گوساله ی مهربان
من گوساله هستم. یک بچه گاو زیبا که در یک مزرعه ی بزرگ و زیبا و سرسبز متولد شدم. وقتی به دنیا آمدم خیلی گرسنه بودم و از شیر مادرم، مامان گاو، خوردم. خیلی خوشمزه بود. من فکر می کردم که شیر مامان گاو فقط برای من است، اما یک روز دیدم آقای مزرعه دار به طویله آمد و از شیر مادر من دوشید. از مادرم پرسیدم: این شیر برای من است، چرا آقای مزرعه دار شیر مرا دوشید و برد؟ مامان گفت: شیر من بسیار زیاد است و بسیار فایده دارد و دیگران هم می توانند از شیر من استفاده کنند. بعضی ها از شیر من ماست، خامه، کره و چیزهای بسیار خوشمزه ی دیگر درست می کنند.
چند روز بعد من متوجه شدم که مادرم علف و یونجه می خورد. از مادرم پرسیدم: چرا علف می خوری: گفت ما گاوها گیاه خواریم و باید از علف ها و یونجه ها تغذیه کنیم، اما وقتی ما مثل تو گوساله ای زیبا بودیم از شیر مادرمان می خوردیم.
تازه ما نشخوار هم می کنیم. من پرسیدم:نشخوار کردن یعنی چه؟ مادرم گفت: ما مقدار زیادی علف و یونجه می خوریم و شب ها دوباره آن را بالا می آوریم و می جویم.
مادر من بعضی از روزها برای شخم زدن زمین به آقای مزرعه دار کمک می کند. او بسیار زحمت کش است و من او را بسیار دوست دارم.
تازه من می دانم که گوشت ما بسیار لذیذ است و انسان ها گوشت ما را بسیار دوست دارند.
نویسنده:نعیمه درویشی
بخش کودک و نوجوان تبیان
مطالب مرتبط:
