حوزه و تعطیلات تابستانی
فصلِ تابستان از راه خواهد رسید. فصلى که با تصاویرِ بسیارى همراه است. گرما، عطش، میوه هاى تازه، لباسهاى راحتى، آبمیوه هاى خنک، بستنى، استخر و شنا و…. تنها تعدادى از تصاویرِ ذهنى ما را نسبت به تابستان نشان مى دهد، اما از سوىِ دیگر، تابستان فصلِ تعطیلاتِ مدارس و دانشگاهها و مراکزِ آموزشى هم هست.
از زمانى که سیستم (حالا اگر واقعا سیستمى داشته باشد) نظامِ آموزشىِ حوزه، سعى کرد که آرام آرام خودش را به سمتِ مراکزِ دانشگاهى ببرد و همچون آنان عمل نماید، تابستان فصلِ تعطیلاتِ درسى حوزه هم شد. اما در این باره این ماجرا، چند نکته بسیار مهم وجود دارد که اگر وقتِ تعطیلاتِ کسى را تنگ نکند، لازم است به آن نگاهى هر چند گذرا بشود.
اساسا مفهومِ تعطیلاتِ درسى، یک مفهومِ کاملاً اشتباه و غلط است، خصوصا زمانى که بحثِ علمِ دین و علومِ آلِ محمد باشد، تعطیلاتِ کاملاً بى معناست. با توجه به روزهاى درسى حوزه که کمى کمتر یا بیشتر از صد روز در سال است، و در نظر گرفتنِ هجومِ بى وقفه و بدونِ تعطیلىِ ضد دین و ضد اسلام، تعطیلات یک واژه نه تنها بى معنا، که حتى ضد ارزش است.
در جایى که ما باید بیشتر درس بخوانیم و به معرفت و دانش پى ببریم، شروع به تعطیل کردن مىکنیم، البته نتیجه بهترى هم به دست نخواهد آمد. ما عادت کردهایم که اگر هر جایى از دنیا، اتفاقى بر ضد ما اتفاق افتد، به جاى آنکه پاسخِ آنان را با علم و دانشِ خود بدهیم، با تعطیل کردن و ضربه زدن به خودمان، همه چیز را به نفعِ آنان تمام مىکنیم.
با این اوصاف، کاملاً بدیهى است که با استقبال به سمتِ تعطیلاتِ تابستانى و همگام شدن با دانشگاهها مىرویم تا حداقل در ظاهر هم که شده، وحدتِ خود را با آنان به اثبات برسانیم.
حقیقت این است که درس و بحث هرگز تعطیل نمىشود، حتى اگر در تقویمِ نظامِ آموزشىِ حوزه وارد شده باشد، اما حوزه امامیه که متعلق به امام صادق و امام باقر است، هرگز تعطیل نمىشود و براى ورود و خروج به آن، نیازى هم به اجازه از کسى نیست.
این حوزه امامیه، تابستان و گرما و زمستان و سرما نمىشناسد. درسهایش همیشه برقرار است، اما حضور و غیابى نمىشود، شهرت و پست و مقام هم به دنبال ندارد. فقط به کارِ جویندگانِ دانش و معرفت مىآید که مىخواهند اوقاتِ اندکِ عمر را در راهِ بهترین آفریدههاى خداوند، بگذرانند.
اما مسلمان از هر وضعیتى بهترین سود را خواهد برد، حتى تعطیلاتِ تابستانى هم مىتواند یک فرصت بسیار خوب باشد. فرصتى که مىتواند مغتنم شمرده شود و به خواندنِ دروس و فراگیرىِ مباحثى گذرانده شود که در تقویمِ رسمىِ حوزه، متأسفانه جایى ندارد. فرصتى براى تزکیه و خود سازى، فرصتى براى سفر و تبلیغ به مناطق دور و نزدیک و هم کمى استراحت کردن و هم آشنا شدن با خلقِ خدا و هم گفتگو و مباحثه و انتقالِ دانستههاى خود به کسانى که از این معارف، بهره کمترى از ما بردهاند.
تابستان مىتواند فرصتى باشد براى فراگیرىِ تکنولوژى روز، از قبیل رایانه و اینترنت که به ما کمک کند تا بیشتر با نسلِ امروز و آنچه که به آن مى اندیشند، آشنا شویم. و فهمیدن این نکته که دنیا، فقط خیابانى که ما در آن زندگى مىکنیم و تلویزیونى که مىبینیم، نیست.
تابستان مىتواند فرصتى باشد براى آنکه دوباره به کارهاى گذشته، نگاه کنیم تا با درکِ حال، امیدِ به آینده را بسازیم.
آرى، تابستان در راه است، ماهِ گرما، میوه هاى تازه و این بار شاید درس و تلاش.....
منبع سایت روات
تهیه برای تبیان گروه حوزه علمیه