نکته های شیرین قرائتی

1.    از آيه:     «إِنَّكَ لا تَهْدي مَنْ أَحْبَبْت‏» (قصص/56)

استفاده مي‌شود كه: توفيق هدايت مردم از آن خداست.

و هم‌چنين از آيه:    «لَوْ أَنْفَقْتَ ما فِي الْأَرْضِ جَميعاً ما أَلَّفْتَ بَيْنَ قُلُوبِهِمْ» (انفال/63)

مي‌فهميم كه بهترين نيروي انساني (پيامبر خدا) ‌اگر تمام امكانات مادي را در اختيار داشته باشد، تا اراده‌ي خدا نباشد، كارآيي ندارد. بنابراين نيروي انساني و وجود امكانات لازم است، ولي كافي نيست و بايد از خدا بخواهيم كه ما را وسيله‌ي هدايت قرار دهد.

2.    از آيه:     «اهْدِنَا الصِّراطَ الْمُسْتَقيمَ» (فاتحه/6)

مي‌فهميم: همه‌ي مسئولان فرهنگي در هر تصميم و برنامه‌ريزي نيازمند هدايت الهي هستند.

3.    از آياتي كه مي‌فرمايد: «وَ مَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرى‏» (انعام/21) (انعام/93) (هود/18) (عنكبوت/68) (صف/7)

مي‌فهميم: انحراف در مسائل فرهنگي مصداق بالاترين ظلم‌هاست.

4.    از آيه:     «اللَّهُ أَعْلَمُ حَيْثُ يَجْعَلُ رِسالَتَه‏» (انعام/124)

مي‌فهميم: براي سپردن مسئوليت فرهنگي، بايد لياقت و ظرفيت افراد مورد توجه قرار گيرد.

5.    از آيه:     «اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّكَ الَّذي خَلَقَ‏» (علق/1)

مي‌فهميم: كار فرهنگي بايد با نام خدا و براي خدا باشد.

6.    از آيه:     «فَاسْتَقِمْ كَما أُمِرْت‏‏» (هود/112)

مي‌فهميم: بايد در كار فرهنگي پايدار و مقاوم باشيم و آن را به خاطر اهداف ديگر رها نكنيم. اگر مي‌بينيم بعضي از بزرگان وصيت مي‌كنند كه در مدرسه و يا كتابخانه خود دفن شوند، براي آن است كه بگويند عمرم را پاي اين مدرسه و كتابخانه دادم.

7.    از آيه:     «لِمَ تَقُولُونَ ما لا تَفْعَلُون‏‏‏» (صف/2)

مي‌فهميم: مسئولين فرهنگي بايد خود به آنچه مي‌گويند و مي‌نويسند عمل كنند. وگرنه عالم بي‌عمل، درختي بي‌ثمر خواهد بود.

8.    از آيه:     «رَبِّ اشْرَحْ لي‏ صَدْري ‏‏‏» (طه/25)

مي‌فهميم: كار فرهنگي نياز به روح بزرگ دارد، زيرا اولين درخواست حضرت موسي از خداوند بعد از رسيدن به نبوت تقاضاي سعه‌ي صدر بود.

9.    از آيه:     «لَوْ كُنْتَ فَظًّا غَليظَ الْقَلْبِ لاَنْفَضُّوا مِنْ حَوْلِك‏‏‏‏» (آل‌عمران/159)

مي‌فهميم: كساني كه كار فرهنگي مي‌كنند، بايد از دلي نرم و خلقي عالي برخوردار باشند.

10.    از آيه:     «وَ ما أَنَا مِنَ الْمُتَكَلِّفين‏‏‏‏» (ص/86)

مي‌فهميم: مسئولان فرهنگي بايد افرادي بي‌تكلف و بي توقع باشند.

11.    از آيه:     «وَ اخْفِضْ جَناحَكَ لِمَنِ اتَّبَعَكَ مِنَ الْمُؤْمِنين‏» (شعراء/215)

مي‌فهميم: مسئولان فرهنگي بايد نسبت به زيردستان خود متواضع باشند.

12.    از آيه:     «وَ قُلْ رَبِّ زِدْني‏ عِلْما‏‏‏‏» (طه/114)

مي‌فهميم: مسئولان فرهنگي بايد دائماً در فكر رشد علمي باشند و خود را فارغ التحصيل ندانند.

13.    از آيه:     «إِنَّا أَنْزَلْناهُ في‏ لَيْلَةِ الْقَدْر‏‏‏‏» (قدر/1)

مي‌فهميم: انتخاب زمان مناسب در كارهاي فرهنگي مهم است

14.    از آيه:     «وَ ثِيابَكَ فَطَهِّرْ» (مدثر/4)

مي‌فهميم: مسئولان فرهنگي بايد از پاكيزگي و آراستگي لازم برخوردار باشد.

15.    از آيه:     «وَ إِنَّكَ لَعَلى‏ خُلُقٍ عَظيمٍ‏‏‏» (قلم/4) و آيه: «لَكُمْ في‏ رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَة» (احزاب/21)

مي‌فهميم: كسي كه در فكر ارشاد مردم است، بايد از كمالات اخلاقي برخوردار باشد، تا براي ديگران الگو قرار گيرد.

16.    از آيه:     «وَ لَقَدْ يَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّكْر» (قمر/17،22، 32، 40)

مي‌فهميم: مباحث فرهنگي بايد به نحوي روان و آسان القاء شود، كه عوام بفهمد؛ «بَيانٌ لِلنَّاس‏» (آل‌عمران/138) و خواص بپسندد. «قَوْلاً سَديدا» (نساء/9)

17.    از آيه:     «لَسْتَ عَلَيْهِمْ بِمُصَيْطِرٍ‏‏‏» (غاشيه/22) و آيه: «لا إِكْراهَ فِي الدِّين‏» (بقره/256)

مي‌فهميم: تغيير فرهنگ و فكر مردم بايد با آزادي و انتخاب و آگاهانه و عاشقانه باشد، نه با زور و استبداد. اين فرعون بود كه به پيروان موسي مي‌گفت: «چرا بدون اجازه من به او ايمان آورديد.» «آمَنْتُمْ بِهِ قَبْلَ أَنْ آذَنَ لَكُم‏» (اعراف/123)

18.    از آيه:     «مَحَبَّةً مِنِّي‏‏‏‏» (طه/39)

مي‌فهميم: محبوبيت واقعي از طرف خداست، نه آنكه با زرق و برق و دكور و ژست و تابلو و ساختمان و لباس و ماشين و ابزار مُدرن بدست بيايد.

19.    از آيه:     « ادْعُ إِلى‏ سَبيلِ رَبِّكَ بِالْحِكْمَةِ وَ الْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ وَ جادِلْهُمْ بِالَّتي‏ هِيَ أَحْسَن‏» (نحل/125)

مي‌فهميم: راه كار فرهنگي، بهره‌گيري از منطق و استدلال و موعظه و در مواردي جدال نيكو است.

20.    از آيه:     «فَقَدْ لَبِثْتُ فيكُمْ عُمُرا‏» (يونس/16)

مي‌فهميم: خوش سابقه بودن مسئول فرهنگي، در اثرگذاري كار او نقش مهمي دارد.

منبع : سایت قرا ئتی

تهیه و تنظیم : گروه حوزه علمیه تبیان