موسسسه فرهنگی و اطلاع رسانی تبیان

مرحوم حاج میرزا علی آقای شیرازی در اصفهان منبر می رفت و قدرش را نمی دانستند. یک وقت خوابی نقل کرد که خیلی عجیب است. فرمود خواب دیدم که مُردم و با تشریفات خاصی مرا بردند در باغ زیبایی

سالک الی الله در گام نخست باید خود را از موانع و آفاتی که گریبانگیر او است برهاند. مراحل ماتع زدایی از سیر و سلوک که از آن با عنوان «تخلی» یاد می‌شود از مهمترین مراحل و به یک معنی از مشکل‌ترین آنهاست. اهمیت آن در این است که تا سالک از مرحلة تخلی عبور نکند

برای افرادی هم که در مسیر سیر و سلوک قرار می‌گیرند، مهم است که بدانند در کجای راه قرار دارند. چه منازلی را طی کرده و چه منازلی را پیش رو دارند. نکند مسیر را گم کرده باشند و راه رفتن بیشتر آنها را از مقصد دور نماید

همه ما علاقمندیم دارای صفات نیکوی اخلاقی و فضائل نفسانی باشیم و نیز به دور از صفات زشت و عاری از رذائل نفسانی بوده باشیم، به این منظور روشن است که اول باید هر دو دسته از صفات شناخته شوند و پس از آن برای پیاده کردن دانسته ها تلاش نمود.

توکل عبارتست از اینکه قدرت انسان مستغرق و فانی در قدرت حق تعالی شود، همان‌طوریکه مقام رضا عبارتست از اینکه اراده انسان مستغرق و فانی در اراده حق تعالی شود. و مقام تسلیم عبارتست از اینکه علم انسان مستغرق و فانی در علم حق تعالی شود

و بزرگان، هدف و علّت غایی اعمال و به خصوص علّت غایی عبادات را در هفت مرتبه طبقه بندی کرده‌اند. به عبارت دیگر می‌توان گفت: خلوص در انجام عمل یا میزان رعایت اخلاص در عبادت، هفت مرتبه دارد که عبارتند از: مرتبه اوّل: سعادت دنیوی مرتبه دوّم: ترس از عذاب

اسلام اعظم، و آن عبارت از غلبه بر لشکر شهوت و آمال و آرزوهاى دور و دراز است که بعد از فتح و ظفر، عوامل بیدار کننده برون بر عوامل انحرافى درون پیروز مى شود و اینجاست که قلب، مرکز انوار الهى و افاضات ربّانى مى گردد.

این نفس دجّال بشر است که برای اینکه آزاد باشد، دائم منفی بافی می‌کند و راه را مشکل و محال می‌داند. مثلا می‌گوید ما کجا و اهل بیت علیهم السّلام کجا؟ ما کجا و ربّ الارباب کجا؟ بعضی‌ها چون خودشان در گردنه گیر کرده‌اند، می‌گویند راه بسته است و راهِ خدا را می‌

سلوک در راه کمال و تقرب بهخداوند متعال شرایطی دارد که دارایظرافت های خاصی هستند که اگر این شرایط به خوبی شناخته و رعایت نشود هیهات که ساحل رهبه منزل برد

با ارزش‌ترین بُعد وجودی انسان، قلب انسان است. با ارزش‌ترین بُعد انسان، عقل، نفس و اعضا و جوارحش نیست، بلکه قلب انسان است. چون قلب انسان، جایگاه خداوند است، با ارزش‌ترین بُعد وجودی او است. عقل دنبال خدا می‌گردد، خداجو است. امّا آنکه خدا را در خود می‌گیرد ق

چقدر خوب است که انسان ساعتى براى خود داشته باشد، که هیچ چیز او را به خود مشغول نسازد و در این ساعت محاسبه خویش کند و ببیند چه کارى به سود خود انجام داده و چه کارى به زیان خود، در آن شب و در آن روز .

بیاییم با خدا رفاقت کنیم. لااقل همان اندازه که برای رفیق و دوست خود مایه می‌گذاریم، برای خدا هم ارزش قایل شویم. آن وقت متوجه خواهیم شد که باید همه چیز را کنار بگذاریم و به کسی دل ببندیم که او، همه چیز است. امام حسین (علیه السلام) از هم چیز خود برای خدا گذ

ابتدا بايد معناى توبه به درستى روشن شود تا آن گاه به اين مرحله برسيم که آيا توبه در هنگام مرگ و در حال احتضار براى انسان مفيد است يا نه؟ در نظر بعضى، توبه امرى ساده است که با الفاظى چون «استغفر الله ربى و اتوب اليه» محقّق مى شود، در حالى که توبه اسا

مفهوم حديث مورد سؤال اين است که عنايت خدای تبارک و تعالي بسيار بيش از زحمتي است که بنده مي کشد و -چه بسا بنده متوجه آن عنايات نباشد همان طور که از کثرت نعمت هاي الهي غافل است. به عنوان مثال وقتي در برابر مبلغي، مقداري نان تهيه کنيم؛ اگر کاملاً دقت شود که

يکي از مباحث مهم درعرفان عملي و مقامات العارفين توبه است. توبه گرچه در نظر مفسران، علماي علم اخلاق، متکلمان و محدثان از جايگاهي بلند و ارزشي والا برخوردار است اما عارفان توجهي خاص و عنايتي ويژه به آن مبذول داشته‌اند. سيري اجمالي در آثار مشايخ بزرگ به وضوح