ارتباط نوه ها با پدربزرگ و مادربزرگ
یکی از ارتباط های مهم در خانواده نحوه ی ارتباط نوه ها با پدر بزرگ و مادر بزرگ است .ارتباطی که در کنار ماهیت زیبای خود می تواند برای آموزش برخی از مهارت ها به کودک مفید باشد و از طرفی به آرامش و شادابی پدر بزرگ و مادر بزرگ هم کمک کند.
ایجاد ارتباط با دیگران یکی از مسائلی است که کودک به مرور زمان بعد از ارتباط پیدا کردن با محیط آن را تجربه می کند. اما این رابطه وقتی برای کودک مفید و بامعنی هستند کودک اول با شما و سایر افراد خانواده رابطه ای مستحکم برقرار کرده باشد. وقتی کودک بداند که شما عشق و محبت خود را به او نثار می کنید و بی قید و شرط از او در مقابل غریبه ها یا هر تهدیدی حمایت می کنید، ارتباط خوبی با دیگران برقرارمی کند و به این تربیت برای ایجاد ارتباط با اجتماعی آماده می شود.
اکثر کودکان به عکس العمل دیگران حساس هستند و اغلب رفتاری که در پیش می گیرند به رفتار شما شباهت دارد. اگر شما به بستگان خود علاقه داشته باشید به احتمال زیاد کودک هم به ان ها علاقه نشان می دهد و به همین ترتیب اگر شما از ایشان متنفر باشید، کودک هم آنها را دوست نخواهد داشت.
معمولا پدربزرگ و مادر بزرگ در زندگی کودک شما از موقعیت خاصی برخوردار هستند.آنها به نوه های خود افتخار می کنند و این مسئله را با غرور به دیگران می گویند و نسبت به نوه ها بسیار مهربان هستند. آنها از این مزیت برخوردار هستند که می توانند تجربه خود با فرزندانشان را تکرار کنند.
پدربزرگ و مادربزرگ برای نوه ها خیلی کار ها انجام می دهند و معمولا متهم به لوس کردن نوه ها می شوند، آخر از این کار لذت می برند. آنها در رابطه با نوه ها هر حقی را برای خود متصور هستند و خیال می کنند حق دارند که خواسته های نوه هایشانم را برآورده کنند.
آنها چهره خندان و آکنده از تحسین نوه هائی که خواسته هایشان برآورده شده را دوست می دارند. همچنین کودک در این ارتباط به وجود تفاوت هایی پی می برد که در درکش نسبت به مسائل سنین مختلف تاثیر گذار است. مثلا وقتی فرزند شما می بیند که پدربزرگ نمی تواند براحتی روی چهار دست و پا راه برود و با او بازی کند حیرت می کند و با مشاهده این صحنه فرزند شما تفاوت بین افراد پیر و جوان را درک می کند و مسائلی که در اثر پیر شدن بوجود می آید را می شناسد. آموختن این درس ها برای کودک بسیار مهم است. متاسفانه در فرهنگ ما کودکان را در کنار هم نگه می دارند و از افراد پیر جدا می کنند و این سیاست فقط به عدم شناخت ایشان و بی احساس شدن نسبت به پیرها می انجامد.
دیدار پدربزرگ و مادربزرگ به کودک هجان می دهد و اتفاقا برای پدربزرگ و مادربزرگ ها هیچ چیز دلپذیرتر از دیدن نوه هایی که به ایشان علاقه نشان می دهند و آنها را دوست می دارند، نیست
با سر زدن به موقع به والدینمان ، و اختصاص زمانی که بتوانند با نوه هایشان باشند ، هم فرزندانمان را از نعمت وجود آنان بهره مند کرده ایم و هم به آن ها فرصتی پر از عشق و شادی بخشید هایم. خانواده تنها والدین و فرزندان نیستند ، حضور نسل قبل در خانواده می تواند فضای آنرا دلچسب تر و مفید تر کند.
فرآوری : نوریه نوچمنی
بخش خانواده ایرانی تبیان
منبع:کاش والدینم می دانستند. دکترلی سالک. ترجمه کامران دبیری
