زندگی اش ارتباط خوب و موثری را برقرار نماید، انسان موفقی است.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

ارتباط موثر، والدین تاثیر گذار


در دنیای امروز که عصر ارتباطات نامیده می شود، هر انسانی که بتواند با دیگران حتی با اشیاء، اطراف و لحظه های زندگی اش ارتباط خوب و موثری را برقرار نماید، انسان موفقی است.


ارتباط موثر، والدین تاثیر گذار

امروزه با توجه به فاصله گرفتن بسیار زیاد دنیای فرزندان با دنیای والدین بسیاری از صاحب نظران معتقدند که: اختلاف نسل ها به گسست نسل ها تبدیل شده است. اغلب والدین از اینکه کمتر می توانند بر فرزندانشان تاثیری مطلوب بگذارند و فرزندانشان به حرف های آن ها گوش نمی دهند و ارزش های خانوادگی را که برای والدین اهمیت دارد رعایت نمی کنند،گله مندند و می پرسند چه کار کنیم تا در ارتباط با فرزندانمان تاثیر گذاری بیشتر و مطلوب تری داشته باشیم؟

در مقابل بسیاری از فرزندان بویژه نوجوانان نیز گله مندند که چرا والدین به حرف های آن ها گوش نمی دهند و آن ها را درک نمی کنند و در ارتباط با آن ها بیشتر دستور می دهند و نصیحت می کنند.

در پاسخ این دو گروه باید گفت دلایل عدم ارتباط خوب، نداشتن باورها و مهارت های ارتباطی مناسب است. و چون آدم ها محصول عادت ها هستند بهتر است با کشف راه حل های جدید ارتباطی عادت ها را شکست. گام اول کسب اگاهی و اطلاعات درست و یافتن روش های ارتباط جدید و موثر است.

در این مطلب سعی داریم به چگونگی افزایش توانایی ارتباط موثر و کارآمد بپردازیم. امید است والدین و فرزندان با رعایت و بکار گیری آن ها بتوانند روز به روز به بهتر شدن ارتباط خود کمک نمایند.

تعریف ارتباط موثر

ارتباط موثر رابطه ای است که در آن شخص به گونه ای عمل می کند که در آن علاوه بر اینکه خودش به خواسته هایش می رسد، افراد مقابل نیز احساس رضایت می کنند.

انواع ارتباط بین فردی

 ارتباط قدرت مدار خود محور

** فردی که چنین رفتاری دارد معمولا:

- می خواهد نظرش را به دیگران تحمیل کند.

- حوصله گوش دادن به حرف های دیگران را ندارد.

- بیشتر نصیحت می کند و پند و اندرز می دهد.

- حرف، حرف خودش است و دائما فرمان می دهد.

- دیگران را از عاقبت کارهایشان می ترساند.

- اینگونه اشخاص در درون خود اغلب احساس گناه و خجالت دارند.

- از دیگران واکنش های منفی دریافت می کنند و مقبولیت چندانی ندارند.

این گونه افراد معمولا تنها می مانند.

اگر فرزند مسئله دارد، سعی کنیم مسئولیت مسئله را به خود او واگذار کنیم و با گوش دادان فعال و همدلی ،توجه کردن بدون سرزنش کردن کمک کنیم که خودش به راه حل برسد. در این صورت بهتر به آن راه حل عمل خواهد کرد و به استقلال و خود باوری بیشتری می رسد

 ارتباط منفی و منفعل

** در این روش شخص آگاهانه سعی می کند:

- از درگیری اجتناب کند حتی اگر نتیجه اش رنج بردن خودش باشد.

- به جای عمل عکس العمل نشان می دهد.

- خواسته های دیگران را بر خواسته های خود ترجیح می دهد و اطرافیان هم از رفتار او سوء استفاده کرده و از طرف آنها تصمیم می گیرند و سهم آنها را در رابطه انکار می کنند یا به آنها کار بیشتری ارجاع می دهند.

زمینه این گونه رفتار ها بیشتر عامل ترس است:

- ترس از باختن در درگیری ها از سویی و نیاز به آبرو داری از سوی دیگر

- ترس از طرد شدن و عدم اهمیت دیگران به اندیشه ها و عقاید خود.

- ترس از دست دادن کنترل اخلاقی  و رنجاندن دیگران.

