همسرت شدم به شرط تغییر!!

خانواده مطلوب، خانواده ای است که زن و شوهر و در پی آن فرزندان، احساس آرامش کنند . لذا در خانواده ای که در آن نیازهای انسان برآورده شود و زن و شوهر بتوانند نیازهای مختلف روحی، عاطفی، جسمی و جنسی خود را با کمک یکدیگر برآورده سازند، این آرامش حاصل می شود. لذا اگر فرهنگ ازدواج به درستی در جامعه تبیین و تبلیغ شود آسایش و آرامش جامعه را در پی خواهد داشت. در فرهنگ اسلامی «آسایش» مصداق راحتی جسم و «آرامش» مصداق راحتی روح آدمی را در برمی گیرد و این دو فقط با یک ازدواج موفق که مطابق با آموزه های دینی باشد؛ با یکدیگر توام خواهد بود.

افراد بسیاری هستند که در انتخاب همسر خود اعتقادات را در اولویت های بعدی قرار داده و به خیال خود گمان می کنند این عامل نقش چندان موثری در روابط آنها با همسرشان ندارد . در حالی که اعتقادات هر فرد می تواند ارزش ها و خوب وبد شخصیت او را شکل دهد و در مجموع این اعتقادات است که ایدئولوژی و نگرش افراد را نسبت به زندگی می سازد.

اختلافات عقیدتی و ارزشی می تواند به صور مختلفی پدید آید . آنچه مسلم است این که اگر انتخاب هایی شایسته و بجا و با دقت نظر انجام پذیرد می تواند درصد بالایی از اختلافات و ناسازگاری های بعدی را حذف نموده و ثبات زندگی مشترک را تضمین نماید . در برخی اوقات نیز این نوع اختلافات به تغییرات پس از ازدواج و رویدادهای آن زمان برمی گردد که البته احتمال چنین وقایعی اندک است .

ازدواج بسیار فراتر از یک انتخاب کالا و یا خریداری یک جنس مورد نظر است . ازدواج علاوه بر همراهی ظاهری به پیوند روح افراد منجر می شود و در این پیوند رشد و ارتقاء طرفین نقشی مهم واساسی را در هرچه عمیق تر شدن آن ایفا می کند. اما در این میان افرادی هستند که مصرانه در پی ایجاد تغییرات در همسر خود می باشند .

در مقالات متعدد در مورد لزوم پذیرش همسر بحث شده و مطالبی ارائه گردیده است . در این مطلب قصد نداریم باز هم در مورد مضرات  عدم پذیرش صحبت کنیم بلکه سعی داریم شما را با خصوصیات افرادی آشنا کنیم که بیش از دیگران در صدد تغییر همسر خود هستند و سپس راهکارهای مفیدی را برای چگونگی مواجهه با اختلافات فکری و عقیدتی برای شما بیان کنیم .

کمال گرا ها :

افراد کمال گرا ، شخصیت هایی هستند که در هر تصمیم خود به بهترین ها فکر می کنند و به هیچ وجه پذیرای نواقص و یا مغایرتهایی با میل درونی خود نیستند . آن ها هر موضوعی را در بهترین وضعیت ممکن می خواهند و در بسیاری مواقع حتی از اقدام خود بدلیل ترس از بهترین نشدن صرف نظر می کنند. این افراد در ازدواج نیز با مشکل انتخاب مواجهند و چنین امری برای آنها سخت و دشوار است.  همچنین آنها حتی پس از انتخاب هم درصددند تا اشکالات موجود را رفع نمایند و همسر خود را به کمیاب ترین ها تبدیل کنند.کاری که البته غیر ممکن است.

افراد با اعتماد به نفس ضعیف:

افرادی که ضعف شدیدی در اعتماد به نفس خود دارند به میزان بالایی در پی کسب تایید از اطرافیان خود هستند . اینان به صورت مداوم سعی دارند آن طوری رفتارکنند که اطرافیان می پسندند. آن طوری زندگی کنند که تایید و تمجید دیگران را دریافت کنند . بهتر است بگوییم آنها به خاطر دیگران زندگی می کنند و کمتر زمانی خودشان هستند . این افراد در مواجهه با همسرشان نیز چنین توقعاتی دارند و مدام از همسر خود انتقاداتی مبنی بر تغییر برای شبیه شدن به دیگران و مورد رضایت آنها قرار گرفتن را دارند.

افراد با اعتماد به نفس کاذب:

 بسیاری از افراد فکر می کنند از اعتماد به نفس بالایی برخوردارند در حالی که درون آنها ضعف وسیع و ناتوانی گسترده ای وجود داشته و برای جبران این کمبودهای درونی سعی دارند قدرت و سلطه خود را برای تغییر همسر نشان دهند.

سطحی نگرها:

با وجود این که روان شناسان سعی دارند به جوانان بیاموزند از سخت گیری و افراط در انتخاب بپرهیزند ، اما به هیچ عنوان سطحی نگری و عدم دقت را به آنها توصیه نمی کنند . هر انتخاب مستلزم دقت بجا و شناخت و آگاهی است . افرادی که با بهانه راحت گیری و ممتنع بودن به زندگی مشترک وارد می شوند ممکن است پس از ازدواج با تفاوت ها و اختلافات فراوانی روبرو شوند که با یک شناخت بجا می توانست پیش از ازدواج خود را نمایان سازد.

