تبیان، دستیار زندگی
عجب دنیایی است! به عقب که نمی توان برگشت، دوستان و فامیل هم که هر کدام در یک سوی دنیا. یا فرصت نداریم یا دستمان به هم نمی رسد. کاش می‌شد، خانه‌ای داشت، آن‌طور که خودم دوست دارم! دوستانم ؛ اعضای خانواده و فامیل و آنها که خیلی دوستشان دارم را به آنجا دعوت می‌‌کردم. آن‌وقت هوا
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

اطلاعیه شماره 2

خانه

خبر خوش

یکشنبه ؛ 25 اردیبهشت 1390

شما را نمی‌دانم اما من آنقدر سرم شلوغ است که گاهی واقعا کم می‌آورم.

گاهی دلم یکی را می‌خواهد کمی با او گپ بزنم.

گاهی دلم می‌خواهد برگردم به آن گذشته‌های شیرین.

پیش دوستان مدرسه‌ام.

عجب دنیایی است! به عقب که نمی توان برگشت، دوستانم هم که هر کدام در یک سوی دنیا.

یا فرصت نداریم یا دستمان به هم نمی رسد.

کاش می‌شد، کلبه‌ای داشته باشم در میان دشتی سبر، آن‌طور که خودم دوست دارم!

دوستانم ؛ اعضای خانواده و فامیل و آنها که خیلی دوستشان دارم را به آنجا دعوت می‌‌کردم.

آن‌وقت هوای آنجا چقدر دلچسب می‌شد که:

دوست به دنیا و آخرت نتوان داد            صحبت یوسف به از دراهم معدود

به یک دوست واقعی فوراً نیازمندیم

اما خبر خوش!

تا 9 روز دیگر آرزوی من در تبیان برآورده خواهد شد.

اگر شما هم مثل من دنبال یک جای دنج می‌گردید منتظر باشید.

تبیان برای من و شما شگفتی می‌آفریند.

اطلاعیه شماره 1 ؛ شنبه ؛ 24 اردیبهشت 1390


باشگاه کاربران تبیان