کم شنوایی شغلی

ناشنوایی ها یا کم شنوایی های شغلی ممکن است به علل زیر ایجاد شوند :

الف- صدمات مکانیکی

ب- صدمه به علت صدای زیاد

صدمات مکانیکی
ممکن است در اثر انفجار، گرمای زیاد یا ضربه خوردن به سر ایجاد شوند که در نتیجه آنها ممکن است بیمار دچار یک یا چند عارضه زیر شود :

ـ شکستگی مجرای استخوانی گوش خارجی

ـ پارگی پرده گوش
ـ گسیختگی استخوانچه ها

ـ صدمه یا انهدام گوش درونی

عارضه های فوق ناشی از ضرب دیدگی ، خون ریزی یا پارگی بافت های نرم حلزون شنوایی یا دستگاه دهلیزی می باشند.

علایم:
1) در شکستگی مجرای استخوانی گوش خارجی، خونریزی از گوش مشاهده می شود. کم شنوایی مختصری نیز به علت تجمع لخته خون در مجرا رخ می دهد.

2) در پارگی پرده گوش ،خونریزی از گوش، درد (که ممکن است ابتدا خفیف و سپس شدید تر شود) به اضافه کم شنوایی مختصر یا متوسط وجود خواهند داشت.

3) در گسیختگی استخوانچه ها ممکن است علایم فوق به اضافه کم شنوایی ، که متوسط یا شدید خواهد بود، وجود داشته باشند.

4) در صدمه گوش درونی ، سرگیجه و ناشنوایی یا کم شنوایی شدید دیده می شود. ممکن است سرگیجه با حراکت غیر ارادی چشم، تهوع و استفراغ همراه باشد.

از نظر شنوایی ، موارد 1 و 2 و 3 صدمه دایمی به گوش نمی رسانند و ضایعات هر سه، با عمل جراحی ترمیم می شود و شنوایی به حد طبیعی باز خواهد گشت. اما در صدمه گوش درونی ، در صورتی که جزئی باشد ممکن است شنوایی آسیب مختصری ببیند و کری حسی ـ عصبی به میزان کم یا متوسط عارض شود و در صورتی که صدمه شدید باشد ، احتمال از دست رفتن کامل شنوایی وجود دارد.

صدمه به علت صدای زیاد

این کم شنوایی شامل ضربه صوتی و اختلال شنوایی حاصل از صوت می باشد.

ضربه ی صوتی (Acoustic Trauma) :
این عنوان در مواردی به کار می رود که مشکل شنوایی حاصل تماس ناگهانی با انواع بسیار شدید انرژی صوتی باشد.

اختلال شنوایی ناشی از صوت (Noise Induced Hearing Loss) :
این عنوان برای نوعی از کم شنوایی به کار می رود که حاصل تاثیر نامطلوب صوت، طی مدت زمان طولانی بر دستگاه شنوایی است و به صورت عارضه ی حسی-عصبی و معمولا پس از سالیان طولانی تماس با صوت نابهنجار ایجاد می شود و معمولا در دو گوش به یک اندازه عارضه ایجاد می کند.

عوامل صوتی که بر کم شنوایی موثرند شامل موارد زیر است:

فرکانس صدا:

در یک شدت معین اصوات با فرکانس زیاد (صداهای زیر) به مراتب مضرتر از اصوات با فرکانس های کم (صدای بم) می باشند.

شدت صدا:

از شدت 90 دسی بل به بالا تمامی سروصداها مضر و خطرناک می باشند. این در حالی است که امروزه در اغلب کشورها 85 دسی بل را حداکثر مجاز سروصدا در کارگاه قبول کرده اند.

مدت زمان سر و صدا:

مدت اثر سر و صدا در صنایع یک عامل اساسی است، چرا که سروصدا به طور دایم در کارگاه وجود دارد و علت اصلی غیرقابل برگشت بودن ناشنوایی های مربوطه، تداوم سر و صدا و مداومت اثر آن است.

اثر تداوم سر و صدا به حدی است که حتی یک صوت خالص با شدت ضعیفی معادل 50 دسی بل، اگر مدت زیادی روی گوش اثر کند، باعث ناشنوایی بعضی فرکانس ها می گردد.

نحوه تداوم صدا :

با فرکانس و شدت برابر، یک صدای مداوم و یکنواخت کم خطرتر از یک صدای منقطع و غیر یکنواخت می باشد.

فرآوری : نیره ولدخانی

بخش تغذیه و سلامت تبیان

وبلاگ face card - الناز ایزدپناه و البرز باقی پور

وبلاگ audiran