کمی فکر کنید اگر جزو آن دسته از همسرانی هستید که مشغله اصلی شما ایجاد روال نو و تازه در رویه های همسرتان است باید خود را در یکی از این چهار گروه بیابید . و در وهله نخست به اصلاح و تغییر خود بپردازید.

اختلافات فکری و عقیدتی، از واقعیت های زندگی زناشویی است لذا پرسش این است که در مواجهه با این پدیده چه باید کرد؟ پیش از پرداختن به این مسئله، چند اصل پایه را باید مورد توجه قرار داد: یکی اینکه حفظ خانواده و پاسداری از آن، از اصول اساسی می باشد و جز در مواردی خاص، نباید اجازه داد تا کانون خانواده از هم پاشیده شود. دوم اینکه فراتر از حفظ، کارآمدی خانواده  احساس رضایت از زندگی و سکونت و آرامش در خانواده نیز نباید فراموش شود و سوم اینکه همه اینها در حالی است که در محدوده دین قرار داشته باشد؛ به این معنا که تا جایی دو اصل پیش گفته مورد تأیید است که موجب از دست رفتن دین نشود. حفظ خانواده نباید به قیمت از دست دادن دین تمام شود.

با این توصیف، به بیان الگوی مواجهه با اختلافات می پردازیم:

الگوی ارزیابی برخی افراد از دینداری دیگران بدین شکل است که اولاً دین و ایمان را امری تک مرتبه ای می دانند و ثانیاً آن مرتبه را نیز مرتبه ای می دانند که خود در آن قرار دارند و بنابراین هر کسی را که همانند آنان نیندیشد و باور نداشته باشد و رفتار نکند، معتقد به شمار نمی آورند. این در حالی است که دین و ایمان، دارای مراتبی است که ممکن است هر کس در مرتبه ای از آن قرار داشته باشد.

پذیرش و مدارا به معنی بی تفاوتی نیست. انسان مؤمن نمی تواند نسبت به سرنوشت دیگران، به ویژه همسر و فرزندانش بی تفاوت باشد. اگر تشخیص می دهید که همسرتان اشتباه می کند و یا علاقه مندید که وی را به رتبه بالاتری برسانید، به نرمی و آرامی، وی را رتبه به رتبه ارتقا دهید و از ارتقای سخت و یک مرتبه خودداری نمایید. اگر شما این کار را به درستی انجام دادید، وظیفه دیگری ندارید. اگر ارتقاء اتفاق افتاد که باید سپاسگزار از خداوند بود و اگر اتفاق نیفتاد، از منطق «لکم دینکم (سوره کافرون)» استفاده نماید و این یعنی «هر کس بر آئین خود».

مدارا کنید

در فرهنگ اسلامی، مدارا کردن واکنشی مناسب به تضادها و اختلاف ها دانسته شده است. مدارا یعنی نرمی و انعطاف پذیری در برابر اختلاف ها و تضادها. سرسختی در برابر اختلاف ها و تضادها موجب بروز درگیری و همسر آزاری می گردد. مدارا و سازگاری یک توانمندی است. همسران موفق کسانی هستند که با پرهیز از خودخواهی و تعصب، در تفاوت ها و زمینه های اختلاف، سازگاری نشان داده و از بروز مشکل در روابط جلوگیری می کنند. اگر همسران بخواهند بر مواضع خود پافشاری کرده و نظر خود را به دیگری تحمیل کنند، عواطف منفی آنان نسبت به یکدیگر برانگیخته می شود.

امام صادق (ع) زن سازگار را از جمله عوامل خوشبختی شمرده است. (الکافی، ج 5، ص 258) بنابراین، در برابر اختلافات اعتقادی با همسر خود انعطاف داشته باشید و سخت نگیرید تا احساس آرامش و رضامندی را تجربه نمایید. سعی کنید مسائل اختلافی را از دایره امور زناشویی و خانوادگی دور نگه دارید و با آن پیوند ندهید تا زندگی تان آسیب نبیند. گاه حساس کردن امور سبب می شود تا حس لجبازی تحریک شود و ناخودآگاه بر اشتباه خود اصرار ورزد و در مسیر نادرست بیشتر پیشتر رود و فاصله را بیشتر سازد.

البته مدارا به معنی دست کشیدن از باورها و ترک رفتارها نیست. رسول خدا(ص) با طرح این ایده می فرماید: «با اخلاق خود، با مردم، نیکو معاشرت کنید (کنار بیایید) تا از گزندهایشان در امان بمانید؛ ولی در اعمالتان، از آنها جدا باشید تا جزو آنان نباشید.» (تنبیه الخواطر: ج 2) .

خلاصه ی سخن تا اینجا این است که الگوی مواجهه با اختلافات فکری و عقیدتی را ترکیبی از «پذیرش – ارتقاء – انعطاف» تشکیل می دهد.

امام سجاد(ع) همسری داشتند که به وی خیلی علاقه داشتند. خبر به ایشان رسید که وی به امیرالمؤمنین(ع) دشنام می دهد. وقتی حضرت از این امر مطمئن شدند، وی را طلاق دادند و فرمودند: خوش نداشتم پاره ای از آتش دوزخ با بدنم تماس داشته باشد (الکافی: ج 5).