گفت و گو با جمشید مشایخی، علیرضا خمسه، احمد نجفی، گوهر خیراندیش، شقایق فراهانی و پروانه معصومی
بنا به اعتقاد بسیاری، به حرفه بازیگری "ویترین سینما" گفته می شود . جشمید مشایخی، علیرضا خمسه، احمد نجفی، گوهر خیراندیش، شقایق فراهانی و پروانه معصومی به ارزیابی این هنر پرطرفدار پرداختند.
جمشید مشایخی درگفت و گو با خبرنگار هنری ایسنا هنری بازیگری را به ساز ویولون تشبیه می‌كند و می‌گوید: ویولون پرده ندارد و نواختن آن سخت است به همین دلیل كمتر كسی به سراغ آن می‌رود، بازیگری هم باید به همین صورت باشداما هر كسی كه فكر می‌كند می‌تواند داد بزند، بخندد و راه برود بازیگر نیست چراكه باید استعداد و نبوغ این كار را داشت و تربیت شود و شكل بگیرد ضمن آنكه هدف مشخصی هم داشته باشد.
وی می افزاید: متاسفانه وضع بازیگری ما جور خاصی شده و جوانهایی كه واقعا استعداد دارند دوره دیده اند و تئاتر كار كردند کمتر به این حرفه راه پیدا می‌كنند و ورود با رابطه، پول و قیافه شده است در حالی كه هنر بازیگری به قیافه ربطی ندارد.
مشایخی با اشاره به آل پاچینو، جولیا رابرتز، مارلون براندو و آنتونی كوئین می‌گوید: اینها هنرمندانی با چهره معمولی هستند اما به خاطر هنرشان فكر می‌كنیم بهترین چهره را دارند. سینمای امروز جهان به دنبال هنر است و ما تازه به دهه 60 آمریكا كه دنبال چهره زیبا بودند رسیده‌ایم!.
علیرضا خمسه بالاترین مشكل را در عرصه بازیگری سینما عدم وجود امنیت شغلی می‌خواند و معتقد است: ورود نیروهای جوان به سینما كه یكی از ضروریات است اما برای كشف، ورود و جذب آموزش نیروهای جوانی كه وارد سینما می‌شوند نیاز به یك سازماندهی داریم.
وی می‌افزاید: این خلایی است كه الان وجود دارد و لطماتی هم به كار بازیگری زده است، این حرفه مثل هر مقوله دیگری نیاز به آموزش، بینش و فرهنگ دارد كه متاسفانه به خاطر ورود بی‌رویه و بدون برنامه‌ریزی صحیح سبب شد كلا این حرفه آسیب‌پذیر تلقی شود كه امیدوارم به عنوان یك معضل در اولویت برایش چاره‌جوی شود.
خمسه با بیان اینكه سینما به دلیل اینكه یك صنعت - هنر محسوب می‌شود ، بخش صنعت و هنر آن نیاز به یك برنامه‌ریزی جدی‌تری دارد می‌گوید: این موارد به دلیل درگیری همه دست‌اندكاران سینما با معقوله معیشت مقداری مورد بی مهری و بی‌توجهی واقع شده كه این بی‌توجهی از سروشكل این سینما می‌بارد. به این معنا كه وقتی صحبت از سینما می‌كنیم صحبت از یك مقوله هنری و فرهنگ است كه باید تاثیر‌گذار باشد بنابراین نمی‌توان، یك عمل اتوماتیك جهت آنرا پیدا كرد. حتما نیاز به یك برنامه‌ریزی و حمایت دارد و هدایت به سمت و سویی كه ما اسمش را اهداف بزرگ سینمای كشور می‌گذاریم.
شقایق فراهانی هم كه از آخرین بازیش مهربان و بیش از 5 ماه می‌گذرد به گفتن یك جمله اكتفا و بازیگری را شغلی با عدم امنیت ارزیابی می‌كند. گوهر خیراندیش نیز می‌گوید: من می‌بینم آدم‌هایی كه دانش این كار را دارند بازنشسته می‌شوند و كنار می‌روند و آدم‌های جوان هم دچار تكرار خودشان شده‌اند و با عدم مطالعه خود را در رشته‌شان قوی نمی‌كنند.
وی می‌افزاید: آنهایی هم كه بچه‌های جوان و با استعداد بودند و الان ستاره‌های ما هستند یا كم كار شده‌اند و یا به كارهای دیگر رو آورده‌اند و این حرفه مرتب سیر نزولی را طی می‌كند.
خیراندیش با بیان اینكه خیلی‌ها به علت سخت‌گیری‌شان كنار رفته‌اندمی‌گویند: سطح كارها از شكل قبلی خودش كمرنگ‌تر شده و تهیه كنندگانی وجود ندارد تا برای فیلم‌های هنری سرمایه‌گذاری كنند به همین علت بازیگران خوبی كه داشتم كم كاری شده آند.
احمد نجفی در گفت و گو با ایسنا بازیگری را شغل بسیار مهمی ارزیابی می‌كند و معتقد است: بازیگر جلوی دید عموم است و مردم از زندگی و شخصیت او الگو برداری می‌كنند پس باید خودش در آرامشی به سر برد تا كارش را متحول كند و بهتر ارائه دههد اما متاسفانه این فرمول و زندنگی فردی، حقوقی و صنفی بازیگران سینما و تلویزیون اصلا از سوی مسئولین و افرادی كه صنوف و اداره می‌كنند رعایت نشده است.
وی با بیان اینكه الان موقع آن است تا دیدگاه صنفی به اموری كه بازیگران نیازمند هستند بازشود می‌افزاید: تا حداقل بازیگران بتوانند با آرامش فكری كار كنند و حقوق از دست رفته صنفی شان حفظ شود. اینها چیزهایی است كه تا به حال انجام نشده و متاسفانه در نگاه به سینما، تكینك و موضوع هیچ تحولی نشده و جسارت جلو رفتن وجود ندارد.
پروانه معصومی هم می‌گوید: ما بازیگران جوان خیلی خوبی داریم و كلا بازیگران خوبی الان در سینما مشغول به كار هستند ولی درعین حال در برای هیچكس برای ورود به عرصه بازیگری بسته نیست و این درست نیست.
وی تصریح می‌كند: پس آنهایی كه درس خوانده‌اند، زحمت كشیدند و تجربه‌ای دارند با كسیكه عبوری رد می شود وبا دوست و آشنا و رابطه وارد سینما می‌شود چیست؟ من همیشه مخالف این موضوع بوده ام.
لینک ها :
