بر اساس آیاتی از قرآن آنگاه که خیانتی از دشمنان سر میزد و عهدشکنی از سوی آنان صورت میگرفت و منافع اسلام به خطر میافتاد، مدارا کردن با آنان جایگاهی نداشت.
فتنه در اصل به معناى قرار دادن طلا در آتش براى به دست آوردن خالصى آن است و در قرآن به معانى مختلفى همچون امتحان، عذاب، سوختن با آتش، بليّه، سختى، اضلال،[1] شرك، بازداشتن از دين،[2] آشوب و اخلال در امور[3] استعمال شده است. اين در حالى است كه برخى معتقدند، اصل در مادّه «فتن» چيزى است كه موجب اختلال و هرج و مرج همراه با اضطراب مى شود و اموال، اولاد و كفر در قرآن از مصاديق آن است.[4] معناى مورد نظر در اين مدخل، همين معناى اخير مى باشد كه از واژه «فتنه» و سياق بعضى آيات استفاده شده است.
مومن همچون پرنده ای است که برای استمرار حیات بی عیب و نقص خود نیازمند دو بال قدرتمند و سالم است. هرگاه یکی از این دو بال دچار آسیب شود زیستن این پرنده با اختلال روبرو خواهد شد.
برقراری رابطه و پیوند مناسب میان اخلاق و سیاست همواره از مهم ترین مباحث اندیشه ی سیاسی بوده است. اخلاق در سیاست جایگاه ویژه ای دارد، زیرا اگر سیاستمداران و رهبران کشورها در روش حکومت خود اخلاق را کنار بگذارند موجب تخریب روابط خود با مردم می شوند؛ چنانچه ا
مسلمان باید در برابر قانون اسلامی خاضع باشد، هر چند اجرای آن به ظاهر، به زیان او باشد که البته در واقع و با نگاه عمومی به جامعه، به سود او و همگان است.
حکومت یک ضرورت اجتماعی است. جامعه انسانی از آن جهت که متشکل از افراد با منافع و سلایق متعارض و مختلف است، ضرورتا نیازمند یک حکومت است. والا اگر قانون و حاکمی بر مجموعه ای از انسان ها حکومت نکند، لاجرم باید قائل به حکومت جنگل و استبدادی شد که در ن قوی ترها
امام ره: در راه پیشرفت، توقف ممنوع است؛ خودشگفتی ممنوع است؛ غفلت ممنوع است؛ اشرافیگری ممنوع است؛ لذتجوئی ممنوع است؛ به فکر جمع کردن زخارف دنیا افتادن، برای مسئولین ممنوع است. با این ممنوعیتهاست که میتوانیم به قله برسیم.
با توجه به نزدیک شدن زمان انتخابات، نامزدها نیز خود را برای شروع رقابت آماده می کنند، کسب مقام ریاست جهموری برای هر گروه سیاسی از اهمیت ویژه ای برخوردار است، چون پس از مقام رهبری،رئیس جمهور عالی ترین مقام رسمی کشور است.
امام جمعه مشهد در خطبه نماز دیروز با تأکید بر ضرورت شرکت در انتخابات ریاست جمهوری در روز جمعه آینده، گفت: هر کس در انتخابات شرکت نکند به جهنم رفتنش قطعی است.
از همه نامزدها، از حامیان آنان و به خصوص از همه مردم تقاضا دارم در ماه رجب که ماه عبادت و خودسازی است، مراقب کردار و گفتار خود باشند و نسبت به گناهانی نظیر غیبت، تهمت و اهانت، مواظبت کامل داشته باشند و اگر هم در این شرایط حسّاس، گناهی از آنان سر زد، تقاضا
مواظب باشیم، نکند دینمان را به خاطر دنیا بدهیم. نکند خدای ناکرده، به تعبیر عامیانه سینهمان داغ بشود و هر چیزی را به هر کسی نسبت بدهیم. اگر اینطور باشد، خدا گواه است حضرت حجت(عج) از ما راضی نیست .
وقتی حادثه ای غیر مترقبه چون سیل، زلزله و طوفان به میان می آید و یا نوعی بیماری مسری جامعه ای را تهدید کند، همه افراد جامعه برای مقابله با آن بسیج می شوند و هر کس به اندازه توان خود برای مقابله و مبارزه با یک ویروس و یا حادثه ای تلاش می کند.
وقتی قدرتی همه امکانات جوامع و یا یک جامعه را در اختیار دارد و راه طغیان پیش می گیرد و جلو می رود اگر مردان و داعیه داران حق در مقابل او اظهار وجود نکنند و حرکت او را تخطئه نکنند با این عمل کار او را امضا کرده اند، یعنی ظلم به امضای اهل حق می رسد بدون این
چه کسی با قلمش، با قدمش، با گفتارش، با سکوتش، چراغ سبز به دشمنان اهل بیت(علیهم السلام) نشان داد تا راه بر کشتن فرزند پیامبر(صلی الله علیه و آله) هموار گردد؟
بصیرت داشتن و با بصیرت بودن سابقه ای به درازای حیات انسان دارد و تا زمان ظهرو امام زمان (عج) هم دارد، تا جایی که بر اساس برخی روایات بسیاری به خاطر بی بصیرتی در مقابل امام زمان (عج) می ایستند، آن ها در صف مقابل حضرت قرار می گیرند، فقط ظالمان و فاسقان و زر
شناخت ما از واقعه کربلا و عوامل به وجود آورنده آن جدایی از بالا بردن درک ما از فعال درست و منطبق بودن اقدام امام حسین علیه السلام آن هم مبتنی بر شرع و عقل، فایده ی دیگری در پی دارد و آن جلوگیری از تکرار حادثه کربلا و شمابه آن برای حسین سیرتان در مقطع دیگر
اینها عقل داشتند این همه برای آدمکشی هزینه نمی کردند، اگر کسی در امریکا بخواهد رییس جمهور شود کارخانه دارهای اسلحه سازی می بینند که طرز تفکر او حمله کردن است یا نه، اگر ببینند بر طبل جنگ می کوبد به او رأی می دهند
اگر جامعه عدم شعور پیدا کرد، چنین جامعهای را میشود به سرعت تحمیقش کرد، یعنی میتوان آن را استعمار و استحمار کرد و بعد هم بر آن مسلّط شد. شخصی میآید شعار غلیظتر و قشنگتر میدهد و افراد جامعه را به سمت خودش میکشاند و بعد هم بر آنها تسلّط پیدا میکند.