سرفههای مردم سینه سوخته!
جانبازان شیمیایی سردشت اسیر گردوغبار سمی
«سردشت» شهر غریبی است با سرگذشتی غریب! گذشته این شهر را سراسر عشق فرا گرفته است. سردشت شهر عاشقان سینه سوخته است. سینههایی سوخته از ظلم و از جنگ. این شهر اولین شهر دنیاست که با بمب شیمیایی مورد حمله قرار گرفت و بمباران شد

«سردشت» شهر غریبی است با سرگذشتی غریب! گذشته این شهر را سراسر عشق فرا گرفته است. سردشت شهر عاشقان سینه سوخته است. سینههایی سوخته از ظلم و از جنگ. این شهر اولین شهر دنیاست که با بمب شیمیایی مورد حمله قرار گرفت و بمباران شد.
بمبهایی که پیامآور بخل و کینه دشمن بود. سردشت شهری است در جنوب غربی آذربایجان غربی که چهل و پنج هزار نفر جمعیت دارد. مردم سردشت خاطرات تلخی از همسایهشان دارند. این شهر تنها پنج کیلومتر با عراق فاصله دارد.
سردشت با طبیعت بکر و جنگلی، شهر زیبایی است. شهری پر از طبیعت! اما زخمهای شیمیایی دوران جنگ، حتی لذت چشیدن این زیباییها را هم از مردم این شهر گرفته است. شهری محروم با بیش از 3هزار جانباز شیمیایی که بر این اساس تقریباً در هر خانهای یک جانباز شیمیایی زندگی میکند. این است که از خانههای سردشت بوی عشق به مشام میرسد.
اما انگار مصیبتهای همسایه عرب برای این شهر تمامی ندارد. چند روزی است که در آستانه بیست و دومین سالگرد حمله شیمیایی رژیم بعث عراق به سردشت هوای این شهر سوغات گردو غبار از عراق میآورد و تنفس را برای ساکنین سینه سوخته این شهر بیش از پیش سخت میکند. غلظت بالای ریزگردهای سمی در سردشت تنفس را برای جانبازان این شهر و زندگی را برای خانوادههایشان دشوار کرده است.
از طرف دیگر کمبود امکانات درمانی و پزشکی نیز مزید بر علت شده و شرایط را برای کمک رسانی به این جانبازان سختتر کرده است. سردشت اینک شهر مهجوری است که با مراکز درمانی تخصصی نیز کیلومترها فاصله دارد.
چنین است که این روزها نفس در سردشت سنگینتر از گذشته شده و زخم سینه این جانبازان شیمیایی تازه میشود.
وضعیت آلودگی هوای سردشت به حدی است که صالح عزیز پور رئیس انجمن حمایت از مصدومان شیمیایی سردشت در گفتوگو با خبرگزاری مهر گفت: هیچ یک از جانبازان شیمیایی سردشتی نمیتوانند از خانه خارج شوند و تمامی محفظههای اتاقها را پوشاندهاند تا گرد و غبار وارد خانه نشود.
وی افزود: متأسفانه جانبازان شیمیایی که وضعیت حادتری دارند در صورت تشدید عوارض نمیتوانند به سرعت خود را به اورژانس برسانند زیرا نزدیکترین محل درمان در هفت کیلومتری شهر است که خدمات تخصصی ریه هم ندارد و جانباز برای درمان تخصصی باید 130 کیلومتر دیگر طی کند تا خود را به مرکز استان آذربایجان برساند.
وضعیت آلودگی هوای سردشت به حدی است که صالح عزیز پور رئیس انجمن حمایت از مصدومان شیمیایی سردشت در گفتوگو با خبرگزاری مهر گفت: هیچ یک از جانبازان شیمیایی سردشتی نمیتوانند از خانه خارج شوند و تمامی محفظههای اتاقها را پوشاندهاند تا گرد و غبار وارد خانه نشود
با این وصف به نظر میرسد که هرچند در گذشته تمهیداتی برای خدمت رسانی بهتر به سردشت در نظر گرفته شد اما این میزان از امکانات برای شهری که تعداد کثیری از جانبازان شیمیایی را در دل خود جای داده است کافی نبوده و اینک در لحظههای بحرانی جوابگوی مشکلات مردم مظلوم و رنج کشیده این شهر نیست. از طرف دیگر نباید فراموش کرد که تاکنون چیزی نزدیک به 528 زن در سردشت احراز جانبازی شدند که در حال حاضر قطعاً تحمل شرایط برای آنها سختتر از دیگر جانبازان خواهد بود.
هرچند که عدم توجه مناسب به وضعیت زنان جانباز سردشت نیز ماجرای جدیدی نیست. پیش از این فرماندار این شهر اعلام کرده بود که در ارتباط با وضعیت جسمی بانوان و احتمال انتقال عوارض از زنان باردار به جنین تحقیقاتی صورت نگرفته است، زنان جانباز با انواع نارسایی مواجهاند ولی با وجود کثرت تعداد مدعیان بررسی انجام نشده است.
اما جدای از وضعیت زنان در شرایط حساس کنونی وضعیت یک هزار و 200 نفر از جانبازان که بالای 25 درصد جانبازی دارند بیش از دیگران بغرنج و خطرناک گزارش شده است.
در همین راستا حسن فتاحی جانباز 70 درصد شیمیایی که در شهرستان سردشت ساکن است در حالی که سرفههای خشکش امانش نمیداد از وجود گرد و غبار در سردشت از ابتدای سال 90 گلایه داشت و افزود: الان چندین ماه است که وضعیت ریه جانبازان شیمیایی سردشت مناسب نیست و به دلیل دوری راه تا مرکز استان مجبوریم با این وضعیت کنار بیاییم.
وی گفت: نزدیکترین مرکز درمانی ما تنها دکتر متخصص داخلی دارد و هیچ اطلاعی از وضعیت ریه جانبازان شیمیایی سردشت ندارد.

فتاحی گفت: الان چندین روز است که به علت غلظت بالای گرد و غبار نتوانستهام از خانه خارج شود و سرفههای شدید توان گفتوگو را از من گرفته است.
این در حالی است که در گذشته یک کلینیک تخصصی برای جانبازان شهرستان سردشت احداث شده بود که در حال حاضر بر اساس پیگیریهای تهران امروز به دلایل نا معلوم غیر فعال بوده و کمکی به شرایط بحرانی جانبازان آسیب دیده از گرد و غبار نمیکند.
برهمین اساس محمد کاظمی فرماندار سردشت در گفتوگو با خبرگزاریها با بیان اینکه مهار ریزگردها تخصص ما نیست گفته است: این مشکل باید از سوی سازمان محیط زیست برطرف شود و مسئولان باید بدانند که سردشت نخستین قربانی ریزگردهاست و سلامت جانبازان شیمیایی این شهر در خطر است.
وی افزود: فرمانداری سردشت برنامههای زیادی را برای بهبود وضعیت جانبازان شیمیایی در دستور کار خود قرار داده که در حال اجرایی کردن آن هستیم ولی حل مشکل گرد و غبار از عهده ما خارج است.
از طرف دیگر حسن عباسنژاد مدیرکل حفاظت محیط زیست آذربایجان با اشاره به اینکه پدیده ریزگردهای عربی حاوی ذرات ریز سمی هواست گفته است: آذربایجان غربی به طور متوسط 100 روز در سال با پدیده ریزگرد مواجه است و طی 40 روز در سال شاخص «psi» هوای استان به بیش از حد استاندارد رسیده است. همچنین از این 40 روز هوای ناسالم، چهار روز آن برای تمام آحاد جامعه مضر است.
حال بیش از هر چیز و حتی قبل از آنکه در پی یافتن مقصر این شرایط باشیم نیاز است که به سردشت کمک کنیم. سردشت این روزها یک بار دیگر به همت و کمک سایر ایرانیان نیاز دارد. این شهر یک شهر عادی نیست. سردشتیان قطعا بیش از اینها انتظار دارند. ساکنان سوخته این شهر سبز اکنون چشم به ما دارند. عجیب است که فراموش میکنیم سردشت را! ساده گذشتن از سردشت گذشتن از جانبازان شیمیایی، گذشتن از هشت سال دفاع مقدس است.
بخش فرهنگ پایداری تبیان
منبع : تهران امروز