تا سپیده راهی نیست ای بهار روح افزا جلوه كن در این بستان جان ما به لب آمد بی تو خسرو خوبان ای فدای چشمانت چشم و جان شیدایان رحمتی به ما آور، تا به كی غم هجران جمعه ها همه گویی از قیام سرشارند شوق گریه و لبخند، شور لحظه فرمان ای كه التزامت را سروران طمع دارند شور عالم امكان، شمع محفل مستان منجی بشر مهدی، قسط و عدل را معنی عاشقان خود را كی می رهانی از زندان ای شفای مارویت، روی ماه نیكویت بی تو رنگ غم دارد زندگانی انسان می دهد گواهی دل تا سپیده راهی نیست با دعای «عهد» اینك تازه می شود پیمان روزنامه رسالت، شماره 7202 به تاریخ 24/11/89، صفحه 19 (در محضر موعود)