فیس بوک؛ خداحافظ!
روزگـــــــــاری می گذشــــت و دوســـــتان |
هی میرفتنــــــد ســـمت آن سایت فلان !! |
او که در ظاهــــــــــــر برای هـــــــمدلــــی |
وصــــــــــل می کرد هــر دلی با هر دلی !! |
پشت پرده نقشـــــــه ها می داشـــــت او |
عکس و تفســـــیر و چه چیزها داشت او !! |
روم به دیــــــــوار کـــــــاربرانش بی حـــیان |
بی حـــــیایی باشــــــد آنجا بس عـــــیان !! |
عاقبت آمــــــد یکی همچـــــــــــون خودش |
با بســـــی تغیـــــــــیر ، بر عکـس خــودش |
ای رفیـــقم، روز کاریســــت یا که تعطیــــل |
چه در کاری ، چه در خـــــــــانه ، چه تحصیل |
بدان این طــرح تبیــــــــــان هــــــم در اومد |
مجــــــال فیس بوک و اینها ســـــــر اومد !! |
و این ســـــــــان نـام دارد یار تبیــــــــــــــان |
شـــــبکه ، اجتــــماعی ، پاکِ تبیــــــــــــان |
از آنجایی که پاکســـــــت مشـــــتری شی |
و راســـــتی ، عضو آن هم مفتکی شی !! |
بیا یــــــــــــــــــک صفحه را از آنِ خـــود کن |
پر از دوســـــتی ، پر از کشمش نخود کن !! |
بیا هی دوســــــتانت را فــــــراخــــــــــوان |
ز هــــــر جای جـــــهان یا توی ایــــــــــــران |
بیـــــــــــاور پیر و خــــــــُرد و نوجــــــــوانت |
و راحت باشـــد آن فکــــــــــر و خیالــــــــت |
که اینجا جز نکـــــــویی نیست هیـــــــــچی |
به همراهش کمی کیـــــــــک و نخودچی !! |
و زانجـــــایــــــی که خـــــــوبــــی، ارج دارد |
و تبیــــان هــــم همـــان قــــــدر ارج دارد !! |
| بیا کاری کنیـــم این ســـــایت تبیــــــــــــان |
| شـــــود کابوس تلــــــــــــخ دشـــــمن جان |
بدانیـــــــــــــــــد نام من ، جـــــاده ، ایـن ور |
| برای وزن شعـــر ، دوســــــــتی ، این ور !! |
شعر از جانشین انجمن طنز و سرگرمی: جاده دوستی
