موسسسه فرهنگی و اطلاع رسانی تبیان

نصایح معصومین علیهم السلام همیشه چراغ راه پویندگان جاده کمال و انسانیت بوده و هست ، برای این روزگار درهم و پر از هیاهوی که هر کس بلند گویی دست گرفته و با فریاد میخواهد مطاع ناچیز و فاسد زاییده فکر خودش را در قالب یک ایدوئولوژی به خورد مردم دهد ، هیچ چیز ن

چه کنیم تا غم فرساینده از ما رخت بر برسته و غم سازنده جایگزین آن شود؟ در این موارد، راههای گوناگونی وجود دارد که در اینجا به چند مورد از آنها اشاره می شود:

محمداسماعیل دولابی در روستای دولاب از توابع تهران زاده شد. در جوانی به شغل کشاورزی اشتغال داشت و در عین حال به صورت آزاد به دانش‌آموزی در جلسات علمای دینی معاصر مانند آیت‌الله سید محمد شریف شیرازی، آیت‌الله شاه‌آبادی، آیت‌الله تقی بافقی، شیخ غلامعلی قمی و

قرائت سوره‌هایی از قرآن با شرایط خاص خودش بر طبق روایات در روز قیامت انسان را از اضطراب دور خواهد کرد و موجب امنیت می‌شود.

برای رهایی از «غم و اندوه»، بعضی به موسیقی و برخی به مواد افیونی و اعتیاد پناه می برند، اما طب جدید ضمن ریشه یابی این بیماری با داروهای مسکن و تقویتی و ویتامینها و قرصهای خواب آور و آرام بخش، سعی می کنند تا اندازه ای در بیمار تسکین ایجاد کنند.

هر پدر و مادری دوست دارد فرزندش خوشبخت و سعادتمند شود اما همان‌طور که انسان‌ها غالبا به نیازهای مادی بیشتر از نیازهای معنوی توجه دارند ممکن است در رفع نیازهای فرزندان به جنبه‌های معنوی کمتر توجه نمایند و حال آنکه رسیدگی به امور معنوی و تربیت دینی به مراتب

اگر کسی بخواهد در زمان مشهور به نحوست، به کاری بپردازد، با صدقه و توسّل و نظایر آن، می‌تواند آن نحسی را رفع کند و به کار خود برسد. مثلاً اگر مشهور است که مسافرت در روز دوشنبه خوب نیست، چنانچه کسی قصد مسافرت در روز دوشنبه را دارد، می‌تواند صدقه بدهد و با

در اجتناب از معاصی کوتاهی مکن و اگر خدای نخواسته معصیت کردی، توبه نما و دو رکعت نماز بجا آور و بعد از نماز، هفتاد مرتبه استغفار کن و سر به استغفار بگذار و در سجده از حضرت پروردگار عفو بخواه، امیدوارم عفو بفرماید.

یکی از بزرگان کاظمین شبی یکی از بستگان خود را در خواب می بیند و از حال او می پرسد وی می گوید: وضعم خراب بود، نماز آقا به دادم رسید و موجب گشایش کار من شد.»

مطالب زیر گزیده ای از توصیه ها و وصایای آیت الله سید علی قاضی (ره) است که به شاگردان و اطرافیان خود فرموده اند و ما آن ها را به اختصار ذکر می نماییم. باشد که کلامش چون صاعقه ای بر قلبمان بدرخشد و راهنمایمان در تاریکی ها باشد.

کتاب یکصد و پنجاه درس زندگی اثر آیت الله مکارم شیرازی مجموعه‌ای از احادیث ارزنده اهل‌بیت و معصومین(علیه السلام) است که همراه با ترجمه روان و شرحی کوتاه از آنها در قالب آموزه‌های اسلامی به رشته تحریر درآمده ‌است.آیت‌الله‌ مکارم شیرازی با هدف آشنایی و یادآو

واپسین عقبه‌ای که بزرگان سیر و سلوک از آن نجات می‌یابند، مقام خواهی یا همین بازی‌هایی است که بسیاری به آن گرفتارند.اگر کسی از تعاریف و القابی که به او می‌دهند، لذت برد، سم در او اثر کرده است.

ترک معصیت، حاصل نمی شود به طوری که ملکه شخص بشود، مگر با دوام مراقبه و یاد خدا در هر حال و زمان و مکان و در میان مردم و در خلوت «ولا أقول سبحان الله و الحمد لله، لکنه ذکر الله عند حلاله و حرامه».

توجه به خود، روشن نگاه داشتن چراغ وجدان درونی است. شناخت خود و جایگاه خود در عالم هستی اولین سۆال فطرت هر انسانی است. اگر بخواهیم با صرف‌نظر از متون اسلامی و با اتکای به عقل تحلیل کنیم که چه چیز باعث می‌شود فطرت پرسشگر انسان زنده بماند، باید گفت توجه به «

مطالب زیر گزیده ای از توصیه ها و وصایای آیت الله سید علی قاضی (ره) است که به شاگردان و اطرافیان خود فرموده اند و ما آن ها را به اختصار ذکر می نماییم.

چند سال است که در کارهایم دچار مشکل می شوم که راهها به رویم بسته می شود، از جمله در زمینه اشتغال و ازدواج، و هر چه از خدا طلب یاری می کنم، راه مساعدی گشوده نمی شود؟

انسان مومن نخواهد بود، تا اینکه به حساب نفسش برسد شدید تر از حسابرسی شریک با شریک و مولی با بنده اش.

حداقل باید در آخرین رکوع و در کلیه سجده های نمازهای واجب صلوات بفرستم. اگر به هر دلیلی نتوانستم این عمل را انجام دهم، باید به ازای هر صلوات ۱۰ ریال صدقه بدهم و ۱۰۰صلوات بفرستم.

راننده وقتی که به چهارراه می‌رسد، همین که چراغ راهنمایی قرمز شد، از ترس پلیس و جریمه، توقف می‌کند، آیا نباید انسان در محضر خدا و در برابر دید خدا، خود را کنترل کند؟! و از مجازات الهی بترسد؟

نوع پوشش، نوع صحبت با دیگران، نوع معاشرت با والدین، نوع نگاه، دقت در معاشرت با نامحرم، و دیگر رفتارهای ما باید به گونه‌ای باشد که نشانی از بندگی ما در محضر خدای سبحان به همراه داشته، و بتوانیم خود را عبد مطیع او بدانیم.