پاسخ علمی امام جواد(ع) به پرسش های دانشمندان

برخورد امام جواد(ع) با مأمون الرشید

خاطراتی از امام جواد هست. یک وقت مأمون داشت می رفت در کوچه بچه‌ها بازی می کردند تا دیدند مأمون است، خوب مأمون الرشید شاه بود، خلیفه بود، همه فرار کردند، امام جواد یک بچه کوچولویی بود ایستاد، مأمون آمد گفت پسر، گفت بله، گفت چرا فرار نکردی؟ گفت به سه دلیل :

یک، گناهی نکردم، دو، کوچه تنگ نیست، سه، بنا نیست که به آدمی هم که گناهی نکرده با اینکه کوچه بزرگ است تو ظلم کنی، مگر قرار است ظلم کنی؟ تو هم یک انسان هستی و ترسی نداری .

تربیت فرزند امام رضا(ع) این گونه است ، ایشان بچه را طوری تربیت کرده اند که شجاع باشد و بتواند منطقی صحبت کند .

انجام معجزه برای اثبات امامت

امامان ما معجزه داشتند و معجزه خود یکی از نشانه هایی بر امامت می باشد .

آیا معجزه را باید خودِ امام و پیغمبر انجام دهد یا هرچه که مردم بخواهند ؟

معنای معجزه این است که فرد یک کاری انجام دهد که مردم بفهمند این کار از یک نیروی ماورایی است و با خداوند رابطه ای دارد .

معصومی برای اثبات امامت و پیغمبری خود یک قلم ، دوقلم سه قلم نمونه از معجزات خود نشان می دهند که باب توجیه را بر دیگران ببندند و اگر بخواهند هرچه مردم از آنان مییخواهند را اجرا کنند ، دیگر نمی شود جمعش کنند .

رد؟ هر آدمی یک سلیقه ای دارد، یک دردی دارد، آنوقت دنیا می شود سالنِ بر آوردن حاجات .

بعضی وقت‌ها هم سؤال‌ها و درخواست ها بی منطق و بی اساس است. مثلا بهبه پیغمبر گفتند اگر پیغمبری خدا را نشان ما بده، بابا چیزی را خواسته باشی ببینی باید جسم باشد، چون جسم نباشد دیدنی نیست، جسم هم اگر شد، اگر خدا جسم باشد مکان می خواهد، چون جسم بدون مکان نمی شود. اگر خدا را ببینی می خواهی ببینی باید جسم باشد، اگر جسم باشد باید مکان داشته باشد، اگر مکان داشته باشد، باید مکان قبل از جسم باشد، یعنی همیشه ظرف قبل از آب است، یعنی باید اول مکان باشد تا آن جسم در آن مکان قرار بگیرد، پس اگر مکان باید قبل از خدا باشد معنایش این است که مخلوق قبل از خالق است.

تمام دیدنی‌ها آثار است، وقتی انسانی حرف می زند ، دیگران می فهمند که این طرف زنده است . از کجا می گوییم که زنده است ؟ می گوییم دارد حرف می زند، پس حرف زدن که زندگی نیست، حرف زدن از آثار زندگی است، یعنی چون زنده هستم پس حرف می زنم.

پاسخ های علمی امام جواد با پرسش های دانشمندان

امام جواد را می آمدند امتحان می کردند. یک مرتبه یک سؤال امتحانی از امام کردند

به مأمون الرشید گفتند چرا دخترت را دادی به امام جواد؟ این بچه است، این سواد ندارد، گفت از همه شما باسوادتر است، بالاخره یک جلسه ای تشکیل دادند که امام جواد را امتحان کنند. در این جلسه که بنا شد سؤال کنند، یحیی ابن اکثم از دانشمندان درجه یک بود آوردند که امام را امتحان کند. گفت آقا اگر یک کسی رفت مکه، آخر حاجی‌ها که می روند مکه لخت می شوند و یک لنگ می بندند، یک لنگ سفید و یک لنگی هم روی دوششان،به آن می گویند لباس احرام، در لباس احرام بیست و چند تا چیز حرام است که یکی شکار است. در آن ایام نباید شکار کرد.

یحیی ابن اکثم پرسید : شخصی در حال احرام محرم بوده، شکار کرده، حکمش چیست؟ امام جواد پرسید که این شکار در خارج حرم بوده یا درحرم؟ یعنی نزدیک مکه بوده یا فاصله داشته، چون دو فرسخی مکه حرم است، حساب دو فرسخی مکه و دورتر فرق می کند، عالم به مسئله بوده یا جاهل؟ می دانسته شکار حرام است یا نمی دانسته، این هم حکمش فرق می کند، چون اگر دزد بداند که دست دزد را چهار انگشتش را قطع می کنند، اگر دزد را گرفتند گفت آقا من نمی دانستم، من مسئله‌اش را بلد نبودم، اگر می دانستم که چهار تا انگشتم را قطع می کنند، دزدی نمی کردم. دیگر دستش را قطع نمی کنند. عالم بوده، مسئله را می دانسته یا نمی دانسته، این صیدی که شکار کرده عمدی بوده یا خطایی، یعنی خواسته تیر بزند به شکار یا نه، رفته تیر بزند خورده به شکار، عمدی بوده یا نه؟ صیاد بنده بوده یا آزاد، آن کسی که تیراندازی کرده برده بوده یا آزاد؟ بچه بوده یا بزرگ؟ دفعه اولش بوده یا دفعه دومش، شکار از پرنده بوده یا غیر پرنده، صیاد به عمل خودش اصرار دارد یا پشیمان شده. شکار در شب بوده یا در روز بوده. این صیاد برای حج بوده یا برای عمره.

یحیی ابن اکثم گیج شد، یک سؤال کرد که در حال احرام شکار کنیم یا نکنیم، امام جواد برای پاسخ به آن هزاران سؤال را مطرح نمود .

و بعد یحیی بیان کرد که من تسلیم شدم .مأمون به یحیی گفت : دیدی که من چه کسی را برای دخترم به عنوان همسر برگزیدم ؟!

به امید آنکه به زودی به قبر امام جواد (ع) در کاظمین مشرف شویم !

منابع :

سایت حجت الاسلام قرائتی

سایت حجت الاسلام انصاریان