- معمولا چنان تحت تاثیر احساسات و هیجانات قرار می گیرند که حتی عادی ترین خواسته هایشان را هم نمی توانند بیان کنند.

- اغلب عصبانی مایوس، رنجیده، انزواطلب و غیر اجتماعی اند.

- در درون خود دائما احساس نگرانی و نارضایتی دارند.

 ارتباط مثبت و موثر

ارتباط موثر، والدین تاثیر گذار

**شخصی که رفتاری مثبت و تاثیر گذار دارد:

- در درجه اول با خودش و درونش رابطه ای آگاهانه دارد.

- خود و دیگران را آنطور که هستند می پذیرد.

- از سلامت روانی برخوردار است.

- برای کسب حقوقش مقاومت می کند.

- می تواند احساس ها، خواسته ها و عقایدش را صادقانه بیان کند.

- نظر و اراده خود را به دیگران تحمیل نمی کند. از عزت نفس بالایی برخوردار است و برای رسیدن به خواسته هایش قدم اول را بر می دارد.

راه های کسب ارتباط موثر در خانواده

1- فرزندانمان را همان گونه که هستند بپذیریم، نه اینکه بخواهیم آنها را در خواسته های خود شکل بدهیم.

2- اگر یکی از رفتارهای فرزندمان ، مثلا سخن چینی او برایمان قابل پذیرش نیست، همان رفتار را زیر سوال ببریم نه کل شخصیت او را. مثلا بگوئیم سخن چینی تو کار بدی است، نه اینکه(( تو بچه بدی هستی ))

3- وقتی مسئله ای بوجود می آید اول مالکیت مسئله را تعیین کنیم که مسئله متوحه چه کسی است یا چه کسی را ناراحت کرده است.(معمولا کسی که ناراحت شده مالک مسئله است ). مسئولیت و مالکیت خودمان را به عهده بگیریم و آن را با پیام (من) بدون مقصر دانستن یا سرزنش دیگران بیان کنیم و به دیگر اعضاء خانواده اجازه و فرصت دهیم که به احساس ما احترام بگذارند و رفتارشان را طوری تغییر دهند که مسئله حل شود. مثلا(من ) امروز خسته ام لطفا صدای تلویزیون را کمتر کنید.

4- اگر فرزند مسئله دارد، سعی کنیم مسئولیت مسئله را به خود او واگذار کنیم و با گوش دادان فعال و همدلی ،توجه کردن بدون سرزنش کردن کمک کنیم که خودش به راه حل برسد. در این صورت بهتر به آن راه حل عمل خواهد کرد و به استقلال و خود باوری بیشتری می رسد.

بر این باور باشیم که هم من خوبم و هم فردی که با او ارتباط برقرار می کنم تا در ارتباط به تفاهم برسیم، مشکل امروز خانواده ها عدم تفاهم نیست بلکه سوء تفاهم است

5- راه حلی  را انتخاب کنیم که دو طرف برنده باشند،نه اینکه نه اینکه در انتها یک نفر بازنده شود. ( یعنی همیشه به دنبال این باشیم که برد،برد بیافرینیم).

6- در مقابل مقاومت دیگران ان مقاومت را تائید کنیم. مثلا بگوئیم:( اگرمن هم بودم، همین احساس را داشتم ) چرا که ( این مقاومت ما در مقابل دیگران است که مشکل افرین است نه مقاومت دیگران به تنهایی )

7- چون نگرش و دنیای هر فرد با دیگری متفاوت است یقینا انسانها، دنیا را متفاوت درک می کنند پس با آدم ها ی نتفاوت بایستی برخورد متفاوت داشت. به تعبیری:( اول باید به دنیای دیگران پا بگذاریم بعد آنها را به دنیای خود یا دیگری هدایت کنیم.)

8- بر این باور باشیم که هم من خوبم و هم فردی که با او ارتباط برقرار می کنم تا در ارتباط به تفاهم برسیم، مشکل امروز خانواده ها عدم تفاهم نیست بلکه سوء تفاهم است.

فرآوری : نوریه نو چمنی

بخش خانواده ایرانی تبیان


مشاوره
مشاوره
در رابطه با این محتوا تجربیات خود را در پرسان به اشتراک بگذارید.