وقتی موضوع بخشیدن مهریه مطرح میشود، عدهای ناخودآگاه به یاد طلاق و جدایی میافتند؛ آنجاکه خانم با ناراحتی و شکایت آخرین تیر خلاص را رها میکند و میگوید: «مهرم حلال و جانم آزاد!»
اگر کسی با شنیدن مصیبتهای اباعبدالله الحسین (ع) چشمهایشتر شده یعنی از این غصه اشکی به چشمش بنشیند، خداوند گناهانش را میبخشد و اگر اشکی بر گونهاش روان شود، بهشت بر او واجب میشود.
مرد علنی به خانمش بگوید: خیلی دوستت دارم. پیغمبر میفرماید: اینطور حرف زدن خانمها را از درون به شدت شاد میکند. یعنی حس میکند یک تکیه گاه خوبی دارد و یکی هست که مشروع و معقول او را دوست دارد.
گاهی انسان برای رسیدن به آرامشی که خدا وعده آن را داده ساعتها به نماز و ذکر میایستد اما به آرامشی که میخواهد نمیرسد. علت این موضوع چه میتواند باشد؟
آیات قرآن روابط حسنه میان والدین و فرزندان و آزادى بیان در خانواده را یک ارزش معرفی میکند؛ بر این اساس همه اعضاى خانه میتوانند پیشنهاد بدهند، اما تصمیم نهایى با سرپرست خانواده است.
دهه اول ذیالحجه در کوچ به منزل معشوق و سفر آفاقی و انفسی و هجرت از بیت مظلم نفس که از مصادیق بیرونی و عینی آن حج ابراهیمی است، مدخلیتی تام و تمام در به ثمر رساندن سکینه و عزم شاکله یافته در ذیالقعده معطوف به نیت سالم و عمل صالح دارد.
علی علیه السلام می فرماید: أَلتَّعریض لِلعاقِلِ أَشَد عِتابِه/ کنایه برای عاقل شدیدترین عتابهاست. تعریض، کنایه است مثلا انسان بگوید یک کسی بود یک همچین کاری کرد.
گسست اجتماعی در سبک زندگی کریمانه دیده نمی شود؛ خانواده ها در این سبک از زندگی، از استحکام بیشتری برخوردارند و رابطه فرزندان و والدین استوار و محترمانه است. اما گاهی چنان در سبک های دیگر غرق شده ایم که به سبک های بومی و اسلامی خود کم توجه می شویم.
امام رضا(ع) میفرماید: «به پدر و مادر خود نیکی کنید اگرچه مشرک باشند.» در حق پدر و مادر کافر و مشرک باید نیکی کرد و احترامشان را حفظ کرد، حال نسبت به پدر و مادر ما که مسلمان هستند و به خدا و پیامبر(ص) و معاد اعتقاد دارند، تا چهاندازه باید محبت کرد. هر اندازه رفتارشان نامناسب باشد و با آنها اختلاف نظر داشته باشیم، کافر و مشرک که نیستند.
بسیاری از افراد مومن و مذهبی خود را مقید میدانند که بر اساس وظیفه شرعی، از شرکت در مجالس عروسی که همراه با گناه است دوری نمایند؛ اما آنچه برای برخی موجب نگرانی، میشود این است که برخی از خانواده ها با اصرار فرزندان خود جهت شرکت در اینگونه مجالس مواجه میشوند که در این نوشتار به برخی مهارتهای مورد نیاز برای این مسئله پرداخته شده است.
گاهی والدین، به واسطه دلرحمی؛ فرزندان خود مخصوصاً دختران را با وجود رسیدن به سن تکلیف شرعی، به بهانه اینکه تحمل تشنگی و گرسنگی در روزهای بلند را ندارند، از گرفتن روزه باز میدارند. در گفتگو با کارشناسان مذهبی و مشاوران خانواده این موضوع را مطرح کردیم؛ آنها راه حلهای جالبی را پیشنهاد دادند.