مرحوم حاج میرزا علی آقای شیرازی در اصفهان منبر می رفت و قدرش را نمی دانستند. یک وقت خوابی نقل کرد که خیلی عجیب است. فرمود خواب دیدم که مُردم و با تشریفات خاصی مرا بردند در باغ زیبایی
زهد بی رغبتی به دنیا و جلوات آن است. البته دغدغة علمای راستین اخلاق در این بحث این است که فرد دچار اشتباه نشود و نسبت به کار و تلاش برای کسب روزی حلال و انجام وظیفة اجتماعی بی تفاوت نشود
سالک الی الله در گام نخست باید خود را از موانع و آفاتی که گریبانگیر او است برهاند. مراحل ماتع زدایی از سیر و سلوک که از آن با عنوان «تخلی» یاد میشود از مهمترین مراحل و به یک معنی از مشکلترین آنهاست. اهمیت آن در این است که تا سالک از مرحلة تخلی عبور نکند
مرحوم آیت الله بهجت که در ابعاد و عمق مراحل و معلومات عرفانی ایشان سخن های بسیار نقل شده است همواره می فرمودند: بعضی گمان میکنند که ما از ترک معصیت عبور کردهایم!! غافلند از این که معصیت، اختصاص به کبائر گناهان بزرگ ومعروفه ندارد.
برای افرادی هم که در مسیر سیر و سلوک قرار میگیرند، مهم است که بدانند در کجای راه قرار دارند. چه منازلی را طی کرده و چه منازلی را پیش رو دارند. نکند مسیر را گم کرده باشند و راه رفتن بیشتر آنها را از مقصد دور نماید
اصل طاعت خدا، صبر و رضایت به خوشایند و ناخوشایند ( روزگار ) است و هر بندهای در مكروه و محبوب و خوشایند و ناخوشایند از خدا راضی باشد، همه آنها برای او خیر خواهد بود
همه ما علاقمندیم دارای صفات نیکوی اخلاقی و فضائل نفسانی باشیم و نیز به دور از صفات زشت و عاری از رذائل نفسانی بوده باشیم، به این منظور روشن است که اول باید هر دو دسته از صفات شناخته شوند و پس از آن برای پیاده کردن دانسته ها تلاش نمود.
توکل عبارتست از اینکه قدرت انسان مستغرق و فانی در قدرت حق تعالی شود، همانطوریکه مقام رضا عبارتست از اینکه اراده انسان مستغرق و فانی در اراده حق تعالی شود. و مقام تسلیم عبارتست از اینکه علم انسان مستغرق و فانی در علم حق تعالی شود
نشانه رضایت خدای سبحان از بنده، رضایت بنده از آن چیزی است که خداوند برای او مقدر کرده است، چه خوشایند او و چه ناخوشایند او باشد.» بنابراین اگر انسان از برخی تقدیرات الهی گلهمند باشد و آرزو کند که ای کاش اینگونه نشده بود باید بداند که خدا هم به همین میز
کسی که تقدیرات به دست قدرت اوست میداند برای هر کسی در هر حالی چه تقدیری خیر است. بنابراین اگر مصیبتی برای مۆمن خیر باشد همان را برای او مقدر میکند و اگر عزت، ثروت و ... برای او خیر باشد آن را برای او مینویسد
پنجمین مرتبه از مراتب اخلاص، مقام شکر و وفا است که به خواص جامعه مربوط میشود. در این مرتبه، انسان به خاطر شکرگزاری از پروردگار متعال عبادت میکند و اعمال صالح او، از روی وفاداری به حق تعالی صورت میگیرد. به عبارت دیگر، افرادی که به این مرتبه صعود میکنند
و بزرگان، هدف و علّت غایی اعمال و به خصوص علّت غایی عبادات را در هفت مرتبه طبقه بندی کردهاند. به عبارت دیگر میتوان گفت: خلوص در انجام عمل یا میزان رعایت اخلاص در عبادت، هفت مرتبه دارد که عبارتند از:
مرتبه اوّل: سعادت دنیوی
مرتبه دوّم: ترس از عذاب
موتوا قبل ان تموتوا؛قبل از آن كه بمیرید بمیرید» یعنی قبل از آن كه عالم بعد از این عالم را مشاهده كنید به مرحله ای برسید كه بتوانید مشاهده كنید. قبل از آن كه به شما بفهمانند كه همه چیز در ید قدرت خدا است خود در این دنیا این مطلب را بدان كه «لاحول ولا قوه ا
اسلام اعظم، و آن عبارت از غلبه بر لشکر شهوت و آمال و آرزوهاى دور و دراز است که بعد از فتح و ظفر، عوامل بیدار کننده برون بر عوامل انحرافى درون پیروز مى شود و اینجاست که قلب، مرکز انوار الهى و افاضات ربّانى مى گردد.
این نفس دجّال بشر است که برای اینکه آزاد باشد، دائم منفی بافی میکند و راه را مشکل و محال میداند. مثلا میگوید ما کجا و اهل بیت علیهم السّلام کجا؟ ما کجا و ربّ الارباب کجا؟ بعضیها چون خودشان در گردنه گیر کردهاند، میگویند راه بسته است و راهِ خدا را می
قبل از این زیارت، داود را به غایت حسن و جمال دیده بودم به اندازهاى که در بین مردم مشهور به صاحب جمالتر از او کسى نبود، ولى در این زیارت وى را زار و نزار و رنگ پریده و لاغر دیدم، به او گفتم: این چه حال است؟
سلوک در راه کمال و تقرب بهخداوند متعال شرایطی دارد که دارایظرافت های خاصی هستند که اگر این شرایط به خوبی شناخته و رعایت نشود هیهات که ساحل رهبه منزل برد