زمین انسانها و دوری از سینما

داوودی هیچ گاه خودش را به ژانری خاص محدود نکرده و از کمدی تا درام‌های کاملاً جدی اجتماعی را در آثاری مانند «نان، عشق، موتور هزار»، «من زمین را دوست دارم»، «مرد بارانی» و «تقاطع» ارائه کرده است. داوودی به تازگی سریال نسبتاً خوش ساخت «زمین انسان‌ها» را روی آنتن فرستاده که حداقل به لحاظ تکنیکی ضعف‌های مجموعه‌های تلویزیونی مشابه را ندارد. با داوودی درباره این سریال و همچنین دلایل فعالیتش در تلویزیون سخن گفته‌ایم.

با توجه به حساسیت‌هایی که درباره شغل پزشکی وجود دارد، چرا برای ساخت سریال «زمین انسان‌ها» به سراغ این طبقه از اجتماع ایران رفتید؟

در تمام کارهایم به ارائه یک فضای انسانی و قابل باور درباره شخصیت‌ها اعتقاد داشته‌ام چرا که فکر می‌کنم با این شیوه تماشاگر به راحتی می‌تواند با کاراکترها و ویژگی‌های درونی آنها ارتباط برقرار کند و به شخصیت‌ها نزدیک شود. بدیهی است که برای قابل باور بودن شخصیت‌ها باید محیط‌های رئالیستی را به عنوان فضای رخداد اتفاقات سناریو انتخاب کرد. پزشکان هم طبقه شریفی هستند که تمامی انسان‌ها طی دوران حیات خود در ارتباطی تنگاتنگ با آنها به سر می‌برند؛ پس به سراغ آنها رفتن، عجیب نیست.

آیا از این مسئله واهمه نداشتید که مفاهیم ارائه شده در سریال باعث سوء تفاهم در میان پزشکان شود؟

از همان زمان آغاز نوشتن فیلمنامه تلاش کردیم از هرگونه بزرگنمایی و یا کوچک‌نمایی درباره شخصیت پزشکان و شغل آنها دوری کنیم. ضمن این که از ارائه و طرح مسائلی که ممکن بود باعث ایجاد حساسیت و عکس‌العمل از سوی پزشکان شود، پرهیز کردیم.

یکی از ویژگی‌های این مجموعه آن است که کلیتی از زندگی بیرونی را به مخاطب ارائه می‌دهد. این طور نیست؟

همین طور است، مجموعه «زمین انسان‌ها» را به نوعی برشی از کلیت زندگی می‌دانم. محیط یک بیمارستان می‌تواند بخشی از زندگی همه ما باشد؛ محیطی که در آن زایش، مرگ، تلخی، شیرینی و غم و شادی وجود دارد و بسته به شرایطی که رخ می‌دهد، رنگ و بوی محیط هم تغییر می‌کند. این درست شبیه است به آنچه که در زندگی عادی خود با آن روبه‌روایم.

«زمین انسان‌ها» دو شخصیت اصلی به نام‌های دکتر شایگان و دکتر جلیلی دارد که اغلب اتفاقات سریال حول آنها رقم می‌خورد. آیا این تمرکز دوگانه بر شخصیت‌ها تعمدی بود؟

بله، داستان مجموعه، داستان دکتر شایگان با بازی صدرالدین شجره و دکتر جلیلی با بازی علی نصیریان است. این دو شخصیت هستند که هسته اصلی فیلمنامه را تشکیل داده‌اند. البته در کنار این دو، شخصیت‌هایی مانند پزشکان خانم و همکاران بیمارستانی هم در مجموعه وجود دارند اما پایه اصلی کار برمبنای حضور این دو شخصیت و اتفاقاتی که با آن روبه‌رو می‌شوند، شکل گرفته است.

چرا در این سریال اطلاعات به تدریج به مخاطب عرضه می‌شود؟

فکر می‌کنم در شیوه‌ای که اطلاعات در مورد شخصیت‌ها و داستان به صورت آهسته انجام می‌شود، جذابیت برای دنبال کردن داستان بیشتر شده و بتدریج مخاطبان مجموعه افزایش می‌یابد.

مدتی است که از سینما دور شده‌اید. آیا در ادامه فعالیت حرفه‌ای خود همچنان به کار در تلویزیون ادامه می‌دهید یا به سراغ سینما می‌روید؟

دلیل دوری‌ام از سینما به مشکلاتی باز می‌گردد که بر سر اکران «زادبوم» رقم خورد. متأسفانه فرصتی برای اکران این فیلم خوب به وجود نیامد و موجب شد من حداقل برای مدتی هم که شده سراغ سینما نروم؛ البته این شرایط همیشگی نیست و با صبر و تحمل مشکلات مربوط به «زادبوم» هم حل خواهد شد.

بخش سینما و تلویزیون تبیان

منبع:شبکه ایران